THE GUITAR PLAYER

62) Γενέθλια part 2

Αttention!
σημαντικό κεφ για εξέλιξη πλοκής. Βγήκε λίγο μεγάλο η αλήθεια μααα κλαιννν.

Παύλος pov

Ξέρεις τι είναι αυτό που νιώθω; Είναι ζεστασιά. Φλέγομαι ολόκληρος. Η εικόνα που έχω μπροστά μου μα και αυτή που σκέφτομαι όταν κλείσω τα μάτια με γεμίζει ολοκληρωτικά. Αγαπάω τυφλά. Αγαπάω απόλυτα. Τα δίνω όλα χωρίς να φοβάμαι τις συνέπειες. Νιώθω όμορφα... Νιώθω όλα να γίνονται πιο λαμπερά , πιο αξέχαστα.

Βλέπω μπροστά μου εκείνη. Είμαι αποσβωλομένος στο θέαμα.

Ανοίγει αργά το φερμουάρ της θήκης και μια κιθάρα ξεπροβάλλεται.

Κάθεται οκλαδών στο γρασίδι. Κάθομαι απέναντι της μαγεμένος.

"Μωρό μου δες τι σου έχω..."είπε γλυκά η Γεωργία.

Αυτή η φράση.. Μου θύμισε την μητέρα μου έντονα. Όμως δε μου προκάλεσε θλίψη. Μου προκάλεσε συγκίνηση. Είναι σαν να έχω δίπλα μου ένα άτομο που με νοιάζεται σαν και αυτή.

  Παύλο μη δείχνεις ευάλωτος. Υπερίσχυσε. Μην γίνεσαι ευαίσθητος. Απόλαυσε το.

Το χέρι της γλιστράει πάνω στα τάστα. Παίζει τέσσερα τέταρτα σταθερά και αργά για να βρει τον ρυθμό. Καθαρίζει απαλά τον λαιμό της.

"Όλη μέρα όλη νύχτα
Κυνηγάω μόνο ένα βλέμμα" τραγουδά ήρεμα με συναίσθημα..

Κάτι μου θυμίζει αυτό το τραγούδι.

"Το ξέρα και το φοβόμουν εξαρχής
Πως ο έρωτας ήσουν που ζητούσα
Μα αγάπη μου λόγω τιμής
Σε τέτοια μονοπάτια δεν πατούσα
Πριν σε γνωρίσω.
Πριν σε φιλήσω
Πριν σε αγγίξω.
Πριν το δρόμο μας ανοίξω."

Αυτό το τραγούδι το ήξερα.. εγώ της το έγγραψα. Πήρε τους στίχους μου και τους μελοποίησε.  Ακουμπάω το μπούτι της ξετυλίγοντας καταλάθος την κορδέλα.

"Θέλω πάντα άλλη μια
Μία και μοναδική κάθε φορά
Σαν να το ζω πρώτη φορά
Γιατί κάτι νιώθω να με διαπερνά." συνεχίζει στον ρυθμό που η ίδια έφτιαξε.

Την ξέρω την συνέχεια. Η βραχνή μου φωνή συμπληρώνει την δική της.

"Το ξέρα και το φοβόμουν εξαρχής
Πως ο έρωτας ήσουν που ζητούσα
Μα αγάπη μου λόγω τιμής
Σε τέτοια μονοπάτια δεν πατούσα." τραγουδάω μαζί της.