Bad at Love [ Book 1 ]

Δύσκολα γυρνάς {05}

Καθόμαστε στο στέκι χωρίς να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο.

<< Παίζουμε κάνα παιχνίδι;>> πρότεινε η Κλειώ

<< Εξαρτάται. >> απάντησε ο Άρης

<< Κάποιο για να γνωριστούμε. Είμαστε τόσα χρόνια μαζί και δεν ξέρουμε τίποτα ο ένας για τον άλλον. Είναι περίεργο.>> είπε η Κλειώ

<< Εγώ δεν έχω θέμα. >> είπε ο Άρης και ο Ραφαήλ

<< Υπάρχουν κανόνες για κάποιον λόγο. Θέλετε μήπως να μάθει ο Αρχηγός γι'αυτό;>> τους ρώτησα

Μιλάω εγώ για κανόνες που φίλησα τον Αχιλλέα..Βασικά εκείνος με φίλησε και δεν έχει σημασία,σωστά;

Απλά δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου. Αυτό μου ξέφυγε.

<< Δεν θα μας κάνει τίποτα,είμαστε πολλοί.>> είπε ο Αδάμ

<< Κάντε ότι θέλετε αρκεί να μην με αναφέρετε κάπου.>> είπα και σηκώθηκα όρθια

<< Φοβάσαι μην δούμε ποια πραγματικά είσαι;>> ρώτησε ο Αχιλλέας

<< Νομίζετε πως όλο αυτό είναι αστείο; Για κάποιον λόγο δεν ξέρουμε τίποτα ο ένας για τον άλλον και δεν χρειάζεται να μάθουμε. >> απάντησα επιθετικά

<< Έχεις δίκιο,βλακεία μου.>> παραδέχτηκε η Κλειώ

Σταμάτησαμε να μιλάμε.

Η Κλειώ με σκουντιξε

<< Λες να πάμε στην κόλαση;>> αναρωτήθηκε

Γέλασα.

<< Υπάρχει μόνο μια κόλαση και σε αυτή ζούμε τώρα.>> της απάντησα

Δεν έχω κλείσει καν τα 18 και αυτά που κάνω δεν αρμόζουν σε ένα 17χρονο αλλά κανένας δεν ενδιαφέρεται.  Κανένας δεν ενδιαφέρεται για το τι καταστάσεις πέρασα ώστε να μπω σε συμμορία, ώστε να σκοτώσω άτομα, ώστε να γίνω αυτή που είμαι συμμορία. Δεν μετανιώνω,φυσικά και δεν μετανιώνω απλά όλο αυτό που ζούμε είναι μια κόλαση. Και όχι μόνο όσοι είναι σε συμμορία, αλλά και όλοι γύρω μας.

Ζούμε όλοι στην ίδια κόλαση,με διαφορετικούς δαίμονες.

<< Το πιστεύεις αυτό;>> με ρώτησε λες και της είπα κάτι παράλογο

Ώρες ώρες απορώ πως ένα κορίτσι σαν εκείνη κατάληξε σε έναν μέρος όπως αυτό.

<< Κοίτα γύρω σου,ο κόσμος είναι ένα χάος.>> της είπα

<< Αυτό πιστεύετε κι εσείς;>> ρώτησε τα υπόλοιπα παιδιά

Ο Αχιλλέας έκανε μια τζούρα από το τσιγάρο του