დილით ჯიმინმა გამაღვიძა რომელმაც ჩემი ფორმაც მოამზადა ჩანთაც ჩამილაგა საუზმეც გამიმზადა, მოკლედ შემეტენა! ჩავიცვი, ვჭამე და სკოლაში წავედი, სკოლაში ბავშვების დეფიციტი გვქონდა რის გამოც ჩემი და ჯიმინის კლასი გააერთიანეს.
თეჰიონთან მივდიოდი რომ გამერკვია რატომ არ მიპასუხა მაგრამ ვინ გაცდის ლისამ და ჯიმინის ერთ ერთმა კლასელმა გოგომ თეჰიონის მერხი დაიპყრეს და იქ იჯდნენ, ჩემს კუთვნილ ადგილას მივედი და მათ ადგომა ვთხოვე.
-გამარჯობა,შეგიძლიათ ჩემი მერხიდან ადგეთ?
ლისა;გვაცადე სანა ჯერ არ დაწყებულა გაკვეთილი.
სანა: დამსვით!!
-აუ აუ სოლარ იცი ერთხელ ჩემს ძმას ამის გაუპატიურება უნდოდა და ესეც ცოტაც და მისცემდა თეჰიონმა მიუსწრი!
-ღადაობ, მერე გოგო?!
-თეჰიონ არაფერს ეტყვი?ხელზე რა გჭირს?რატომ მიყურებ ეგეთი ცარიელა თვალებით დაგიშავე რამე ამიხსნი?!
ბოლო ხმაზე ვუყვიროდი ჯიმინმა ძლივს გამომგლიჯა ჩემს ადგილს და კორიდორში დამსვა იქ ნენსი მელოდა.
მე:მაცდი ადამიანთან ლაპარაკს?
ჯიმინი;ლაპარაკს კი და ღრიალს არა!
-რა ეტაკა შენ ძმას??
ნენსი;ეეე მერას მიყვირიხარ ოე?
-ბოდიში გამომყვა აგრესია!
-მოგიყვები იმას რასაც ვიცი.
-გისმენ
-გუშინ გაღიზიანებული მოვიდა არ ისადილა მიღრიალა როცა ვკითხე რა ხდება თქო, ოთახში ავიდა და ცოტა ხანში წყალი მთხოვა ავუტანე და როცა გამოვდიოდი ჭიქის დამსხვრევის ხმა მომესმა და უკან შევტრიალდი, თეჰიონმა ჭიქა ხელში ჩაიმსხვრია და ამიტომა აქვს შეხვეული არ მეუბნება არაფერს ისე მიყურებს გეგონება სული ვარ და ჩემს იქეთ ჩანს ყველაფერი.
-და იმათ რატო ელაპარაკება?
-არ ვიცი საქმეც მაგაშია რო იმათ უცინის ჩვენ კი...
-ღმერთო მეტყვით ვინმე რა დაემართა ამ ბიჭს!!
კლასში შევბრუნდით ყველანაირად ვცდილობდი რომ თეჰიონს დავლაპარაკებოდი მაგრამ ამაოდ სკოლიდან მარტო გამოვედი და მთელი გზა ვფიქრობდი და საკუთარ ცოდვებს თვალს ვავლებდი, თეჰიონი ასე ეჭვიანობის დროს იქცეოდა, რაზე უნდა ეეჭვიანა?......პაკკ ჯიმინ შენ გაგიხსენებ დედას ჯიმინს დავურეკე
-შე კრეტინო!!!
-რა იყო??
-აუ გეფიცები სახლში რო მოვალ გცემ!!
-რა გინდა გოგო??
-რა უთხარი თეჰიონს?
-არაფერი!
-დარწუნებული ხარრ?!!
-კიიიიიიიიიი.....
-შემთხვევით იუნგი ხომ არ გაფიქრებს რამეს?
-ჯანდაბა!
-ჯიმინ!!!! ჯიმინნნ!!!
-აბონენტმა შავ სიაში დაგამატათ
ოჰჰ გეგონება სახლში ვერ მოვალ! ელვის სისწრაფით მივედი სახლში და კარი ჩაკეტილი დამხვდა, გასაღებით გავაღე მაგრამ არ იღებოდა მეორე მხარეს ჯიმინი აწვებოდა.
-ჰეჰე ჯიმინ ხო იცი რომ იმ საიდულმოსთან ერთად დაგმარხავ!
-არ მინდა!
-გააღე კარი!
-ძალიან ძალიან ახალგაზრდა ვარ სიკვდილისთვის! ბემი მაინც ზსეიცოდე ქვრივაფ ნუ დატოვებ.
-კარგი, არ გიზავ არაფერს ჩანთა მაინც გამომართვი და წავალ.
-სად?
-თეჰიონთან და კუბის შესაკვეთად!!
-აუუ ბიჭმა მთხოვა მინდა რომ მეტი ვიცოდეო! ბავშვობა მოვუყევი და ეგენი მეც ვიციო და რამე ისეთიო რაც მარტო შენ იციო ხოდა ვუთხარი იუნგიზე, სანა მართლა!უყვარხარ და ვიფიქრე ჯობია იცოდეს თქო!
-კაი გამიღე არ გიზავ არაფერს.
-მპირდები?
-კი !
კარი გამიღო და ეგრევე მისაღებში გავარდა მას გავხედე და ოთახში ავედი გამოვიცვალე.
ქვევით ჩამოვედი და ჯიმინი ისე მიყურებდა როგორც დემონს,ისევ მისაღებში გაბრუნდა უკან მივეპარე და წამოვარტყი.
-ეს იმის გამო რო ენას პირში ვერ აჩერებ!
-რო არ დამემსახურებინა მაგრად გცემდი!მოხვალ დღეს?
-არ ვიცი ვნახოთ!
-წავედი მე
-ოქეი აბა შენ იცი
-ნენს სახლში ხარ?_გზაში დავურეკე
-არა
-თეჰიონი?
-სახლშია
-გავარკვიე რაზეც არის გაბრაზებული
-რანაირად?
-მაგას მერე გეტყვი ჯერ თეჰიონი უნდა შემოვირიგო.
-ოქეი
სახლში მივედი და კარი შევაღე თეჰიონი თავის ოთახში იყო მასთან ავედი ლოგინზე იწვა და ყურსასმენებში მუსიკას უსმენდა ჩემი მოსვლა ვერც გაიგო მის გვერდით ფრთხილად დავწექი და ხელები მოვხვიე ყურსასმენი გამოვაძრე
-მომენატრე....
-....
-თეჰიონ დამელაპარაკები ოდესმე ან მეტყვი რა ხდება?
-....
-ხო იუნგი მომწონდა და მერე რაა? რატო ეჭვიანობ როცა ყველაფერი წარსულშია?
დაა მგონი მხეცი გავაღვიძე ჩემი ხელები მოიშორა და გაბრაზებით სავსე თვალებით შემომხედა
-რავი სანა იმიტო ხო არა რომ....
