Me and my Demon

part 25

-" όχι ποπη μην το κάνεις" της είπα ενώ εκείνη κρατούσε ένα χοντρό κομμάτι ξύλου με μυτερη άκρη έτοιμη να με χτυπήσει με αυτό στη καρδιά

-" και γιατί να μην τι κάνω; ένα τίποτα ειμαι και εγω για εσενα. Ένα τίποτα είσαι και εσύ για εσενα. Δεν σε αγαπώ. Αντίθετα σε μισώ. Σε απεχθάνομαι. Δεν θέλω καν να ξέρω Ότι υπάρχεις σε αυτό το γαμημένο κόσμο" φώναξε ενώ δάκρυα κυλούσαν στα μάτια της

-" όχι αγάπη μου δεν γίνεται να τα εννοείς όλα αυτά εμείς έχουμε γεννηθεί για να είμαστε μαζί" της είπα ήρεμα ενώ την έβλεπα να τρέμει από τα νεύρα και το κλάμα

-" αντίο Αντώνη" είπε ψυχρά και έχωσε με δύναμη το ξύλο στο στέρνο μου

-" Οχιιιιι" φώναξα και συνηδιτοποιησα ότι ήταν ένα όνειρο. Βασικά όχι όνειρο αλλά εφιάλτης. Όχι ένας τυχαίος εφιάλτης. Ένας εφιάλτης που φοβάμαι μην γίνει πραγματικότητα. Σε λίγες μέρες έχουμε την καλοκαιρινή μάχη με τους αγγέλους. Είναι μια μάχη στην οποία δυστυχώς θρηνούμε πολλά θύματα.

Φοβάμαι. Φοβάμαι πως την έχουν κάνει να μας μισεί και να θέλει να μας σκοτώσει. Άλλος ένας μήνας πέρασε και δεν είχαμε καμία επαφή. Μα τι λέω αφού χωρίσαμε. Ξερω ότι βαθιά μέσα της νοιάζεται για εμένα και με αγαπάει όμως της έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου.

Πόπης POV

Τον τελευταίο μήνα έχω έρθει πολύ κοντά με τον Μάριο και τη παρέα του και εννοείτε και με την Άρτεμις. Ο Μάριος είναι πολύ καλός και τρυφερός μαζί μου. Η Άρτεμις μου είπε ότι του αρέσω. Δεν λέω είναι πολύ καλό παιδί και όμορφος όμως μου είναι αδύνατον να προχωρήσω σε μια καινούργια σχέση. Δεν μπορώ να τον ξεχάσω. Προσπάθησα. Προσπάθησα πολύ. Όμως δεν τα κατάφερα

Με πλήγωσε. Με πρόδωσε. Όμως δεν γίνεται να τον ξεγραψω έτσι απλά από τη ζωή μου. Τον αγαπώ. Τον αγαπώ πολύ. Παρά πολύ. Όμως πλέον όλα έχουν τελειώσει.