The Chosen(ON HOLD)

Κεφάλαιο 38ο

Οι ανάσες μας συγχρονισμενες. Μπορώ να νιώσω το άρωμα του να μου τρύπα τα ρουθούνια.  Τόσο λίγη απόσταση... Αυτό το γαλάζιο των ματιών του κάποια μέρα θα με καταστρέφει.

Ψέματα. Με έχει ήδη καταστρέψει!

"Τζ-Τζεικ" Τα μάτια του δεν σταματούν να πηγαινοέρχονται στο πρόσωπο μου, χαράζοντας ένα δρόμο φωτιά από τα μάτια μου στα χείλη μου και πίσω ξανά.

"Σσσς..." Το σκληρο στέρνο του ανεβοκατεβαίνει γρήγορα κάτω από τις παλάμες μου. Η καρδιά του χτυπά τόσο δυνατά. "Συγγνώμη για πρίν"

Τι?

"Δεν ήθελα να σε πληρώσω. Εγώ απλά..." Αλλάζει το βλέμμα του κάτω από το επικριτικο δικό μου "Είναι απλά που ώρες-ώρες με βγάζεις από τα ρούχα μου"

Ορίστε?! Ποιός βγάζει ποιον από τα ρούχα του εδώ πέρα! (Στη προκειμένη αυτός εμένα. Πολύ ζέστη παιδιά!)

"Μ-Μπορεις να με αφήσεις να φύγω?" Μαζεύω ότι έχει μείνει από αυτοκυριαρχία πριν κάνω καμία βλακεία που θα μετανιώσω αργότερα.

Μα ποιον κοροϊδεύω? Εγώ λιώνω σαν κερί.

"Άρια" Ο Τζεικ μπαίνει μπροστά μου καθώς πάω να φύγω.

Το χέρι του μετακινείται απαλά στο μάγουλο μου διατηρώντας σταθερό το βλέμμα του.

Κάτι πρέπει να κάνεις Άρια. Σταμάτησε το.

"Εγω..." Άγιε μου Χαράλαμπε βοήθα λίγο την κατάσταση!

Ο αντίχειρα του χαϊδεύει το κάτω χείλος μου καθιστώντας με ανίκανη να συνεχίσω την ηλίθια δικαιολογία που μου ήρθε στο μυαλό.

Δαγκώνω το χείλος μου και ακουμπω πάλι πίσω στον τοίχο. Δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω του. Οι ορμόνες μου έχουν τρελαθεί.

Γέρνει μπροστά και μόνο τότε  κλείνω τα μάτια μου αφήνοντας τον εαυτό μου έτοιμο για αυτό που πρόκειται να γίνει. Σε παρακαλώ, φίλα με.

"Άρια. Άρια, με ακούς?" Ο Τζεικ με κρατά από τους ώμους γνωρίζοντας στο πρόσωπο μου.

"Ναι? Τι?" Γιατί πονάει το κεφάλι μου? "Τι έγινε?" Μάλλον αυτό θα πει με χτύπησε σαν κεραυνός στο κεφάλι. Το φιλι μας με ζαλισε.

"Έπεσες και χτύπησες το κεφάλι σου. Ήσουν για λίγο εκτός" Α, εντάξει.

ΔΗΛΑΔΗ ΜΟΛΙΣ ΕΦΤΙΑΞΑ ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ? ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ! ΕΓΩ? ΑΥΤΟΣ? ΕΜΕΙΣ! ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ. ΦΙΛΙ! ΕΚΑΝΑ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ? ΘΕΕ ΜΟΥ ΡΕΖΙΛΙ ΑΝ ΕΚΑΝΑ! ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ!!!