One Wish

10 - Come with me

•••••••••••

"Don't be scared,

Just come with me.

Close your eyes,

So you can't see.

I'll take you somewhere,

Only we can be.

I'll take you away,

So you can feel free."

- Come with me, anonymous

•••••••••••

Cleo

'Cleeooooo, ga naar de deeeuuuur.'

O ja, die vrouwenstem was er ook nog. Die stem kwam me zo erg bekend voor...

Ik liep langzaam richting de deur, de jurk was best zwaar en hield me ietwat tegen. Ik probeerde terug te denken aan wat er was gebeurd.

We waren bij Drake om het nummer te repeteren, en toen we klaar waren zouden we gaan zwemmen. Verder kom ik niet. Ik weet niet wat er daarna gebeurde, het allerlaatste wat ik me kon herinneren, was dat ik aan het fietsen was. Meer wist ik niet.

De gang leek eindeloos door te gaan, het maakte niet uit hoeveel ik liep, ik kwam niet verder.

'CLEEEOOOOO!'

De vrouwenstem werdt opeens hard, schel, furieus en gemeen.

'KOM, OF ANDERS GOOIEN WE JE IN DE PUT DES DOODS!'

Ik had geen idee wat dat was, maar ik was doodsbang.

Ik begon in paniek te raken en ik begon te rennen. De deur leek steeds verder weg te gaan. Hoe sneller ik ging, hoe verder weg de deur was. Ik begon te huilen, ik kon er niks aan doen. De tranen stroomden over mijn wangen. Ik moest mijn jurk optillen want anders kwam ik niet vooruit. Ik stopte met rennen en bleef abrupt staan, nog steeds aan het huilen.

Ik ging zitten en de jurk leek nog wijder. Ik begroef mijn gezicht in de zachte, koele stof.

Kort daarna viel ik in slaap.

•••••••••

Jasper

'Weet iemand waar Cleo is?' vroeg ik aan Emily, Laura en Jason. Ze keken vragend om en begonnen rond te kijken.

'Nee' zei Jason kort later. 'En Drake is ook verdwenen.'

Emily en Laura begonnen spontaan te giechelen en ik had de neiging om 3 kilo stenen naar hen te gooien.

'Dan zijn die twee er vast samen vandoor gegaan. Alleen.' zei Emily, nog altijd giechelend.

Ik had moeite om niet te gaan schreeuwen dat Cleo verdwenen was en dat Drake gewoon weg gegaan is.

'Nou, ik snap wel dat ze naar huis zijn gegaan' zei Jason. 'Het is namelijk al zeven uur.'

'Shit!' riepen Laura en Emily. 'We moesten zes uur thuis zijn' zeiden ze weer in koor.

Ze begonnen gehaast hun spullen in te pakken en ook Jason raapte zijn spullen bij elkaar. Toen iedereen zijn spullen bij elkaar had gingen we naar de fietsen.

'We zien jullie morgen wel!' schreeuwden Laura en Emily toen ze rechtsaf gingen.'

'Wacht op mij, ik moet ook die kant op!' schreeuwde Jason terug. 'Later man.'

We gaven elkaar een box en hij fietste met Emily en Laura aan. Eindelijk, alleen. Nu naar Drake's huis, er is iets aan de hand, en ik wil weten wat.

******************************************

'Oké, waar zou Drake een reservesleutel verstoppen' dacht ik hardop bij mezelf.

Ik begin rond te zoeken, alle plekken af te tasten, maar ik kon niks vinden.

'Verdomme!' schreeuwde ik hardop.

Ik begon naar de deur te kijken, het slot te bestuderen. Uiteindelijk gaf ik het op.

Er is altijd nog één mogelijkheid, dacht ik bij mezelf. Ik trok en duwde de deur snel achterelkaar, en wonder boven wonder was de deur niet op slot. Ik liep het huis in.

'Hallo?' riep ik voorzichtig. 'Drake?' vroeg ik. 'Cleo?'

Niemand thuis dus. Ik begon rond te kijken, te zoeken naar aanwijzingen. Kort later vind ik iets. Een luik. Ik gluurde voorzichtig naar beneden maar ik zag niets. Ik liet mezelf zakken en het licht ging automatisch aan.

'Wat de...' begon ik al.

Ik stond in een soort laboratorium. En geen normaal laboratorium. Ik keek rond en zag allerlei vage voorwerpen, kaarten en tekens. Wat heet dit allemaal te betekenen? Wie is die Drake nou echt?

•••••••••••

Amethyst

Ik kon NIET geloven dat het eindelijk zover was. Na vijftien lange jaren is de tijd eindelijk aangebroken.

We waren allemaal getransformeerd in onze menselijke gedaantes, zodat we haar niet zo erg zouden laten schrikken. We konden namelijk in van alles veranderen, en als je het lang genoeg bestudeerde werd je er steeds beter in.

Zoals Drake, hij kon tientallen verschillende mensen vormen aannemen, wij maar één of twee. Ik vond de mensen vorm eigenlijk wel oké. Hij stond zeker in mijn top-3 van favoriete gedaantes. De menselijke gedaante lijkt namelijk heel erg op onze echte gedaante. Die staat op nummer 1.

Ik vroeg me alleen af wat Drake het hele plan wist. Van wat we hadden gezien, bleek dat Drake Cleo leuk vond. Iedereen raakte in paniek en ze renden de controlekamer uit richting de Heerser. Alleen ik en Aurora bleven achter. We renden meteen naar de controle knoppen en zetten het beeld op pauze, precies tijdens de kus.

Aurora zat te frunniken aan een paar knoppen en opeens werden Drake en Cleo beide knalroze.

We keken elkaar geschokt aan, aangezien we wisten wat het betekende.

Ze waren verliefd.

En voor deze missie was het zeer gevaarlijk om verliefd te worden op een mens. Het was dodelijk om verliefd te worden op de uitverkorene....

Aurora keek me twijfelend aan en keek toen naar de grote rode knop in het midden. Ik twijfelde even, maar knikte heel voorzichtig. Aurora drukte voorzichtig op de knop en we zagen Drake's lichaam verstarren. De roze kleur trok zich razendsnel weg en maakte plaats voor een oranje kleur. Hij liet Cleo vallen en voor we het wisten viel ze in een portaal. Er was even licht en toen was ze weg. Toen was alles weg. We keken elkaar geschokt aan en renden naar de Heerser.

•••••••••

Heerser

Mijn bruid.

Mijn Heerseres.

Mijn liefde.

Eindelijk zal ze er zijn. Na vele jaren is het tijd. Ik was me aan het voorbereiden, toen de gehele A-klasse opeens binnen stormde.

'STOP!' bulderde ik.

'Open het portaal, Aqua!' beviel ik haar.

Ze keek me angstig aan en liep naar de grote hendel. Ze kwam er nog net bij en trok hem naar beneden. We zagen fel licht en toen lag ze voor ons. Ze keek ons erg bang en verward aan.

'De voorbereidde procedure!' zei ik luid.

Het was zover. Het kon beginnen. Aqua en Amore pakten Cleo vast en namen haar mee naar de procedure kamer. Vreemd genoeg werkte Cleo mee. Ze zag er heel versuft uit, alsof ze niet helemaal honderd procent hier was.

Ze was beeldschoon. In alle opzichten perfect.

'Jullie kunnen gaan' zei ik tegen de A-klasse.

Ze liepen gehoorzaam weg en ik was weer alleen. Tijd om me klaar te maken, voor de grote dag. Ik kon niet wachten, om van Cleo, mijn bruid te maken.