I Never Thought It Would Be You

Hoofdstuk 3

POV Catelyn

Daar zat hij. Op de bank. Noah keek me met grote ogen aan.
"Volgens mij ben je in de verkeerde kamer." Zei hij.
"Uhm... nee? Behalve als dit niet kamer 724 op de zevende etage is." Zei ik met een bange stem.
"Helaas voor jou is dit kamer 724 op de zevende etage." Zei hij met een zelfingenomen grijns
"Nee... nee dit kan niet waar zijn!" Riep ik.

Ik rende de deur uit naar kamer 723, Emma's kamer. Ik klopte aan en iemand deed open. Het was niet Emma, het was Jane!
"Jay!" Riep ik blij, terwijl ik half op haar sprong om haar te omhelzen. "Jay wat doe jij hier?"
"Ik wou je verassen, ik heb me hier aangemeld en ben aangenomen! Nu zitten we samen op school!"
"Serieus! Je bent de beste Jay!"
"Ik hoorde dat je Emma al kende?"
"Ja, ik heb haar bij de receptie ontmoet."
"Wie is jouw roomie?" En toen zakte mijn hele leven weer onder me weg. Noah was mijn 'roomie'. De jongen die mij al drie jaar lang pest. Ik keek Jane twijfelend aan. Zou ik het haar vertellen? Ja natuurlijk vertel ik het haar, ze is mijn beste vriendin!
"Mijn kamergenoot is..." Ik keek haar twijfelend aan. "Noah." Ze keek me vol ongeloof aan.
"Wat!" Riep ze na een halve minuut. "Noah is je kamergenoot?"
"Kan het nog harder?" Zei ik sarcastisch.
"Ja het kan nog harder. NOAH IS JE KAMERGENOOT!?" Riep ze, nu nog veel harder, waarschijnlijk had de hele school het gehoord.
"Ik bedoelde het sarcastisch!"
"Dat weet ik! Maar even serieus, hij is je facking kamergenoot?"
"Ja! Ik was eindelijk uit de hel, en nu ga ik er weer recht in. En het wordt waarschijnlijk erger dan ooit." Ik liep bij hun naar binnen en liet me op hun bank vallen. Emma zat op de bank op haar telefoon, op WhatsApp.

"Hey Catelyn!" Zei ze.
"Je mag me wel Cate noemen hoor."
"Oké, nou Cate," Zei ze, met nadruk op Cate. "Mijn vriendje komt straks langs!"
"Oh leuk!" Ik bleef op de bank liggen, terwijl Jane met Emma aan het kletsen was. Na ongeveer tien minuten ging de bel.
"Ah! Dat moet hem zijn!" Emma rende naar de deur en deed hem open. In de deuropening stond... nee serieus!? Mijn leven is zo net van erg naar hel gegaan. In de deuropening stond Kai. De Kai die mij jarenlang heeft gepest met Noah en Alex. Ik gaapte hem aan.

"Is dit je vriendje?" Vroeg ik verbaasd.
"Ja!" Zei ze blij.
"Als dit niet Catelyn Griffin is." Zei hij, half mij uitlachend. Jane en ik bleven verbaasd kijken, totdat Emma iets zei:
"Oh, jullie kenen elkaar al?"
"Ja, van de middelbare." Antwoorde Jane met een grimas.
"Dit jaar wordt alleen maar beter, hey Catelyn wist je al dat Noah en Alex er ook zijn?" Zei Kai.
"Noah wist ik al..." Zeg ik naar de grond kijkend, ik zuchtte diep.
"Hoe? Hij is al de hele tijd op zijn kamer." Kai kijkt me verbaast aan.
"Dat kan zo zijn. Hij is mijn kamergenoot." Ik bleef verdrietig naar de grond.
"Wat? Hahahahahaha!" Hij begon keihard te lachen. "Je leven wordt vanaf nu officieel hel." Ja, dat had ik al begrepen. Ik liet me weer op de bank vallen en wachtte tot Emma en Kai weggingen
"Doei, Jane en Cate!" Riep ze terwijl ze de deur uit liep.

"Nooooooooo!" Jane begon te hyperventileren. "We waren eindelijk van ze af! We zouden ze nooit meer hoeven te zien! Oh ik heb zo veel medelijden met je Cate!"
"Ja I know! Kan ik vannacht hier blijven?" Vroeg ik.
"Je moet het uiteindelijk toch accepteren Cate... je kan vast wel een keer blijven maar vandaag is de eerste dag! Je moet proberen een deal met hem te sluiten."
"Mmm... dat zou nog wel eens kunnen werken." Zei ik bedachtzaam.
"Nou, tot morgen dan." Zei ze. "Succes meid." En ze knipoogde. Ik liep de deur uit en ging naar mijn eigen kamer.
Noah zat op de bank, en keek naar zijn telefoon. Toen ik de deur achter me dichtdeed keek hij om. Maar zei niks. Ik pakte mijn portemonnee. Ik pakte de bus en ging naar de supermarkt. Wat zou ik vanavond maken? Ah! Lasagne! Ik pakte alle spullen die ik nodig had en rekende af. Ik stapte de bus in, ik pakte mijn telefoon en appte Jane:

Ik: hey Jay!

Ik: blijf je eten vanavond?

Jane: sure wat eten we dan?

Ik: lasagne

Jane: omg ja nu kom ik sowieso!!

Eenmaal thuis, liep ik rechtstreeks naar de keuken en begon ik met koken.

---------------

Song:  Impossible - James Arthur

---------------

Made by: FoxSimser