I Never Thought It Would Be You

Hoofdstuk 14

(A/N) Het liedje past niet echt bij het hoofdstuk, maar we konden geen liedje vinden dat erbij paste dus hebben we gewoon een random liedje gekozen! 
-------------------------------------

POV Catelyn
Als ik wakker word heb ik enorme hoofdpijn, echt niet normaal hoe erg. Als ik mijn telefoon wil pakken besef ik me dat dit niet mijn kamer is. Ik sta snel op om te kijken waar ik ben, maar ik ga al snel weer zitten als mijn hoofd keihard begint te bonzen. Ik kijk rond en zie om me heen zwarte muren en grote ramen met uitzicht op een zwembad en een bos, en dat ik in een kingsized bed lig, huh die hebben ze helemaal niet op onze kamers. Als ik iets verder kijk zie ik een flat screen tv, een groot bureau met een laptop erop, twee hele grote kasten, een spiegel, een stereo en nog wat meer spullen. Ik probeer nog een keer op te staan, rustiger, wat nu wel lukt. Helaas bonkt mijn hoofd nog steeds keihard. Ineens besef ik me dat ik niet meer de kleding van gister aan heb, maar een oversized donkergrijze trui? Huh?
Ik loop voorzichtig om naar een van de kasten en als ik hem open, zie ik allemaal zwarte spijkerbroeken en zwart en witte shirts. Ik open een deur en zie een bad, douche en toilet. De badkamer, yes! Ik ga snel op zoek in alle kastjes en vind na een paar minuten zoeken eindelijk een paracetamol. Ik vul een glas dat ergens staat met water en neem twee paracetamols. Ik kijk in de spiegel naar mezelf en zie dat ik geen make-up meer opheb en echt huge wallen onder mijn ogen heb, en mijn haar, ja laten we daar maar niet over beginnen. Daarna sluit ik de deur weer en loop naar een andere deur. In die kamer vind ik banken, zitzakken, game consoles, en een voetbaltafel. Waarschijnlijk een gamekamer of chillkamer ofzo. Ik loop naar de laatste deur en kom uit in een grote gang. Ik doe een deur open en zie een grote vierkante kamer die er ongeveer hetzelfde uitziet als die waar ik net was, maar dan wat vrolijker en geen zwart. Ik open nog twee deuren, achter een van die deuren zit een kamer met heel veel boekenkasten en achter de ander is een soort museum met allemaal schilderijen, beelden en vazen. Ik open weer een deur, dit keer ziet het er meer uit als een kamer waar iemand leeft. Het is een hele grote kamer met roze muren en een klein balkon, er staat een hemelbed met allemaal schattige knuffeltjes en kussens erop, een groot bureau met allemaal rotzooi en een kleine laptop, met een bureaustoel met een zacht kleedje erover en er staat een bank en wat stoelen, en ook hier is een flat screen tv. Dit is overduidelijk de kamer van een meisje. Waar in gods naam ben ik? Ineens staat er een meisje voor me in een roze gekleurde unicorn onesie. Huh? Waar komt zij nou weer vandaan?
"Hoi! Wat doe je in mijn kamer?" Vraagt het meisje.
"Uhm... weet ik niet eigenlijk." Antwoord ik maar, en het is een eerlijk antwoord, want ik heb geen flauw idee wat ik hier doe.
"Oh."
"Hey, wie ben jij?" Het meisje haar gezicht klaart op als ze merkt dat ze weer aandacht krijgt.
"Ik ben Jara! En jij?"
"Ik ben Ca-." Maar verder dan dat kan ik niet komen, want het meisje, Jara, begint hard op en neer te springen en start met praten.
"Oh, ik weet al wie jij bent!" Schreeuwt ze hard. "Jij bent Noah's vriendinnetje!" Wat? Noah's!?
"Nee!"
"Ja! Kom!" Ze pakt mijn pols vast en sleurt ze mee, wauw wat kan dit meisje snel rennen. Ik struikel een beetje achter haar aan terwijl ze me naar voren trekt. Jara trekt me mee door verschillende gangen en uiteindelijk naar een trap die een soort halve bocht maakt, aan de andere kant van de gang is ongeveer precies dezelfde trap. Onderaan is een grote deur te zien, volgens mij ben ik in de ontvangsthal. Jara staat ineens stil en ik bots bijna tegen haar op. "We kunnen veel makkelijk naar beneden op mijn manier." Zegt ze, en dan gaat ze op de reling van de trap zitten. "Kom naast me zitten!" Ik doe wat me wordt opgedragen en ga voorzichtig naast haar zitten. Ze zet zich af en glijd gierend van het lachen over de reling helemaal naar beneden. "Kom!" Schreeuwt ze naar me. Ik duw me zacht af en glijd rustig naar beneden, ik moet eigenlijk ook wel lachen, dit is best leuk om te doen, dus ik grinnik zachtjes. "Leuk hè?"
"Zeker."
"Kom mee, we zijn er bijna!"
"Oké?" Ze sleurt me weer mee door een andere deur die weer lijdt naar een gang, en door naar een deur die al open staat en luide muziek uit komt.
"Noah! Je vriendinnetje is er!" Ik zie het oh zo bekende zwarte haar van... ja je raad het al, Noah. Shit, wat doe ik in zijn huis? En hoe is zijn huis zo groot?
"Jara ik heb geen vriendi-." Als hij mij ziet krijgt hij een arrogante grijns op zijn gezicht. "Ah, ik zie dat de drama queen wakker is?" Drama queen? Ik trek mijn wenkbrauwen omhoog.
"Drama queen?"
"Is ze niet je vriendin?" Vraagt Jara verdrietig.
"Nee, ik denk niet dat Catelyn of ik dat zou willen." Beantwoord Noah haar vraag. Jara draait zich naar mij om en heeft een pruillip en trekt schattige oogjes.
"Wil jij verkering met mijn lieve grote broer?" Vraagt ze super schattig. Maar even serieus, lief? Ik heb hem nog nooit lief meegemaakt. Ik begrijp het nu in ieder geval wel, Jara is dus het zusje van Noah.
"Sorry Jara, maar dat wil ik liever niet." Vertel ik haar. Jammer genoeg blijft ze doordrammen.
"Aw asjeblieeeft! Dan kunnen we vaker samen van de trap af glijden!"
"Het spijt me heel erg Jara, ik wil geen verkering met je broer. Maar we kunnen vast wel een keer afspreken samen?"
"Ja!" Ze kijkt blij en pakt dan een klein boekje erbij. "Wanneer kan je?"
"Dat hangt af van mijn colleges."
"Wat zijn dat?"
"Dat zijn mijn lessen."
"Oh."
"Ik kan vast wel snel."
"Kan je morgen?"
"Morgen kan ik wel."
"Yay! Twee uur hier!" Ik weet de weg niet eens en ik weet niet hoe ik hier ben gekomen. Woops.
"Ik heb alleen geen auto, dus ik kan niet komen."
"Oh maar mijn grote broer heeft wel een auto! Hij kan je brengen!" Uh. In de auto zitten, helemaal alleen, met Noah? Liever niet.
"Ja dat kan ik wel." Komt Noah ineens tussenbeide. Shit. Ik kijk Noah aan en zie zijn irritante half grijns. Ugh ik heb hier nu al geen zin in. "Jaar, kan je mij en Catelyn even alleen laten?"
"Ja hoor!" Antwoord ze. Maar ik wil niet alleen met Noah op een kamer zijn. Ga asjeblieft niet weg Jara! Helaas kan het lieve kleine meisje niet gedachten lezen, want ze rent de kamer uit.
"Dus." Begint Noah. "Heb je met Alex?" Hoe weet hij dat nou weer? Ik begin te blozen.
"Uhm. Nou, uh..." Ik stamel, echt wauw dit is awkward.
"Ja dus."
"Hoe weet jij dat eigenlijk?" Hij haalt zijn schouders op en kijkt ongeïnteresseerd naar iets net naast me.
"Vertelde Alex me gister in een nogal dronken bui. Maar vertel, hoe heb je dat dan voor me kaar gekregen?"
"Ik heb helemaal niks voor me kaar gekregen."
"Tuurlijk wel. Niemand zou vrijwillig jou vriend willen zijn." En bedankt Noah.
"Dat is niet waar, hij is degene die mij ineens kust!" Roep ik boos. Noah kijkt me verbaasd aan, waarom deel ik dit ook alweer met hem?
"Alex? Alex Carter heeft jou gezoend?" Shit, waarom ben ik ooit op hem ingegaan?
"Ja, toevallig wel ja."
"Dat is wel raar."
"Waarom?"
"Zei ik dat net niet? Omdat niemand jouw vrijwillig zou zoenen ofzo."
"Nou bedankt, hoe ben ik hier überhaupt gekomen?"
"Laat ik je dat prachtige verhaal vertellen." Begint hij. "Het begon allemaal giste-."
"Iets normaler a u b."
"Oké, oké rustig. In ieder geval, gister, nadat ik drank over je heen gooide nam je payback en toen werd je heel boos en ik ook en, dus ging je weg en heb je ietsje te veel gedronken, bij je laatste drankje had de barman iets in je drankje gedaan en ging je knocked, en toen vroeg Emma of ik je naar huis kon nemen, en toen liep Alex mee naar mijn auto en zei dat hij mee wou, maar ik zei dat dat niet nodig was en dat hij terug kon naar het feest, maar toen zei hij iets van: nee ik ga mee want ze is mijn vriendin. En toen rende hij ineens weg, dus ik tilde je verder naar mijn auto en toen..."

POV Noah
Misschien is het handiger om naar mijn ouders' huis te gaan, dat is dichterbij. Ik kijk nog een keer via de spiegel naar de achterbank en zie Catelyn daar vredig liggen. Hoe kan ze er ooit knap uitzien terwijl ze bewusteloos is?
Na ongeveer tien minuten rijden kom ik aan bij de immense villa. Ik parkeer mijn auto en til Catelyn op met een hand onder haar rug en de ander onder haar knieholtes. Haar hoofd rolt opnieuw tegen mijn borstkas aan. Ik loop naar de deur toe en pruts een beetje met de sleutel voordat het lukt om de deur van het slot af te halen. Ik loop mijn oude huis binnen en doe de deur weer achter me op slot.
Zo stil mogelijk loop ik de trap op naar boven richting mijn kamer. Eerst door een paar gangen en andere deuren, en eindelijk kom ik aan bij mijn kamer. Ik open de deur en leg Catelyn op mijn bed. Daarna pak ik een trui van mezelf uit een van de kledingkasten op mijn kamer en voorzichtig trek ik die over Catelyns hoofd. De trui is voor haar XL en dan nog eens oversized. Daarna trek ik haar rokje uit zonder te kijken, want het lijkt me niet fijn om in een rok te slapen. En ik bedoel, ik ga niet kijken, want ik heb eerlijk gezegd wel een beetje respect voor haar gekregen.
Nu haar make-up. Hoe gaan we dat eraf halen? Ohja, mijn zusje heeft heel soms een klein beetje mascara op. Ik glip de kamer uit en loop richting Jara's kamer. Zo stilletjes als ik kan loop ik naar haar badkamer en kijk in alle lades en kasten. Na wat best lang leek, vond ik eindelijk een klein potje make-up remover, ik pak ook meteen een watje dat ernaast lig en sneak dan weer zo stil mogelijk uit haar kamer en ga terug naar die van mezelf. Catelyn ligt nog precies hetzelfde op mijn bed. Ik trek de deken over haar heen en doe wat make-up remover op het watje. Voorzichtig wrijf ik het watje over haar gezicht tot ik geen make-up meer zie. Ze is zelfs knap zonder make-up. Wauw. Noah even serieus, dit is waar je nu aan denkt? Ja... stop met daaraan denken dan! Oké, oké.
De vlecht in haar haren laat ik zitten, er is vast niet zoveel mis aan met een vlecht in je haar slapen.
Na nog een keer hebben omgekeken naar haar zet ik de lamp op mijn kamer uit en sluit de deur. Ik loop naar mijn eigen kamer en kijk nog even wat op mijn telefoon, voordat ik ook probeer te slapen.

POV Catelyn (weer in de normale tijd)
"Je hebt me in mijn onderbroek gezien!?" Vraag ik boos.
"Nee! Ik heb weggekeken!" Zegt hij snel. Ik kijk hem boos aan, maar op de een of andere manier geloof ik hem wel. Dat hij dat alles echt voor mij gedaan heeft? Dat is best aardig van hem.
Ik herinner me ineens iets van gister, het moment dat ik hem aanviel. En begin ineens te grinniken.
"Wat valt er te lachen?" Vraagt Noah boos.
"Niks. Alleen het feit dat ik jou aangevallen heb." Ik begin iets harder te lachen.
"Ja haha. Heel grappig."
"En het feit dat ik nog gewonnen heb ook."
Ik barst in lachen uit en zie Noah me vuil aankijken. Na een paar minuten ben ik wel uitgelachen dus ik kom langzaam bij, en zie Noah me nog steeds vuil aankijken. "Hoe kom ik eigenlijk thuis?" Vraag ik.
"Lopend."
"Kun jij me niet brengen?"
"Nee."
"Waarom niet?"
"Omdat ik lui ben." En met dat ploft hij op de bank en zet de tv aan. Nu moet ik dus hier blijven? Wat fijn. Proef de sarcasme. 

---------------------------------------------------------

Song: Princesses Don't Cry - Aviva

------------------------------------------------

Nou lieve lezers, na drieduizend jaar wachten is er eindelijk een nieuw deel. Ik hoop dat jullie het een leuk deel vinden! We zullen proberen meer hoofdstukken online te zetten maar we hebben het allebei suuuuuuper druk.... Nah ja, als jullie het boek leuk vinden zeg het maar in de reacties, en als jullie spelfoutjes ofzo zien vertel dat ook en aub geen haat dankjewel. 

dat was eigenlijk alles wat ik (FoxSimser) wou zeggen, ohja en ik ben de schrijfster van dit hoofdstuk en ja dat. 
Laterss!!

------------------------------------------------

Made by: FoxSimser