Zawgyi
"Jimin ေရ သားငယ္ မထေသးဘူးလား
ဒီကေလး ပိတ္ရက္ဆိုျပီ အိပ္ ေန ေတာ့တာ ပဲ"
မီးဖိုေခ်ာင္တြင္ မနက္စာ ျပင္ ကာ jimin အား
လွမ္းနိႈးေနသည္။
ဒီလို ပါပဲ ဒါမနက္တိုင္း ၾကားရ တဲ့ Omma ရဲ႕ အသံ
"သားႀကီး ေတာင္ ဆင္းလာၿပီ မင္းညီေလး ကို ေတာ့
ေန႔တိုင္းနိႈးေနရတာပဲ ၾကည့္"
"😊😊😊😊😊"
" သားေရာ အလုပ္ လုပ္ရတာ ေတြ အဆင္ ေျပ ရဲ႕ လား"
"ေျပပါတယ္ Omma
အရင္က ေတာ့ စလုပ္ ခါစ ဆိုေတာ့
နည္းနည္း အခက္ေတြ႕ေနရတာ ေပါ့
အခုေတာ့ အဆင္ေျပသြားပါပီ"
"a a ေကာင္းတယ္ မင္း Appa ကေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ
ျပန္မလာနိုင္ေသးဘူး
jimin ကို သြားနိႈး ပါအံုး ကြယ္ မထေသးဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ Omma "
က်ေနာ္လည္း ညီေတာ္ေမာင္ ကို နိႈး ဖို႔ သြားရေတာ့ သည္။
အခန္းထဲဝင္ ေတာ့ ေစာင္ပံုေတြနဲ႔ လံုးေထြးကာ
အိပ္ေနတဲ့ ညီေလး
ငယ္ငယ္ က အေၾကာင္းေတြ ေတာင္ ျပန္သတိ ရမိတယ္
အရင္ က က်ေနာ္ ပဲ သူ႔ကိုနိႈးေနက်ေလ
က်ေနာ္မနိႈးရင္ လံုးဝ မထတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိသည္။
အခုေတာ့ဒီတာဝန္ေတြ က Omma ဆီမွာ
"Jimin ေရ ထေတာ့ ညီေလး
ဘယ္အခ်ိန္ထိ အိပ္မွာ
လည္း 8နာရီ ခြဲ ေနပီ"
အနားသို႔ ေလ်ွာက္ သြားက လႈပ္၍ နိႈးလိုက္ သည္။
"ကိုကို လား ?????
မ်က္လံုးနွစ္ဖက္ ကို ပြတ္သပ္ကာ
အိပ္ခ်င္ မူးတူးနွင့္ ေျပာလာသည္။
"ဟုတ္တယ္ ကိုကို
ထေတာ့ ေတာ္ၾကာ Omma တုတ္နဲ႔ လာေနမယ္ေနာ္"
ထိုအခါမွာ ျပဴးက်ယ္ သြားေသာ မ်က္လံုးတစ္စံု
ေငါက္ခနဲ႔ ထ ထိုင္ ကာ
ပါးေပၚ လက္နွစ္ဖက္ နဲ႔ ပြတ္သတ္ေနသည္။
ဆံပင္ေတြ ကို လက္နဲ႔ ဖိခ်ေနသည္။
YOU ARE READING
ရင္နင့္ေအာင္ခ်စ္ရသူ (ရင်နင့်အောင်ချစ်ရသူ)
FanfictionZawgyi က်ေနာ္တို႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္က မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုတာကို သိတယ္ သိသိႀကီးနဲ႔လည္းဇြတ္တိုးေနမိတယ္ မွားယြင္းစြာခ်စ္မိခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ Unicode ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အချစ်က မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာကို သိတယ် သိသိကြီးနဲ့လည်းဇွတ်တိုးနေမိတယ် မှားယွင်းစွာချ...
