Me and my Demon

part 16

Το πρωί ξύπνησα χωρίς να έχω καταλάβει που βρισκόμουν. Μόλις ένιωσα το άρωμα του Αντώνη να διαπερνά το σώμα μου συνηδιτοποιησα ότι κοιμόμουν στην αγκαλιά του. Ωχ τώρα τι κάνω; τον άκουσα να γελάει και τον κοιτούσα παράξενα. Σε κάποια στιγμή δεν άντεξε και έσκασε στα γέλια.

-" γιατί γελας;" τον Ρώτησα

-" έπρεπε να δεις τη φάτσα σου" είπε και είχε πέσει στο κρεβατι από τα γέλια.

-" τι ώρα ειναι;" είπα και εκείνος άνοιξε το κινητό του για να δει την ώρα.

-"9:30" είπε και ξαναξαπλωσε

-" ρεεε έχουμε σχολείο.... Όχι πάλι απουσίες έχω ήδη αρκετές και ακόμα είναι η μέση της χρονιάς.....πωωω θα μείνω και ποιος την ακούει τη μάνα μου μετά... ιιιιιι Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ.... θα με σφάξει δεν ξέρει ότι έλειπα. Ωχ παναγια μου τι θα κάνω.... Χριστέ μουυυ" άρχισα να παραληρω καθως είχα σηκωθεί και έβαζα παππουτσια  ενώ ο Αντώνης ήταν αραχτός στο κρεβατι κοιτώντας με με απάθεια

-" παιδάκι μου τι κάνεις άντε σηκωω" Του φώναξα και εκείνος μου έκανε νόημα να τον πλησιάσω. Πλησίασα το κρεβάτι και εκείνος με γραπωσε από το σβέρκο και με έβαλε πάλι μέσα στα σκεπάσματα.

-" για να μην αγχώνεσαι σηκώθηκα και πήγα σπίτι σου και άφησα ένα σημείωμα στη μαμα σου ότι έφυγες για το σχολείο πιο νωρίς γιατί θα περνούσες από την Εύα και όσο για τις απουσίες ας άφηνες τις κατασκοπίες.... βλαμμενο " είπε χαϊδεύοντας τις ακτές των μαλλιών μου

-" λοιπόν να φτιάξω καφέ;" με ρώτησε και εγώ κούνησα θετικά το κεφάλι

Ανεβήκαμε και κάτσαμε στη ταράτσα. Φαινόταν όλη η πόλη από εκεί ψηλά. Ήταν πανέμορφα

-" θέλω να σου μιλήσω" είπε ξαφνικά ο Αντώνης

-" για πιο πραγμα;" τον Ρώτησα

-" για όσα άκουσες τις προάλλες"

-" Αντώνη δεν..." πήγα να πω αλλά με διέκοψε

-" θέλω να ξέρεις" είπε και μου έπιασε το χέρι

-" λοιπόν... πριν από 5 χρόνια είχα σχέση με μια κοπελα-δαίμονα τη Αριάδνη. Ήταν έρωτας με τη πρώτης μάτια. Ένα πάθος το οποίο κατέληξε σε μια τεράστια αγάπη. Ζούσαμε ο ένας για τον άλλον. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε την ζωή μας χωρια. Μια μέρα έγινε μια από τις μεγαλύτερες συγκρούσεις με τους αγγέλους. Είχα τραυματιστεί πολύ βαριά και τη στιγμή που πήγε ένας άγγελος να μου ρίξει ένα βέλος στη καρδιά για με σκοτώσει μπήκε εκείνη στη μέση και σκοτώθηκε. Από εκείνη τη μέρα η ζωή μου έχασε το νόημα της. Ζούσα μόνο με την ανάμνηση της. Δεν είχα λόγο για να ζω. Ήμουν ζωντανός νεκρός. Μου πήρε πάρα πολύ καιρό για να συνέλθω. Ορκίστηκα να μην ξαναερωτευτω ποτέ" μου είπέ και τα μάτια του γυάλιζαν. Μάλλον από το πλήθος δακρύων που είχαν δημιουργηθεί και με δυσκολία συγκρατουσε

-" γι'αυτό καμία φορά φερομαι περίεργα. Δεν φταις εσύ. Εγώ φταίω. Εγώ που δεν βλέπω μπροστά μου. Το μυαλό μου που είναι κολλημένο εκεί. Σε εκείνη. Πλέον όμως όχι ερωτικά. Ο έρωτας εχει εξαφανιστεί από τη καρδιά μου. Μόνο από αγάπη. Αγάπη για εκείνη. Σαν άτομο αν καταλαβαίνεις τι λέω." Είπε και εγώ κούνησα το κεφάλι μου

-" Από τη στιγμή που σε είδα όμως κάτι άλλαξε μέσα μου. Εξαφανίστηκε το σκοτάδι που είχε χωθεί στο πιο βαθύ σημείο της ψυχής μου και επανεμφανίστηκε η ζωντάνια και η θέληση για ζωή. Αν άκουσες είπα στον Μανώλη ότι όπως εσύ έτσι και εγώ νιώθω ένα ιδιαίτερο δέσιμο μαζί σου. Όσον αφορά αυτό που είπα εχθές δεν με άφησες να ολοκληρώσω αυτό που ήθελα να πω." Είπε και έφερε το πρόσωπο του σε απόσταση επαφής από το δικό μου

-" είσαι πανέμορφη και όλα τα αγόρια θα σε ήθελαν δίπλα τους....όμως εγώ  ποπη σε ερωτεύτηκα για τη ψυχή σου. Για αυτό που νιώθω όταν είναι μαζί σου. Για αυτό που με κάνεις εσύ. Γι αυτό σε ερωτεύτηκα" είπε και εγώ νόμιζα ότι θα μου κοπεί η ανάσα... τι είπε μόλις τωρα; ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου; Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά τόσο δυνατά που νόμιζα ότι θα έσπαγε

Χαμογέλασε και σιγά σιγά ένωσε τα χείλη μας. Η αίσθηση ήταν υπέροχη. Ένιωθα ευτυχία κάτι που είχα καιρό να νιώσω. Ένιωθα ασφάλεια. Μάλλον έχουν δίκιο που λένε πως δεν έχει σχέση με το αν το φιλο είναι ωραίο ή όχι Αλλά με το άτομο που θα στο δώσει.

Απομακρύνθηκε από εμένα και ακούμπησε πάλι τη πλάτη του στη καρέκλα. Εγώ ακούμπησα δειλά τα δάχτυλα μου στα χείλη μου. Είχα ακόμα την αίσθηση του φιλιού του πάνω μου.

-" Δεν θα πεις κατι;" με ρώτησε και έβγαλε τα τσιγάρα από τη τσέπη του και άναψε ένα

-" Δεν ξερω τι να πω " είπα χαμογελώντας

-" άκου ποπη ειμαι ερωτευμένος μαζί σου και αν είσαι και εσύ θέλω πάρα πολύ να κρατήσει όλο αυτό" μου είπε Και εγώ χωρίς να του πω τίποτα σηκώθηκα και πήγα και έκατσα στα πόδια του. Ένωσα τα μέτωπα μας και του είπα

-" νιώθω ερωτευμένη μαζί σου από τη μέρα που γεννήθηκα"

Ξερω ξέρω πολύ μικρό πάρτ αλλά σόρρυ δεν είχα πολύ χρόνο

Βλέπετε ομψς προσπαθήσω να ανεβάζω συχνά

Πώς σας φανηκε;;

Λάικ και σχόλιο

Φιλακια