The Broken Wife (UNDER REVISION)

Ikatlong Yugto

Nang malabasan ako ay pinakita niya sakin ang daliri niyang basang basa, ipinakita niya pa sa aking sinubo niya ito. Muling bumaba ang kaniyang mga labi hanggang sa matapat ito sa akin at hinalikan iyon. Napakapit ako sa kaniyang buhok. Hindi alam kung ilalayo ko ba ito o mas ididiin ko ang kaniyang ulo sa akin.

"OH... Ah... Sige pa... Ahh... Ang sarap..." ungol ko.

Muli akong napadilat ng maramdaman ko ang kaniya nang itapat niya ito sa akin. Kinakabahan ma'y hinayaan ko na lamang siya. Sa una ay masakit ngunit ng tumagal ay pasarap na ng pasarap. Hanggang sa naabot na namin ang rurok ng kaligayahan.

Nang gabing iyon ay paulit-ulit hanggang sa mapagod kami. Nakatulog ako at pagkagising ko'y nananakit na ang aking katawan. Nakita ko ding tulog pa siya kaya naman hinalikan ko ito sa labi sa huling sandali bago nagsimulang mag-impake ng aking gamit.

"Pasensya na... Kung hindi ko na magagawa pang pakisamahan ka hanggang huli... Mukhang nakalimot ka na din eh... Hindi naawa sa akin ang iyong magulang... Ikaw ang nagsabi na dalhin ako nga bahay ninyo at tulungan ako..." Nakalimutan mo na nga talaga, siguro.

Habang nag-iimpake ay lumuluha ako. Hanggang sa pag-alis ko. Tinawagan ko sina Megan upang makipagkita. Naghintay ako sa aming pagkikitaan at nang dumating na sila ay agad silang umiyak na lumapit sa akin.

"Luz!" sigaw nilang dalawa at niyakap ako. Nakangiti naman ako kahit lumuluha din at niyakap sila pabalik.

Kinuwento ko ang nangyari at ang balak kong pag-alis. Tutol ma'y wala na ang mga ito'y magawa at nagprisinta na lamang na ihahatid ako sa airport. Nahanda na ang lahat baka hindi daw magwo-work ang kasal din. Napirmahan na din niya ito kaya naman ipinaabot ko na lamang ito kina Megan sa attourney nila.

Pagkaalis nila Megan ay agad kong ginamit ang aking naipon upang makasakay sa isang bus na nadaanan ko. Nang tumigil ito ay tsaka lamang din ako bumaba. Nakatulog pa ako sa biyahe dahil sa sobrang puyat kagabi.Nang maalala kong muli kung anong nangyari kagabi ay pinamulahan ako ng mukha. Agad akong nagtanong-tanong kung saan pwedeng matirahan. Nang makahanap ako'y gabi na. Hindi ko muna inayos ang aking gamit dahil ako'y inaantok na dahil sa pagod at puyat.

Kinabukasan ay nang maayos ko na ang lahat at nakakain na'y bigla ko na naman naalala ang nangyari. Umiyak ako ng umiyak. Iniisip ko din na kung mayroon lang sana akong pamilya.... At kung hindi na sana ako umuwi muna ng gabing iyon edi sana'y hindi ko na nararamdaman ito. Ilang araw ang lumipas at patuloy and aking kadramahan. Kundi ako umiiyak ay nakatulala lang buong maghapon.

Biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko na ikinagulat ko kaya napaupo ako. Tinignan ko kung sino ang pumasok at nakita ang isang batang lalaki na humahangos at inilock ang pinto.

"S-sino ka p-po?" nanginginig ang bibig na tanong ko.

"I'm sorry if I interrupt your sleep. I just want to escape those ugly yayas." Paliwanag naman nito.

Tumango ako ngunit sumiksik sa kama ng makitang papalapit siya sa akin. "H-huwag p-po." sabi ko at muling lumuha.

"Don't worry I'm not gonna hurt you." sabi niya at hinawakan ang kamay kong nanginginig.

Napansin ko ding nagiging wirdo ako. Kumakain ako ng mga pagkain na kinakaayawan ko dati lalo na ang mga gulay. Madalas din akong nagsusuka tuwing umaga pagkagising at kapag nakaamoy ng mabaho.

Naisip kong magpatingin sa doktor ngunit napatigil agad ako ng maisip ko ang pagba-badyet ko sa naipon kong pera. Nawawalan na din ako ng gana na maglalabas kaya naman nasa loob lamang ako ng bahay na mas lalong naging dahilan ng pag-iyak ko at pagramdam ng pangungulila.

'Paano kaya kung buhay pa ang mga magulang ko? Ano kayang mangyayari sakin?' Naisip ko ngunit agad ding tinanggal iyon sa aking isipan.

'Namimiss ko na sina Megan at Chrysanthemum...' Bigla ay naisip ko.

'Kamusta na kaya siya? Kumakain kaya siya ng maayos?' Hindi ko mapigilang maisip kung ano ng ginagawa niya.

Nagsimula akong muling maiyak ng bumalik na naman sa aking alaala ang lahat ng ginawa niya. Marami ding beses na nasasaktan niya ako ngunit alam kong hindi niya iyon sinasadya.

Hanggang sa isang araw, naglilinis ako ng aking tinutuluyan at binubuhat ang plastik na bangko ng biglang sumakit ang aking tiyan kaya naman nabitawan ko ang buhat-buhat at napasigaw ng makitang may dugo sa aking hita.

"Tulong! Tulungan niyo po ako!" Taranta kong sigaw na may halong inda ng sakit.