3 - No, not you

293 14 0
                                    

Ik werd dus ingedeeld in klas 3F, met als mentrix mevrouw van Weste. Vreselijk takkewijf dat het was. Ze gaf Geschiedenis, een o zo leuk vak. Ik was een hele snelle leerling, maar dat kwam door mijn fotografische geheugen. Ik was er heel blij mee, want ik leerde meestal maar 5 minuten en dan had ik al een 10 te pakken. Meestal haalde ik 8en of 9s, omdat ik niet wilde opscheppen.

We moesten onze mentrix volgen naar lokaal 124. Eenmaal daar aangekomen moesten we ergens gaan zitten. Omdat ik niet echt een sociaal type was, ging ik alleen aan een tafel zitten, maar niet voor lang. 'Is deze plek bezet?' vroeg een schattig meisje. 'Nee hoor, ga maar zitten' zei ik met een glimlach.

Het meisje leek me erg jong, te jong voor de derde klas, dat zeker. Ze had kort rood haar en sproeten. Ik schatte haar 13 jaar oud. 'Ik ben Cleo en hoe heet jij?' vroeg ik heel beleefd. Het meisje antwoordde heel zenuwachtig: 'I-ik h-heet uhm Sam'. 'Leuk je te ontmoeten Sam, hoe oud ben je?' Ze leek een beetje ontspannen en zei: 'Ik ben 16, en jij?' Oké, hier klopte iets niet. Dit meisje was absoluut geen 16 jaar oud. Haar gezicht was heel jong. 'Ik ben 15' zei ik na een tijdje terug. De mentrix begon te vertellen over de eerste weken. Ik ving alles maar half op en was bli dat we een brief mee naar huis kregen.  

Om elf uur mochten we al naar huis. De klas van Jade zou vijf minuten later klaar zijn, dus ik bleef in de gang wachten. Ik dacht na over Sam, het mysterieuze meisje. Ze had iets vreemds, iets wat ik niet kon plaatsen, en het irriteerde me dat ik gewoon niet kon bedenkten wat niet klopte.

Ik keek dromerig het raam uit toen ik hem zag staan. De man uit mijn nachtmerries. Ik sprong op en wilde beter kijken, toen er niks meer was. Het was vast mijn verbeelding, dacht ik.

Ik ging even naar de wc en toen ik terug kwam was de conciërge bezig met de gangen te dweilen. Ik ging weer op het bankje zitten en probeerde het gezicht van de conciërge te zien, maar hij bleef met zijn rug maar me toegekeerd. Iedere keer als ik verplaatste, draaide hij zich weer om. Ik kreeg er een erg onprettig gevoel van en net toen ik op hem af wilde stappen kwam Jades klas eraan.

Ik keek om me heen maar ik zag Jade niet, dus liep ik maar richting het lokaal. Halverwege de gang hoorde ik gegiechel vanuit een lokaal en ik herkende het als Jades 'leuke jongens lachje'. Ik liep verder zodat ik het lokaal in kon kijken en zag Jade zoenen met een jongen. Ze flikte het ook elke keer weer dacht ik. Ik had in de twee jaar middelbare school één vriendje gehad en Jade was bijna iedereen als langs geweest. Daarom was ze ook zo blij toen ze hoorde dat er een heleboel nieuwe leerlingen van andere scholen op De Comeet zouden komen.

Ik bleef staan omdat ik wist dat dit nooit langer dan twee of drie minuutjes zou duren. Jade en de onbekende jongen bleven maar zoenen en ik was bang dat ze iets langer door zou gaan dan normaal. Ik schrok toen ik zag dat de jongen aan haar shirt begon te frunniken, maar Jade deed gewoon mee. In een mum van tijd had hij haar shirt al losgeknoopt en tilde hij haar op. Jade leek er van te genieten en giechelde nog een paar keer. De jongen begon aan haar rokje te sjorren, en trok hem omlaag. Ik keek als versteend naar dit schouwspel en kon niet geloven dat Jade zover ging, ze lag tenslotte in haar bh en onderbroek op een bureau. Jade trok de jongen boven op haar en begon aan zijn shirt te frunniken. Toen ze hem los had gekregen trok ze hem mee op de grond, zodat ze vanaf hier niet meer gezien konden worden. Ik stond nog steeds versteend toe te kijken en ik kon me niet bewegen. Ik zag een broek door de lucht vliegen en niet veel later volgde een bh. Dit ging me te ver en ik rende zo snel als ik kon naar de fietsenstalling. Ik dacht dat ik Jade beter kende dan dit.

Ik had haar nog gevraagd wat ze er van vond en toen had ze gezegd dat ze zou wachten totdat ze minstens 18 was. Maar deze jongen kende ze maar een kwartier en daar dook ze nu al het bed mee in. Ik haalde mijn fiets van het slot, deed mijn tas in de bak voorop en fietste naar huis.

One WishWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu