They Came from the Sky

Chapter One

Chapter One

"Solan, napapansin ko lang, ha. Kanina mo pa tinitignan si Alas. May gusto ka ba sa kanya?" tanong ni Savanah sa kanyang kaibigan habang nagjo-jogging sila paikot sa soccer field.

"Kilala mo siya?" tanong ni Solan na may halong taka at gulat.

"Ano ka ba? Classmate kaya natin 'yan simula first year. Don't tell me, hindi mo siya natatandaan?" natatawa nitong tanong pabalik.

Hindi umimik si Solan. Puno ng takot ang kanyang puso. Imposible. Classmate simula first year? Noong unang makita ni Solan si Alas a week ago, ang akala niya ay isa itong transferee. Ngunit nagulat siya nang wala siyang makitang curiosity sa kanyang mga kaklase pagdating kay Alas. Para bang matagal na nila itong kakilala.

Nakagat ni Solan ang kanyang ibabang labi. Bakit siya lang ang hindi naapektuhan sa pagdating ng lalaki?

"Nga pala, ano ang meron sa'yo? Bakit hindi ka na masyadong sumasama sa barkada? Nagtatampo sina Kyra at Alexi dahil hindi ka na sumasama sa mga lakad natin."

"Sorry. Marami lang talaga ako'ng ginagawa ngayon."

"Katulad ng?" tumaas ang isang kilay nito.

"Nag-sign up ako sa self-defense class."

"Huh? Kaya mo ba kami palaging niyayaya na mag-sign up? Ang akala namin phase lang 'yon. Nag-sign up ka talaga?"

"Sav, sumama na kayo sa akin sa class. Mabuti na 'yong kaya mong protektahan ang sarili mo sa panganib."

"Itong PE class nga natin kinatatamaran ko'ng pasukan, 'yan pa kaya? Same with Kyra at Alexi. Alam mo naman na hindi kami 'yong type na athletic or mahilig magpa-pawis."

Bumuntong hininga si Solan. Gusto niya talagang pasamahin ang mga kaibigan niya sa self-defense class na pinupuntahan niya.

Ang totoo niyan, katulad ng sabi ni Savanah, hindi sila ang tipo na sumasali sa mga ganitong klase. Happy go lucky sila at mahilig lang sa window shopping, pagkain, at gossip. Mga normal lang silang sixteen-year-old high school students. Nagbago ang lahat para kay Solan nang bulabugin siya ng kanyang mga panaginip.

Tuwing gabi, palagi niyang napapanaginipan ang katapusan ng mundo. May mga kakaibang nilalang ang biglang umatake sa kanilang lugar. Malabo ang kanyang memorya at hindi niya masabi kung ano'ng klaseng nilalang ang mga iyon.

Ngunit maliwanag sa kanyang isip ang mga pagsabog ng mga gusali at sigaw ng mga taong nagtatakbuhan.

Ang huli niyang panaginip ang nagsabi sa kanya kung kailan ito mangyayari.

Tatlong bwan simula ngayon, sa araw ng kanilang high school graduation. Uulan ng apoy at dadanak ang dugo sa lupa. Maraming tao ang mamamatay.

"Kahit one-month lang?" pilit niya.

Tinignan siya saglit ni Savanah bago huminga nang malalim.

"O sige. Kakausapin ko sina Kyra pero ngayon palang sinasabi ko na hindi ko mapa-promise na magtatagal kami sa class na 'yan. Kasi you know naman us."

Tumango si Solan at ngumiti. Muli siyang napatingin sa unahan, sa direksyon ni Alas.

'Sino ka ba talaga, Alastair? Isa ka ba sa kanila?'

***

Nagtagal ng tatlong oras si Solan sa self-defense class na kanyang pinapasukan. Pumupunta siya rito tuwing lunes, miyerkules, at biyernes.

Matapos ng klase ay dumiretso siya sa grocery store upang bumili ng mga ipinapabili ng kanyang Mama.

Umuwi si Solan sa kanilang forty square meter apartment na nasa third floor ng isang lumang building. Pagbukas niya ng pinto ay kaagad niyang nakita ang kanyang nakababatang kapatid na babae sa sala. Abala ito sa pagsusulat sa kanyang notebook.