I Never Thought It Would Be You

Hoofdstuk 8

POV Catelyn

Hij tilt me op zonder de zoen te verbreken en houdt me vast alsof ik een bruid ben. Dan loopt hij een klein stukje, met mij nog steeds in zijn armen, en zet me dan neer. Nu staan we opeens in het midden van het meer op een klein eilandje.
"Ik had nooit gezien dat er een eilandje in het meer lag." Zei ik zachtjes terwijl ik nog van het uitzicht aan het genieten was.
"Je hebt het hier ook alleen gezien toen het donker was hè." Zegt hij terwijl hij zijn lippen op de mijne drukt en me langzaam neerzet.
"Hoe ben je hier gekomen?" Vraag ik tegen zijn lippen aan.
"Er liggen stenen op de bodem en het is niet diep." Zegt hij. Nu pas zie ik dat zijn schoenen en broek nat zijn. Dan legt hij zijn handen op mijn gezicht en zoent me weer. Na een paar minuten trekt hij terug.
"Wat is er?" Vraag ik.
"Uhm... gaan we dit vertellen of niet?" Vraagt hij. Oh god, dat weet ik eigenlijk ook niet!
"Ik weet het niet. Misschien is het handiger als we het niet zeggen vanwege Noah en Kai weet je." Zeg ik dan maar.
"Ja dat is waar." Zegt hij
"Maar even over Kai..."
"Wat is er met Kai?"
"Uhm... misschien weet hij al dat ik je leuk vind." Zegt hij zacht met een beetje schaamte. Ik druk mijn lippen op de zijne en zeg dan tegen zijn lippen aan:
"Dat maakt niet uit joh. Als hij niet weet dat we iets hebben kan hij ons er ook niet belachelijk mee maken." Dan begint hij te glimlachen en zoent me terug.

Na een paar minuten trek ik terug.
"Ik heb de hele nacht niet geslapen en ben nu best moe dus ik wil nog heel even slapen voordat ik de lessen beginnen, is dat goed?" Vraag ik.
"Ja joh! Waarom vraag je aan mij of je mag slapen. Tuurlijk mag je slapen, ik ben zelf ook best wel moe." Oké gelukkig ik ben zó moe. En het is inmiddels al licht geworden. Maar hoe kom ik hier weer vanaf.
"Uhm, Alex. Hoe komen we hier weer weg." Vraag ik lachend. Dan pakt hij me weer op, drukt zijn lippen op de mijne en loopt weer door het meer. Aan de overkant zet hij me weer neer.
"Zo." Zegt hij lachend. We lopen terug naar onze kamers, maar dan zien we Noah rondlopen als een kip zonder kop, hij loopt rondjes en kijkt de hele tijd op zijn telefoon.
"Wat doet Noah?" Vraag ik aan Alex.
"Ik heb geen flauw idee. Misschien heeft hij het geappt."
Hij pakt zijn telefoon en zet hem aan. Ik kijk mee op zijn telefoon en zie dat Noah hem wel 48 keer heeft gebeld."Uhm, ik denk dat er iets niet goed is." Zegt hij. Hij wil naar hem toe lopen maar geeft mij dan nog snel een kus. "Ga maar naar je kamer, nog even een uurtje slapen." Awh... wat is hij lief!
"Oké, tot zo." Zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik zie Alex naar Noah rennen en zie dat Noah hem gelijk begint te knuffelen. "Jeez wat is er mis met hem" Oeps zij ik dat hardop? Hahaha.

POV Noah
Ik ben het hele gebouw al doorgelopen maar kan ze nog steeds nergens vinden. Nou ja dan maar buiten. Ik zet één stap buiten maar zet snel weer een stap terug. God wat is het koud buiten, daar zullen ze toch niet zijn. Het moet wel. Ze zijn niet binnen. Ik loop snel terug naar mijn kamer en trek snel een jas aan dan loop ik weer naar buiten. Ik sta hier al een kwartier rondjes te lopen en bellen als ik Alex ineens naar me toe zie rennen. Als hij hier is geef ik hem gelijk een knuffel.
"Gast, waar ben jij geweest?! Ik heb je echt 100 keer gebeld en geappt maar je reageert op niks!" Roep ik tegen hem.
"Yo gast, doe is rustig joh. Ik was gewoon in het bos en mijn telefoon stond uit!" Zegt hij bijna schreeuwend. Wat moet hij nou weer in het bos?
"Waarom was jij in het bos?" Vraag ik dan ook.
"Wat gaat jou dat aan." Zegt hij. Huh hij is nooit boos en hij houdt nooit iets geheim. Er klopt iets niet maar ik hou er maar over op.
"Weet jij waar Catelyn is?" Vraag ik.
"Nee. Hoezo vraag je dat?!" Jezus die gast doet raar vandaag zeg. "Heb je al in haar kamer gekeken?"
"Tuurlijk." Denkt hij dat ik dom ben ofzo.
"Ik zou nog een keer kijken, misschien heb je gewoon over haar heen gekeken." Dat kan niet, want ze sliep niet eens in onze kamer maar op de grond. Maar goed, ik zal wel nog een keer kijken om Alex tevreden te stellen. "Ik zal nog een keer kijken." Zeg ik dan.
"Fijn. Ik ga mee." Uhm... waarom zou hij meegaan. Maar goed. Dan pakt hij zijn telefoon en zet hem aan waarna hij hevig begint te typen. Naar wie is hij nu weer aan het appen. Hij doet echt heel raar vandaag. Ondertussen lopen we richting mijn kamer om te zien of Catelyn daar is.
Als we de deur open doen liggen Catelyns spullen niet meer in de woonkamer. Ik loop snel naar onze kamer.

"Catelyn ben je hier?" Vraag ik bezorgd. Als ik de deur opendoe zie ik haar op haar bed zitten terwijl ze Netflix kijkt. Oeh, dat meisje in haar serie is knap!
"Hey, waar ben jij geweest ik heb me rot gezocht naar je." Zeg ik bezorgt.
"Sinds wanneer boeit het jou waar ik ben. Je liet me gister op de grond slapen!" Zegt ze boos.
"Wat! Je liet haar op de grond slapen. Waar heeft ze dat aan verdiend!" Roept Alex boos. Echt hoor, er is iet mis met hem. Hij pest haar toch ook.

Wacht. Waarom heb ik me rot gezocht naar haar? Ik pest haar. Ik mag geen emotie tonen!
Dat mag wel jij idioot je hoeft niet altijd zo stom te doen!
Nee dat mag niet, nu maak een kutopmerking snel.
Doe dat nou niet.
Ja wel, snel. Uhm. Ik schrik wakker uit mijn gedachten als ik een klap van de deur hoor. Alex en Catelyn zijn weg. Ik zucht en maak wat ontbijt en ga dan Netflixen. Na een paar afleveringen van de serie Arrow zie ik dat het al 9 uur is. Ik pak mijn tas en loop dan naar de les. Die kut docent van Nederlands wil iets zeggen maar ik loop rustig door naar achter waar ik naast Kai gaat zitten die op z'n telefoon zit.

------------------

Don't worry 'bout me - Zara larssen

-------------------

Made by: xx_Belle_Laag_xx