One Wish

17 - The battle

Cleo

Het was tijd. Nou, bijna dan. De afgelopen dagen heb ik getraind, en getraind, en getraind. M'n lichaam was afgemat, maar terwijl we steeds dichterbij de strijd kwamen, voelde ik me steeds beter.

Toch had ik een leeg gevoel. Alsof iets weg was... Voor altijd.

Maar ik kon m'n vinger er niet op leggen. Ik had Drake wel al 2 dagen niet gezien, maar ik had nog steeds een soort haat gevoel, ookal snapte ik niet waarom.

**************

Na een tijdje trainen kwam de Heerser binnen... Het irriteerde me nog steeds dat hij geen normale naam had, maar ik moest er maar mee leven. Ik voelde me blij toen ik hem zag. Voor de een of andere manier was ik verliefd op hem. God, wat was dit verwarrend.

Ik glimlachte naar hem en liep naar hem toe. Hij kuste me op m'n wang en hield me vast. 'Ben je er klaar voor?' vroeg hij zacht. 'Helemaal' zei ik lachend. Ik voelde me zelfverzekerd. Ik zou dit winnen!

**************

Laura & Emily

Leeg. Alsof iets verdwenen was. Vaag herinnerden we ons een meisje, blond. Meer wisten we niet. Na dagen lang wroeten gaven we het op. Het was vast een vage droom, en zo belangrijk was het toch niet.

**************

Jade

Hmm. Iets met een K? Dagenlang dacht ik na over de naam van het meisje in m'n herinneringen. Ik kwam er maar niet op. Waarom kwam dit ineens in me op? Ugh. Wie was dat meisje?!

Na een maand gaf ik het op. Maanden later zou ik me niks meer herinneren over dit mysterieue meisje.

*************

Jasper

Ik schrok wakker in mijn kamer en lachte. Dit alles was een droom. Er was nooit een Drake, Cleo, of andere planeet. Het was een vage droom. Ik keek glimlachend door m'n kamer en keek naar m'n wekker. Ik viel uit bed van de schrik en rende zo snel als ik kon naar beneden om niet te laat te komen voor school.

*************

Louise (Cleo's moeder)

Ik vroeg me nog steeds af waarom ik zoveel foto's had van een bepaald meisje. Het was niet eens mijn eigen kind. Ik had nooit kinderen gekregen, en had er opzich wel spijt van.

Ik dacht na, en trok uiteindelijk maar de conclusie dat het misschien een oud buurmeisje was, ookal wist ik dat het niet klopte.

Ach, weer terug aan het werk. Die grafieken tekenen zich zelf niet.

**************

de Heerser

De Avaloniërs verzamelden zich allemaal bij de strijd plaats. De Reerators stonden tegen over ons. Hun leider, Obscuro, stond voor mij.

De Reerators waren lelijke, blob vormige wezens. Ze leken net een grote berg pudding.

We schudden elkaar de hand en de strijd begon.

**************

Sam

Blauw bloed, rood bloed, groen bloed en paars bloed lag overal over de strijdplaats.

Met lasers, geweren, zwaarden en allerlei andere wapens hakten, mepten, sneden en schoten we in op de Reerators. We waren zwaar in de meerderheid, maar ze waren een sterk volk.