Bad at Love [ Book 1 ]

Μείνε μακρυά μου{27}

<< Μπορείς απλά να το κανεις;>> τον ρωτάω

<< Όπως θες. >> λέει ψυχρά και φεύγει μακριά μου

Το έκανε. Το είπα και το έκανε.

Ίσως δεν φεύγουν οι άλλοι μακρυά μου από μόνοι τους,αρχίζω να πιστεύω πως εγώ του διώχνω.

Ανεβαίνω στην μηχανή μου χωρίς να ξέρω που πάω. Δεν θέλω να πάω σπίτι τελικά,όχι ακόμα.

Του ζήτησα να μείνει μακριά μου και θα το κάνει. Πρέπει να είμαι ευχαριστημένη,σωστά; Εννοώ πέρασε το δικό μου και όλα θα έρθουν στο φυσιολογικό. Εξάλλου,τι ήταν όλο αυτό με εμένα και τον Αχιλλέα; Υπήρχε βασικά ή ήταν όλα στο μυαλό μου;

Τον ερωτεύτηκα,έτσι δεν είναι; Όντως το έκανα αυτό; Είμαι τόσο ηλίθια.

Σταματάω στο γνωστό μέρος που πάω να ηρεμήσω.

Αφήνω την μηχανή λίγο πιο πέρα από το σημείο που έχει το παγκάκι και συνεχίζω με τα πόδια. Φτάνω στο σημείο και κάθομαι στο γνωστό παγκάκι που έχει πάνω το όνομα μου,το οποίο έγραψα όταν βρήκα για πρώτη φορά αυτό το μέρος. Ήθελα να κάνω κάτι ώστε να το αισθάνομαι δικό μου.

Τέλος πάντων...

Έκανα καλά που είπε στον Αχιλλέα να μείνει μακρυά μου; Καλά με το να μείνει μακρυά μου εννοούσα να μην μιλάμε όσο μπορούμε, να μιλάμε δηλαδή μόνο στην συμμορία για θέματα συμμορίας και μέχρι εκεί. Δεν θέλω καν να τσακωνόμαστε όπως πριν συμβεί κάτι μεταξύ μας,δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί του,όση λιγότερη επαφή έχουμε τόσο καλύτερα. Για όλους.

Δεν έπρεπε να κάναμε ποτε κάτι,δεν το πιστεύω πως η πρώτη μου φορά έγινε με κάποιον σαν τον Αχιλλέα..με κάποιον που δεν δίνει δεκάρα για εμένα.
Η πρώτη φορά υποτίθεται πως γίνεται με κάποιον που σ'αγαπάει ή έστω νοιάζεται για εσένα. Δεν το πιστεύω πως άφησα τον Αχιλλέα να μου πάρει κάτι που δεν του ανήκει,έπρεπε η πρώτη μου φορά να ήταν έστω με κάποιον που με νοιάζεται.

Γαμωτο και σαν να μην έφταναν όλα αυτά δεν μπορώ να τον βγάλω και από το γαμημένο μυαλό μου,τα νεύρα μου.

Τι του βρήκα; Γιατί έχασα τον χρόνο μου μαζί του; Από μικρή είχα μάθει πως οι άνθρωποι πληγώνουν,προδίδουν, εκμεταλλεύονται και φέρονται άσχημα στους συνανθρώπους τους. Γιατί; Γιατί άφησα τον Αχιλλέα να με πληγώσει; Γιατί τον άφησα να μπει έτσι στην ζωή μου;
Αυτός ο ηλίθιος με φίλησε και άρχισα να νιώθω διαφορά. Αυτός φταίει για όλα.

Γαμωτο! Τα είχα όλα κανονισμένα,δεν με ένοιαζε κανεις πέρα από τον εαυτό μου και ήρθε εκείνος και τα κατέστρεψε όλα! Είχα μάθει να μη με ελέγχει κάποιος με τον τρόπο που το κάνει ο Αχιλλέας. Και τώρα..τώρα εκείνος μπορεί να με ελέγξει και δεν ξέρω πώς να το σταματήσω. Δεν ξέρω καν γιατί συμβαίνει αυτό. Ακούγομαι σαν παρανοϊκή ή ακόμη και τρελή αλλά δεν είμαι,αλήθεια δεν είμαι. Δεν ξέρω τι στο διάολο μου συμβαίνει,αλλά ότι κι αν είναι θα το πνίξω μέσα μου. Έτσι δεν κάνω πάντα άλλωστε;Μόλις πάω να νιώσω κάτι το σκοτώνω μέσα μου. Έτσι δεν μου έμαθαν;...

Κάθομαι άλλο λίγο κοιτάζοντας την θέα από εδώ και μετά ξεκινάω για να επιστρέψω σπίτι.

+++

Μπαίνω στο σπίτι και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο μου, νιώθω υπερβολικά κουρασμένη. Κατευθείαν για ύπνο θα πάω,μπαμ και κάτω.

<< Γύρισες;>> ακούγεται η φωνή του Αδάμ από την κουζίνα, ίσως αν προχωρήσω να μη με ακούσει και να μη χρειαστεί να μιλήσουμε. Έλα όμως που εμφανίζεται στο δρόμο μου προς το δωμάτιο μου

<< Νυστάζω. >> του λέω πριν αρχίσει να μιλάει. Πω πω δεν έχω και την όρεξη του,νυστάζω.

<< Αμέλια,συγκεντρώσου. Φέρεσαι σαν μικρό παιδί.>> λέει αλλά δεν μπορώ να τσακωθω τώρα, χρειάζομαι ύπνο

<< Όσο κι αν θέλω να συνεχίσουμε αυτή την όμορφη συζήτηση δεν μπορώ γιατί νυστάζω οπότε νύχτα. >> του λέω

<< Τι έκανες και έκλαιγε η Κλειώ; Δεν μπορείς για μια φορά στην ζωή σου να μην φερθεις σκατα;>> μου λέει προφανώς για να με εκνευρίσει. Έχει όρεξη να μαλώνουμε,έτσι δεν είναι;

<< Μάλλον θα το έχει οικογένεια μας. >> του λέω,
<< Ξέρεις αυτό που φερόμαστε όλοι σκατα στους άλλους και αδιαφορούμε πλήρως για τους πάντες..>> εξηγώ πριν μπω στο δωμάτιο μου και κλείδωσω την πόρτα

Βγάζω τα παπούτσια,αφήνω κινητό και ακουστικά στο κομοδίνο,πάω στο κρεβάτι και μπαίνω κάτω από τα παπλώματα με τα ρούχα που φοραγα από πριν. Ο ύπνος με παίρνει αμέσως χωρίς καμία δυσκολία.

-anwnymh