ჯიმინის პოვ
კაფედან გამოვედით და სახლში წავედით სანა და ბემი აქ იყვნენ ბემის ხელი მოვკიდე და სახლში წავიყვანე მას ყველაფერი მოვუყევი რაც ხდებოდა და შოკში დარჩა რადგან არ მოელოდა საქმის ესე განვითარებას, მაგრამ ყბელანაირად მხარი დაუჭირა ამ იდეას.
სანას პოვ
ჯიმინმა ჩალაგება მთხოვა და მისი ნივთების აბარგებაც, ორივე დავალება შევასრულე, იუნგიმ მითხრა, რომ შორს მივდიოდით ამიტომ ყველაფერი საჭირო ამეღო და ამ შორს წასვლას კემპინგი მთაში დაარქვა, არა დარწმუნებული ვარ აქ რაღაც ისე არაა!! ჩავბარგდი თუ არა იუნგიმ ხელი მომკიდა და ნენსისთან წამათრია სახლში შევიდა თუ არა ნენსის ჩაეხუტა და მის ტუჩებს ნაზად შეეხო რომ ვთქვა რომ შოკში ვიყავი მოგატყუებთ რეალურად გამოვყ.....
-ისაა მეც აქ ვარ!
-ნენს მიყვარხარ!
-მე...მეც
-ალიოო რომეო ჯულიეტა მორჩა რამანწიკა ჩალაგდი ნენსი!
-რატომ?
-სადღაც მივდივართ
ნენსი ოთახში ავიდა და ტანსაცმელის ჩამაგება დაიწყო
-მეც წავალ სახლში მოვემზადები და საღამოს აქ ვარ.
ნენსი: იუნ ფფთხილად იარე გთხოვ!
-ვაიმე არ ჩაყლაპოთ ერთამნეთი!
ნენსი: გაჩუმდი გოგო დიდი ხანაი ჩემ ძმასთან არ წოლილხარ??
-მაიცა ამათ ის ქონდათ??
-ჰეჰ ორჯერ თუ სამჯერ
-ეხა წადი თუ მიდიხარ შენ კიდე წამო ჩალაგდი!
ნენსი ზევით ავათრიე და ჩალაგებაში დავეხმარე
-სად მივდივართ?
-არ ვიცი არავინ არაფერს ნორმალურად არ მეუბნება, თეჰიონიც სადღაც გაქრა დილიდან არ მინახია და ვაფშე რა სად როგორ რისთვის აზრზე არავარ!
-საეჭვოა ეს ყველაფერი, მე მითხრა რომ მამას ზარებისთვის არ მეპასუხა.
-გავარკვევ დღეს რა ხდება და რისთვისაა ეს ყველაფერი.
-იმედია ყველაფერი რიგზეა!
კარზე კაკუნი იყო ქვევით ჩავედით და კარი გავაღეთ ეს ჯიმინი და ბემი იყვნენ
ბემი:აქ ვრჩებით დღეს თუ სად?
ჯიმინი:ხო აქ და ხვალ მივდივართ.
-გასაგებია
ნენსი:ემმ ყავა?? ჩაი??
-ჩაი(ყველამ)
იუნგი და თეჰიონიც მოვიდნენ თეჰიონმა არც კი მნახა ეგრევე ოთახში ავიდა მას ავყევი.
-თე შეიძლება?
-კი მოდი
-რამე მოხდა? ამ ბოლოდროს დაძაბული ხარ, ცივი და რავიცი საკუთარ თავს არ გავხარ!
-სანა მამაჩემა ნენსის გაყიდვა გადაწყვიტა, კომპანიის ხარჯზე, ვიღაც დიდი კომპანიის მფლობელის შვილს მიათხოვებს და მინდა რომ აქედან წავიდეთ.
-რა საშინელებაა ღმერთო....
-ხომ ამიტომ გთხოვ არაფერი არ უთხრა
-კარგი!
თეჰიონთან მივედი და ჩავეხუტე მისი აჩქარებული გულის ცემა და მძიმე სუნთქვა მესმოდა, ასე რამოდენიმე წუთი ვიდექით და ბოლოს ნენსიმ დაგვიძახა ჩაის დასალევად. მისაღები მოვაწყეთ, სავარძლები გავშალეთ და პატარა ლოგინებად ვაქციეთ წყვილ წყვილად დავწექით და კინოებს ვუყურებდი ყველას მალევე ჩაგვეძინა
დილა🌞6:00
თეჰიონი მაღვიძებს და მეუბნება რომ წასვლის დროა მანქანაში ვჯდებით
მე:მოიცადეთ!
-რა იყო? (ყველა)
-ჩვენთან გავიაროთ დედას წერილი უნდა დავუტოვო
იუნგი:რადროს წერილია!
-მიდი ვაახ ორი წუთი არაფერს იზავს!!
-კარგი ხომ გავიაროთ.
თეჰიონმა ჩვენ სახლთან გააჩერა და სახლში შევირბინე ჩემი ოთახიდან თაბახის ფურცელი და კალამი ავიღე წერილის წერა დავიწყე....
თავი 42
Comenzar desde el principio
