მანაც სიმწრის ღიმილით გამიღიმა და ხელი გამიშვა, ნენსი წამოდგომაში დამეხმარა, თავზე ხელი მოვიკიდე ძალიან მტკიოდა იატაკზე დავიხედე და სისხლის წვეთები შევამჩნიე თეჰიონს გავხედე შევათვალიერე და მხოლოდ გაწითლებული ხელი შევამჩნიე ანუ სისხლი მას არ ეკუთვნის, შვებით ამოვისუნთქე, საწოლიდან წამოვდექი და გასასვლელისკენ წავედით თან სისხლის კვალს ვაყოლებდი თვალს და ბოლოს კვალმა ბექიონამდე მიმიყვანა რომელიც კუთხეში ეგდო და ცხვირ-პირიდან სისხლი სდიოდა და ნაგლური გამოხედვით მიყურებდა, მას გვერდით ლისა ეჯდა რომელიც მისი სისხლდენის შეჩერებას ცდილობდა გავჩერდი და-ძმის შეთვალიერება დავიწყე.
ბექიონი:სანა შეგვეძლო ეს საქმე ორივეს სიამოვნებით დაგვემთავრებინა მაგრამ არ მოინდომე...მაინც იწვები ერთ დღეს ჩემთან.(ბოლო ფრაზა ჩუმად თქვა მაგრამ თეჰიონს რას გამოაპარებ)
ადგილზ მოწყდა და ბექიონს საყელოში წვდა
-მეტიმც არ მინდა მის გვერდით როდესმე დაგინახო თუნდაც შემთხვევით!! გაუპატიურებაზე ლაპარაკი აღარ მაქვს ერთი ადგილის გარეშე დაგტოვებ შე ახვარო!!!
და მისი რტყმა დაიწყო ალბათ ეხა ნორმალური გოგო მასთან მივიდოდა და გაშველებას დაუწყებდა მაგრამ არა, ბექიონის მეგობრობის ისე მჯეროდა როგორც არავისი მან კი გამომიყენა მივენდე, მან კი ამით ისარგებლა, უბრალოდ ვიდექი
და ვუყურებდი როგორ აუბედურებდა თეჰიონი ბექიონს, ლისა კი ცდილონდა მათ გაშველებას მაგრამ თეჰიონის ერთი ძლიერი ხელის კვრა საკმარისი იყო მის დასაწყნარებლად.
ნენსი:თე გეყოს უფრო მეტ ტრამვას სანას მაინც ნუ აყენებ!
გასასვლელისკენ წავედით და თეჰიონიც დაგვეწია ხელი სისხლიანი ქონდა ჩანთიდან სალფეტკი ამოვიღე და გავუწოდე მანაც უსიტყვოდ გამომართვა და მანქანისკენ წავედით თემ კარი გამიღო და მორჩინად ჩავჯექი ნენსი კი გარეთ დარჩა
თე:შენც განსაკუთრებული მოწვევა გინდა?
-არ მოვდივარ ჰანბი...
-მკიდიიააა!დაჯექი!
ნენსიც ასევე მორჩილად დაჯდა და გაიბუსხა თეჰიონიმა კი კარიც მოიჯახუნა ტელეფონის ზარი გაისმა.
-თე ჯიმინია ესეთი ხმით ვერ დაველაპარაკები...
-მომე
-სანა სად ხარ ამდენი ხანი რომელი საათია იცი?
-ჩიმ თეჰიონი ვარ ძინავს სანას ჩემთანაა
-ააა უი გამისკდა გული მეთქი სადაა!
-ხო არ ინერვიულო, ხვალ გცალია?
-კი,ხდება რამე?
-რაღაცაზე მინდა დაგელაპარაკო...
-კარგი მომწერე როდის და შეგხვდები.
-ოქეი ღამე მშვიდობისა!
-შენც ასევე.
თეჰიონა ტელეფონი დამიბრუნა და სახლში წავედით ნახევარი საათი და უკვე სახლის კარებს ვაღებთ ჩანთას და ქურტუკს საკიდზე ვკიდებ და წაშლილი სახით თეჰიონის ოთახში ავდივარ ნენსი თავის ოთახში შედის,თეჰიონიც მალე შემოვიდა და ხელში ჩაი ეჭირა.
-აიღე ჩემი რამე მაისური და ჩაი დალიე მერე კი დავილაპარაკოთ.
-არ მინდა ჩაი...
-თუ გინდა რო ხვალე ესეთი ხმით ჯიმინი არ ნახო და საერთოდ ლაპარაკი შეძლო დადგები და დალევ.
-რაზე უნდა დაელაპარაკო ჯიმინს?
-აი ეგ შენი საქმე არაა, ჩაიცვი და დაჯექი!
თეჰიონის რენდომული მაისური ავიღე კაბა გავიხადე და მაისური გადავიცვი რომელიც კაბასავით მქონდა, ჩაი ავიღე და ნელ ნელა დალევა დავიწყე
-ფუუ თაფლი უქენი?!
-კი
-არ დავლევ ვერ ვიტან თაფლს!
-დალევ! არ ამაყვირო ეხა მოყევი დროზე რა მოხდა.
-რო მოგიყვე თვალებში ვეღარ შემოგხედავ და დამშორდები, ამიტომაც არ მინდა ჯობია არ მოგიყვე და ისე დამშორდე!
-არავინ არ გშორდება, მოყევი თქო სანა დავიღალე იქნებ ის ბიჭი ტყუილად ვცემე?!
-მოკლედ, ბექიონი დავინახე, მოვიდა, ჩამომიჯდა, ვისაუბრეთ და დავთვერი, დავიწყეთ ცეკვა და აქა იქა მეხებოდა მაგრამ ალკოჰოლის გამო ეს უბრალო შემთხვევითი შეხება მეგონა და არ ვუშლიდი როცა ცეკვას მოვრჩით დავჯექით და ზევით ამიყვანა იქ უფრო სიწყნარეაო დავჯექი და ჭერს ვუყურებდი თავლები დახუჭული მქონდა ხოდა ვიღაცის მზერა ვიგრძენი და როცა გავახილე ბექიონი იდგა მაკოცა და...
-შენც აყევე, მერე?
-მაპატიე მთვრალი ვიყავი თეჰიონ ამას არასდროს არ გავაკეთებდი!!!
-გააგრძელე მაინტერესებს ერთი ინიციატორი ვინ იყავით?
-მიდი ხო დამამცირე, მოკლედ შენ მახსენდებოდი და მივხვდი რომ შენ არ იყავი და გამოვფხიზლდი, მოვშორდი ამას არ უნდა ვაკეთებდე თქო და დაიკიდე ვერ გაიგებსო, მეთქი არა ეგრე არ გამოვა და ფათური დამიწყო ხოდა ძალების ბოლომდე ვყვიროდი ბოლოს გული წამივიდა
-ტყუილად არ მიცემია,მაგრამ შენ რა გიყო მითხარი?
-არ ვიცი ალბათ ესეთი სირცხვილის შემდეგ დაშორება ერთადერთი ვარიანტია....
-ხოო მაგრამ ვერ დაგშორდები, მიყვარხარ იცი რა არის? როცა ნენსიმ დამირეკა რო უგონოდ გიპოვა და ბექიონი შენც გაუპატიურებას ცდილობდა 10 წუთში მანდ ვიყავი გული ამოვარდნაზე მქონდა ყველა საშინელებაზე ვფიქრობდი გზაში რამის ავარია მომივიდა! მაგრამ ესეც მეკიდა! შენი ნახვა მინდოდა და იმაში დარწმუნება რომ კარგად ხარ სანა! საკუთარ სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ შენ ჩემში საუკეთესო აღმოაჩინე და მიმახვედრე რომ ნიღაბი ზოგჯერ უნდა მოხსნა და მალე მიმაჩვიე საერთოდ უნიღბობას და კი ამაზეც თვალებს დავხუჭავ რადგან მიყვარხარ!!
და პირველად დავინახე რომ თეჰიონი ტორიდა, სერიოზულად! ცრემლები მის სათუთ სახეზე კვალს ტოვებდნენ თვალები კი სულ წითელი ქონდა მაგრამ მაინც სიყვარულით მიყურებდა, საკუთარი თავი ისევ შემძულდა რადგან საყვარელი ადამიანი ამ დონემდე მივიყვანე ჭიქა გადავდე და მასთან მივედ რაც ძალა მქონდა გულში ჩავიკარი
-მაპატიე გთხოვვ მაპატიეე საშინელი ადამიანი ვარ თეჰიონ გთხოვ არ იტირო!
ლოგინზე წამოვგორდით თეჰიონს თავი ჩემს მკერზე ედო და ცხარედ ტიროდა მე თავზე ვეფერებოდი ამ დღეს მივხვდი, რომ თეჰიონზე მეტად ამ ცხოვრებაში არავინ არ დამაფასებდა და მის დაკარგვას სიკვდილი მერჩივნა....❤️
