part 17

1.9K 125 8
                                    

Οι επόμενες μέρες ήταν υπέροχες. εγώ με τον Αντώνη είμασταν πιο ερωτευμένοι από ποτέ. Δεν είχαμε πει σε κανέναν για τη σχέση μας πάρα μόνο στην Εύα και την Αλεξάνδρα. Ένιωθα ευτυχισμένη μετά από πολύ καιρό

Αντώνης POV

Η ζωή μου πλέον απέκτησε νόημα. Ή ποπη με κάνει να νιώθω άλλος άνθρωπος. Πήρε τη μουντή και σκοτεινή μου ζωή και τη γέμισε χαρά και αισιοδοξία. Είναι πραγματικά υπέροχη. Από μικρή ήταν. Νομίζω εκείνο το βράδυ που τη γνώρισα την ερωτεύτηκα. Ερωτεύτηκα ένα 9χρονο κοριτσάκι. Τόσο ευάλωτο. Τόσο αθώο. Είχε ανάγκη από ασφάλεια και προστασία. Και εγώ ήθελα τόσο πολύ να της τα δώσω. Έπειτα γνώρισα την Αριάδνη. Με έκανε να την ξεχάσω. Έπρεπε να την ξεχάσω. Δεν ήταν σωστό.

Όμως τώρα μεγάλωσε. Είναι ολόκληρη γυναίκα. Έχω την ανάγκη να είμαι μαζί της. Να βεβαιωνομαι κάθε μέρα ότι θα υπάρχει και επόμενη. Να είμαι δίπλα της και να ακούω τον ήχο της καρδιάς της. Τους χτύπους που αυξάνονται εντυπωσιακά όταν είναι πλάι μου.

Πρέπει να της το πω. Να της πω ότι αυτό το δέσιμο που νιώθει για εμένα δεν είναι τυχαίο. Με ήξερε και με ήξερε πάρα πολύ καλά. Της έσωσα τη ζωή. Θα ήμουν κτήνος αν δεν το έκανα. Όμως αν θυμωσει; αν πει γιατί ανακατευτηκα στη ζωή της; αν με το να τη σώσω την ξαναεβαλα στη κόλαση που με κόπο δραπέτευσε; 

Το κινητό μου χτύπησε. Άγνωστος αριθμός. Ποιος να είναι

-" παρακαλώ;" είπα μόλις απάντησα στη κλήση

-" Αντώνη είμαστε από το παλάτι. Η βασίλισσα Κασσάνδρα θέλει να σε δει" είπε μάλλον ο σύμβουλος της βασίλισσας

-" έγινε κατι;" ρώτησα

-" θα τα μάθεις όλα από κοντά. Αύριο το απόγευμα να είσαι εδώ" είπαν και το έκλεισαν. Τι στο καλο; τι να θέλει η Κασσάνδρα; μάλλον θα θέλει να με επιπλήξει που αποκάλυψα τη ταυτότητα μου στην ποπη.

Την επόμενη μέρα ξεκίνησα για το παλάτι. Δεν είχα πει τίποτα σε κανέναν. Θα άρχιζαν τις ερωτήσεις και δεν ήθελα πριν μάθω τι με ήθελε. Μόλις έφτασα χτύπησα τη πόρτα και ο φρουρός μου άνοιξε.

-" πέρασε η βασίλισσα σε περιμένει στην πίσω αυλή" είπε και μου έκανε νόημα με το χέρι του

Περπάτησα λίγο και έφτασα στην πίσω αυλή. Είδα την Κασσάνδρα να κάθεται σε μια μεγάλη αναπαυτικη καρέκλα και να περιποιείται ένα φυτό

-" Γεια σας" είπα και εκείνη γύρισετο βλέμμα της πάνω μου

-" βρε βρε καλός τον κάθισε" μου είπέ και εγώ κάθισα σε μια καρέκλα απέναντι της

Me and my DemonΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα