Nog Niet Verslagen ✔

Hoofdstuk 39 - Naakt

Ze lacht naar Laurent en zegt: "Goedemorgen Laurent." Ze loopt naar Dart en kust hem. "Mmm, goedemorgen lekker ding." Dart glimlacht naar haar en schenkt koffie voor haar in.

 "Goedemorgen, liefde van mijn leven." Jo gaat naast Dart zitten en geniet van haar koffie met haar ogen dicht. Laurent glimlacht bij het zien van Jo en Dart knipoogt naar hem. Dart zegt: "Jo heeft 's ochtends haar koffie nodig. Maar zo te zien vind jij het ook leuk om naar haar te kijken, terwijl ze haar koffie drinkt." Jo doet haar ogen open en kijkt naar Laurent, die een beetje bloost. Ze kijkt naar Dart en hij glimlacht naar haar. Ze haalt haar schouders op en geniet weer van haar koffie.

Jo drinkt de laatste slok en zegt: "Ik ben behoorlijk onder de indruk van je, Laurent. Je hebt dat hele 'Fight Like A Girl Plan' razendsnel en in detail uitgewerkt. En dan heb je daarnaast ook nog dat feest georganiseerd." 

Laurent lacht een beetje verlegen naar haar en zegt: "Dankjewel. Maar het komt allemaal door jou. Jij hebt het allemaal bedacht en ik hoefde het alleen nog maar af te maken. Je hebt me geïnspireerd en alles kwam samen. Ik ben goed genoeg in mijn werk om de zakelijke kant snel en goed te doen. Maar mijn mensenkennis is niet erg ontwikkeld." 

Jo glimlacht naar hem en zegt: "Ik ben het daar helemaal niet mee eens. Je bent alleen gewend aan het dragen van dat masker. En ik weet nu zeker dat het een masker is. Toen ik je voor de eerste keer ontmoette, vond ik je niet zo aardig." 

Dart kucht en zegt: "Je haatte hem, Jo." 

Jo lacht en zegt: "Ja, een beetje wel. Wat zegt dat over mijn mensenkennis?" 

Laurent lacht en zegt: "Nou, ik neem het je niet kwalijk. Dat masker werkt al jaren voor me. En ik was een beetje bang voor je. Maar de volgende ochtend, ging je toch aan mijn tafeltje zitten. Dat was heel stoer van je." 

Dart zegt: "Ja, dat is typisch Jo. Ze geeft niet zo maar op." 

Laurent bekijkt haar aandachtig en zegt: "Je bent een bijzondere vrouw Jo. Ik ben heel blij dat ik je heb mogen ontmoeten. En dat Dart je niet verzonnen heeft." Ze lachen samen, drinken koffie en eten een croissantje.

Jo staat op en zegt: "Ik ga me douchen, anders krijg ik dit haar nooit meer onder controle." Ze schudt haar hoofd en haar krullen dansen in het rond. 

Dart staart naar haar met een verliefde glimlach, totdat Laurent zegt: "Er zou een wens in vervulling gaan, als ik met je mee mocht." 

Jo draait zich om en zegt: "Dat zal altijd een wens blijven Laurent. En als je nu naar Dart kijkt, dan zou je misschien wensen dat je dat nooit hardop gezegd had." Jo loopt lachend de kamer uit. 

Laurent maakt oogcontact met Dart, slikt en voelt zich verschrikkelijk ongemakkelijk. "I-ik maakte maar een grapje Dart. Zij vatte het veel beter op dan jij." Hij zucht en staart naar de vloer. 

Dart leunt naar Laurent toe en zegt: "Ik ken je goed genoeg om te weten dat het niet helemaal een grapje was. Eerlijk waar, je hebt haar al naakt in bed gezien, beproef je geluk niet nog meer. Want dan eindigt het misschien met jouw dood." 

Laurent ziet de woede in Darts ogen en gaat rechtop zitten. "Je weet dat mijn mond meestal sneller is dan mijn brein. Ik zou dat nooit doen. Trouwens, jullie horen bij elkaar. Het ziet er uit alsof jullie al jaren samen zijn. De jongens waren er ook allemaal verbaasd over." 

Laurent ziet ineens de plek in Darts hals en zijn mondhoeken krullen een klein beetje omhoog. Dart heeft het door, raakt de plek aan en grijnst naar Laurent. Laurent zegt op een geamuseerde toon: "Dus ze heeft je teruggepakt. Nu heb ik nog meer respect voor haar. En ben ik weer een beetje bang voor haar."