Nog Niet Verslagen ✔

Hoofdstuk 39 - Naakt

Dart wordt wakker en ziet Jo op haar buik naast hem liggen. Haar rode krullen verbergen haar gezicht en haar naakte, bleke lichaam wordt gekust door de zon die door het raam schijnt. Hij neemt het allemaal in zich op en bewondert de zachte vormen en de littekens die ze overwonnen heeft. 

Hij staat op, loopt de badkamer in en stopt zodra hij zijn reflectie in de spiegel ziet. Hij raakt de plek op zijn hals glimlachend aan, een donkere kneuzing, omringd door Jo's tandafdruk. Hij doucht snel en slaat een handdoek om zijn middel. Hij pakt zijn telefoon en stuurt een berichtje naar Laurent. 

Goedemorgen vriend.
Zou jij me kunnen helpen om een tas met schone kleren uit de auto te krijgen?
Om één of andere reden zijn we dat gisteren vergeten. ;) 

Dart wacht op een reactie van Laurent, maar het duurt even. Hij kijkt geschokt op als hij de liftdeuren open hoort gaan en probeert er naartoe te rennen. Laurent stapt de lift uit en verstijft, zodra hij naar het bed kijkt. Dart probeert zijn zicht te blokkeren, maar weet dat het te laat is. Het enige dat hij nog kan doen is bidden dat Jo blijft slapen, totdat Laurent weg is. Laurent draait zich om en zegt zacht: "Geef me je autosleutel, ik ben zo terug." Dart geeft hem de sleutel en Laurent stapt snel de lift weer in. 

Dart voelt zich ongemakkelijk voor Jo, maar is ook trots op hoe mooi ze is. Met lichte tegenzin bedekt hij haar lichaam met een laken. Laurent is vrij snel terug, met de tas, koffie en croissants. Dart legt de tas op het bed, haalt er een boxershort en een spijkerbroek uit en loopt naar de woonkamer. Laurent zit daar al op de bank. Dart doet de deur achter zich dicht en kleedt zich aan. Laurent staart naar de vloer en zegt: "Het spijt me. Ik dacht niet na. Ik kwam gewoon impulsief naar boven toe." 

Dart gaat zitten en schenkt twee koppen koffie in. Hij neemt een slok en zegt rustig: "Ze is prachtig, hè?" 

Laurent tilt zijn hoofd op en zegt: "Wat? Ja." 

Dart glimlacht en zegt: "Je kon het niet weten. Maar zij mag dit nooit te weten komen, oké?" 

Laurent neemt een slok van zijn koffie en vraagt: "Hoe is ze zo sterk en onbevreesd geworden, Dart?" 

Dart denkt even na en zegt: "Dat zou je eigenlijk aan haar moeten vragen. Maar ze was toen ze klein was al heel sterk. Help me onthouden dat ik je een foto stuur, als ik weer bij mijn moeder thuis ben. Dat onbevreesde is een resultaat van wat haar ex haar heeft aangedaan. Je hebt haar gehoord toen ze dat kamermeisje over haar litteken vertelde, toch? Ze heeft dat litteken gekregen op de avond dat ze bij die klootzak vandaan vluchtte en in L.A. terecht kwam." 

Laurent voelt de woede van Dart af komen en weet dat Jo veel heeft meegemaakt. Hij wil er niet verder op doorgaan en vraagt: "Hoe ging het bij je moeder? Ik had verwacht dat ze het Jo moeilijk zou maken." 

Dart kijkt hem verrast aan en zegt: "Dat heeft ze ook gedaan. Ze was onvoorstelbaar gemeen tegen Jo. Trok alles aan haar in twijfel, beschuldigde haar ervan dat ze achter mijn geld aan zat en heeft zelfs beweerd dat haar mishandelingsverhaal niet waar was." 

Laurent vloekt en vraagt: "Maar je gaat vandaag weer naar haar toe?" 

Dart begint te glimlachen en zegt: "Nou, ik was er klaar mee en wilde weg. Maar Jo overtuigde me ervan om het nog één keer te proberen en samen te eten. Mijn moeder verzwikte haar enkel, toen ik boodschappen aan het doen was. En Jo? Jo was Jo. Ze heeft alles gedaan om mijn moeder te helpen. En heeft mijn moeders hart veroverd met haar liefde. Mijn meisje doet alles met hart en ziel."

Laurent staart hem aan en zegt: "Wow. Ik weet hoe eng jouw moeder kan zijn. Je hebt wel een hele bijzondere vrouw gevonden, Dart." Jo doet de deur open en hoort Laurent dat zeggen. Dart ziet haar binnenkomen, in één van zijn shirts en met haar haar in de war.