Me and my Demon

part 27

Φτάσαμε στη λίμνη και την είδα να στέκεται δίπλα στην Ισμήνη. Είναι τόσο όμορφη. Οι ματιές μας κλείδωσαν. Με κοιτούσε και χαμογελούσε αχνά.

Πόπης POV

Τον είδα. Δεν επερνε τα μάτια του από πάνω μου. Ούτε και εγώ τα δικά μου. Μου είχε λείψει. Τον αγαπάω. Δεν θέλω να τον χάσω. Ελπίζω μετά από όλα αυτά να με συγχωρέσει Και να είμαστε ξανά μαζί. Ξέρω πως έπρεπε να είμαι θυμωμένη όμως δεν μπορώ να τη κρατήσω κακια.

-" Κασσάνδρα έχεις χρόνο να παραιτηθείς πριν δεις την ομάδα σου να κατατροπονεται." Είπε υπεροπτικα η Ισμήνη

-" ποιας η ομάδα θα καταστραφεί θα το δεις την ώρα της μάχης. Δαίμονες ετοιμαστείτε" έδωσε εντολή η Κασσάνδρα και αμέσως οι δαίμονες οπλιστικαν. Το ίδιο έκαναν και οι άγγελοι μετά από εντολή της Ισμήνης.

Όλοι ήταν στη θέση τους. Ο Μάριος με φώναξε κοντά του. Πήγα και με έπιασε και μου έδωσε ένα παθιασμένο φιλί. Μόλις τελείωσε τον είδα να κοιτάει με ειρωνικά τον Αντώνη ο οποίος τον κοιτούσε με μίσος.

Η μάχη ξεκίνησε με την ομάδα που πολεμούσε με τα χέρια. Φωνές, φασαρία, πανικός επικράτησε σε ελάχιστα λεπτά. Εμείς είμασταν πιο πίσω με τα τόξα μας έτοιμοι να επιτεθούμε με το σήμα της Ισμήνης.

Ο Αντώνης πάλευε με τα χέρια. Τα πήγαινα πολύ καλά. Που και που γυρνούσε και με κοιτούσε. Αχ αυτά τα μάτια του. Πέταγαν σπίθες. Αφού έριξε αναίσθητος 3 αντιπάλους σειρά είχε ο Μάριος. Ο Μάριος τον χτυπούσε με μανία με αποτέλεσμα να ανοίξει η μύτη του και να φτύνει αίμα. Ήθελα τόσο πολύ να πάω κοντά του να τον βοηθήσω όμως δεν μπορούσα. Θα με καταλάβαιναν και μετά θα είχαν πρόβλημα. Προσευχομουν από μέσα μου να τα καταφέρει.

Με σου δύναμη του είχε απομείνει ο Αντώνης ακινητοποιήσε τον Μάριο και άρχισε να του δίνει δυνατές μπουνιές και κλοτσιές στο στομάχι. Του φώναζαν να σταματήσει φιατι θα τον σκότωνε όμως εκείνος δεν έδινε σημασία σε κανέναν. Τον ήθελε νεκρό. Αίματα έτρεχαν από το σώμα του Μάριου. Μόλις ο Αντώνης κατάλαβε ότι είναι αναίσθητος έφυγε από πάνω του και απομακρύνθηκε. Ένας άγγελος έτρεξε κοντά του και φώναξε

-" ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ"

Η Ισμήνη έτρεξα κοντά του και μόλις διαπίστωσε τον θάνατο του φώναξε

-" ΣΚΟΤΏΣΤΕ ΤΟΝ"

Αμέσως μια μεγάλη ομάδα αγγέλων άρχισε να τρέχει προς το μέρος των δαιμόνων. Οι δαίμονες μπήκαν μπροστά από τον Αντώνη για να τον προστατέψουν. Εγώ έτρεξα κοντά του

-" φύγε" του φώναξα για να με ακούσει μέσα στην αναμπουμπούλα της μάχης

-" Δεν σε αφήνω μόνη σου" Μου είπε

-" όλοι αυτοί σε θέλουν νεκρός. Είσαι τραυματισμένος δεν μπορείς να πολεμήσει. Φύγε να σωθείς" Του είπα. Εκείνος χωρια να το περιμένω έφερε το σώμα του κοντά στο δικό μου και ένωσε τα χείλη μας. Το φιλί του. Αχ αυτό το φιλί του. Μου είχε λείψει πάρα πολύ. Μου είχε λείψει η μυρωδιά του. Τα μάτια του. Εκείνος

-" να προσέχεις" Μου είπε όταν διακόψαμε το φιλί

-" θα προσέχω εσύ τρέχα να σωθείς" Του είπα και αφού μου έδωσε άλλο ένα πεταχτο φιλί χάθηκε μέσα στο πλήθος.

Εγώ πλησίασα την ομάδα με τα τόξα

-" ξέρω ότι σας απαρνήθηκα όμως θέλω το καλό σας. Σας παρακαλώ κάντε αυτό που θα σας πω" Είπα αλλά εκείνοι κοίταξαν την Κασσάνδρα με δυσπιστία

-" εμπιστευσου με" είπα στην Κασσάνδρα η οποία με κοιτούσε βουρκωμένη

-" κάντε ότι σας πει" είπε η Κασσάνδρα και τώρα οι δαίμονες περίμεναν τις οδηγίες μου

-" στόχευστε ένα δάχτυλο πάνω από το μέτωπο του αντιπάλου. Έτσι μπορούμε να υπολογίσουμε καλύτερα την απόσταση και να στοχεύσουμε το θύμα" είπα και υπάκουσαν. Με αυτή την τακτική καταφέραμε να εξοντωσουμε αρκετούς αντιπάλους. Η Ισμήνη με κοιτούσε με μίσος. Μόλις κατάλαβε ότι έχανε πολλούς συμμάχους φώναξε

-"ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΠΙΣΤΌΛΙΑ"

Αμέσως γύρω στους 30 αγγέλους έβγαλαν πιστόλια τα οποία στόχευαν στο κεφάλι μας

Αγαπακια μουυ

Νέο πάρτ με πολύ δράση

Λάικ και σχόλιο

Φιλακιααα