ბექიონი:შეყვარებული იყო?
მე:არა მეგობარი,სკოლაში რო არ ვიყავი ეგ აინტერესებდა რამე ხომ არ მოხდაო.
-ააა
-შენ არ სწავლობ სადმე?
-არა
-არც უნივერსიტეტში არ დადიხარ?
-ჯერ არ ვიცი რაზე ჩავაბარო.
-რა სფერო გაინტერესებს რო ვერ გადაგიწყვეტია?
-მომღერლობა მინდა მაგრამ მშობლებს არ უნდათ.
- ააა უი, მღერი?
-საკმაოდ კარგი
ბექიონმა რაღაც სიმღერა წაიმღერება დაიწყო და გამომაყ... კჰემ ბოდიშით გამომაშტერა!
მე:ღმერთო ანგელოზი გამომიგზავნე და არ ვიცი?
ბექი:მადლობა კომპლიმენტისთვის.
-მიაცა ეხა ეს ხმამაღლა ვთქვი?
-კი
ლისა დაბრუნდა მე კი სახლში წამოვედი შესვლისთანავე დავიყვირე.
-ჯიმინ არ მომკლა აგიხსნი ყველაფერსსს!!!
-გისმენ!_ჩემს წინ ჯიმინი აიტუზა გადაჯვარედინებული ხელებით.
-სკოლაში იმიტო არ წავედი რომ ლისამ მთხოვა დავხმარებოდი, შემიწყალე ძმაო!
-კაი გავიგე მარა შემდეგში მაფრთხილებ და ისე მიდიხარ!
-კარგი! წავედი მე ვიმეცადინოო
-მიდი მიდი უი მეცადინეობის დაიწყებამდე იუნგის დაურეკე რაღაც უნდოდა!
(იუნგი ჯიმინის საუკეთესო მეგობარი)
-კარგი
ოთახში ავირბინე და იუნგის დავურეკე
იუნგი:ვააა დამდე პატივი და დამირეკე?
-აუ არ მეცალა საქმიანი ბავშვი ვარ, როგორ ხარ შენ ჯობია ეგ მითხრა!
-კარგად, თავად?
-კარგად
-მოყევი აბა ლილიპუტ სხვა რა ხდება, ისევ შინაბერა ხარ?
-აუფფ დიდი ხანია გოგოს შენთვის უარი არ უთავაზებია?? ან შენ ვისზე რას ამბობ მეტრა ოცი რო ხარ ნახტომში!
-ვახ სანა როგორ მინდა გცემო !
-სხვათაშორის რა ამ შინაბერას პირველი კოცნა ქონდა!
-ვაიმე შე გენაცვალე პროგრესი ყოფილა
-ხო ოღონდ ჯიმინთან ჩუ!
-კაი, მოკლედ სსაქმე მაქ შენთან და ჯიმინთან კრინტი არ დაძრა თორე ხო იცი რაც მოხდება!
-არის სერ მინ შუგა იუნგი!
-ეგრე ნუ მეძახი თორე
-რა თორე??
-მისმინე მოკლედ
-გისმენ
შუგამ თავისი ჩანაფიქრი გამიზიარა
-ანუუ ეგრე აპირებთ? ნოუ პრობლემ.
-ხოდა ჩუ, კარგი?
-ეგრე მიცნობ ძმაოო?
-მე გაგაფრთხილე!
-კაი წავედი უნდა ვიმეცადინო
იუნგის გავუთიშე და მეცადინეობა დავიწყე
-სანაა!!!!
ფანჯრიდან გადავიხედე ამას აქ რა უნდა
-თეჰიონ?!
-გამოხვალ?
-არა ვმეცადიონეობ
-აუუ შენ რა შკოლნიკი ხარ!
-შემოდი ცოტა დამრჩა და გავიდეთ მერე
-კაი
5 წუთში თეჰიონი ჩემს ოთახთან იყო
კარი გავუღე და შიგნით შევიპატიჟე შემოსვლისთანავე გადამკოცნა რაზეც ლოყები ამიწითლდა, ლოგინზე დაეგდო და მელოდებოდა სანამ მოვრჩებოდი.
-თეჰიონ გრამატიკა გესმის?
-მერე?
-ჰელფ, ვერ გავუგე ამ კორეულს ლაპარაკი ადვილია აი წერა კი.
საწოლიდან წამოდგა და თავზე დამადგა სკამიდან ჩავიჩოჩე და ვანიშნე დაჯექი თქო გვერდით ჩამომიჯდა სიმართლე გითხრათ ძლივს ვეტეოდით რაღაც მომენტში უკომფირტულობის გამო წამოვდექი და თეჰიონმა დრო იხელთა მოსაკალათებლად და ისე მოხდა, რომ კალთაში ჩავუჯექი, გამოვშტერდი და ეგრევე წამოვდექი მან კი ისევ დამსვა ადგილზე.
-არ გეზარება ეხლა ქვევით ჩასვლა და სკამის ამოტანა? როცა სულ ორი წინადადება დაგრჩა
-მე კი მეზარება მარა ჯიმინი თუ შემოვიდა ხომ ხვდები რომ ამას ესე არ დატოვებს და შენი ცემა არ დაეზარება.
- ნუ ნერვიულობ მე და ჯიმინი ჩავუჯიგრდით ერთმანეთს.
-ოჰ როდის მოასწარით?
-დღეს, მიტრიალდი და წერე.
წერა განვაგრძე, რომ ეს არაკომფორტული სიტუაცია მალე დამერღვია და ავმდგარიყავი არა ეხა მე კი წინააღმდეგი არ ვარ პირიქით დიდი სიამოვნებით ვზივარ, მარა ჯიმინი ხო გესმით,სანამ ვწერდი თეჰიონი ჩემს თმას ყველანაირად თამაში დაუწყო.
-თეჰიონ მეწიწკნება! გთხოვ გაუშვი
-არადა სწორი თმა გაქ რატო გეწიწკნება
-ვსი დავადრულე წავიდეთ.
წამოვდექი კარადასთან მივედი ქურთუკი ჩამოვხსენი და ოთახიდან გამოვედით, თეჰიონიც ამედევნა
მე:ჩიმმ სასეირნოდ მივდივარ!
ჯიმინი:თეჰიონ ჩემი და არ აწყენინო თორე სიცოცხლეს მოგანატრებ!
თე:არის ბატონო ჯიმინ!
-ჰა აბა საით?
-ჩვენ ადგილას
-ჩვენი ადგილი გვაქ?
-როგორ მიყვარს თავს რო იშტერებ!
-და მაინც სად მივდივართ?
-წამო და ნახავ
ამოვიხვნეშე და თეჰიონს მორჩილად გავყევი ნახევარ საათიანი სიარულის შემდეგ ხედთან მივედით რომელზეც თეჰიონს უწინ ვყავდი.
-ანუ ესაა ჩვენი ადგილი?
-კი ამის შესახებ მხოლოდ მე და შენ ვიცით და მეტი არავინ.
-მაგარია
-დაჯექი.
იქვე მდგომ სკამზე ჩამოვჯექით კარგა ხანი ვტკბებოდი სეულის ხედით და სიჩუმის დარღვევა თეჰიონმა გარისკა
-მოგწონს?
-ვინ?რა?*გაოცებულმა გავხედე*
-ლისას ძმა.
-რავი კაი ტიპია!
-კაი რა ლისას ძმა რა უნდა იყოს! თან კარგი სახელი არ აქვს ხალხში.
-რატო ხარ მაგ გოგოსთან ესე? ხომ მეგობრობთ?
-არა მეტენება და ჩვეულებრივი ძუკნაა
-მე ეგრე არ მგონია.
-ოხ სანა რა ძაან მალე ენდობი ხალხს!
-რას ვიზავთ ასეთია პაკ სანა.
-წელს სეულიში ნაკლები ყინვაა არაა?
-არ ვიცი თეჰიონ 1 თვეა რაც აქ ვარ
-ხო ჩამოდიოდი აქამდე
-კი მარა ძირითადად ამერიკაში ვატარებდი ზამთრის არდადგებებს
-დღეს უკვე 20 დეკემბერი მალე გვითხოვენ კიდევაც, 10 დღეში კი ყველაზე სიმპატიური ბიჭის დაბადების დღეა
-არა ჯიმინის დაბადების დღე ქონდა უკვე
-მეწყინა...საკუთარი თავი ვიგულისხმე.
სიცილი დავიწყე თეჰიონმა მხარი გამკრა და გაიბუსხა.
-ვაიმე რა ბუტიები ვართ მოდი მოდი!
თეჰიონი ჩემკენ მოვწიე და ჩავეხუტე
-ვსიო? გაგიარა წყენამ?
-არა მაკოცე კიდევაც დ ვსიო.
-შენ ჩემი კოცნა ძაან ხო არ გაგიტკბა დავაი ეხა აქედან დატკბი იმით რასაც ცხოვრება გაძლევს!
-ვცდილობ მარა ვერ ვტკბები.
-რატო მიყურებ ეგრე?
-სერიოზულად დებილი ხარ თუ თავს იდებილებ?
-პირველი
-ღმერთოო...
ერთმანეთის ტკბობის მომენტი თეჰიონის ტელეფონის ზარმა დაარღვია.
