The Chosen(ON HOLD)

Κεφάλαιο 31ο

"Άρια" το αίμα στραγγίζει από  το σώμα μου.

"Ω, μην εκπλήσσεται τόσο που με βλέπεις" σχολιάζει ειρωνικά και πλησιάζει προς το μέρος μας με σατανικό χαμόγελο.

Δεν μπορεί... αποκλείεται να...

"Εσύ σκότωσες την Κάρα" Η ερώτηση μου βγαίνει περισσότερο σαν διαπίστωση "Γιατί?"

Απλά ρολάρει τα μάτια της και ξεφυσα. Κόβει κύκλους γύρω μας.

"Της άξιζε" απαντά  ανασηκωνοντας τους ώμους της "Είχε όλα όσα δεν είχα" Σταμάτα μπροστά μας και σταυρωνει τα χέρια της μπροστά της.

Οπα, όπα. Τι παραπάνω είχε η Κάρα που δεν το έχει εκείνη?

"Εσένα" απαντά με ευχαριστημένο χαμόγελο.

"Μόλις..."

"Ναι Τζεικ, μόλις διάβασα την σκέψη σου. Θα μπορούσαμε..." κάνει νόημα για τον Ματ "να μιλήσουμε μόνοι?"

Ε?

Οκ, κάτι πάει λάθος εδώ πέρα. Πρώτα η Κάρα και τώρα αυτό?

"Άρια, σε παρακαλώ, έλα μαζί μας" Βγαίνει ελάχιστα πιο μπροστά μου ο μικρός λύκος "Πρέπει να ξεκουραστείς"

Εκείνη γελά. Την παρατηρώ.

Κάτω από το χλωμό δέρμα και τα μαυρισμένα της μάτια μαύρες μικρές διακλαδώσεις στολίζουν το πορσελανινο σώμα της (Τι γράφω ρε μλκ?)

Κάποιος την καταράστηκε.

"Έφευγες?" Ρωτά τον νέο της φίλο απ' ότι κατάλαβα από την ημέρα που τους βρήκα στο δάσος.

Πρέπει να φερθω έξυπνα.

"Μπα, νομίζω μπορεί να μείνει. Στο κάτω κάτω δεν είναι ότι μπορεί να με κλέψει από εσένα. Μπορείς να με έχεις τώρα, σωστά?" Ένα στραβό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο της "Λοιπόν, ποιος έχει σειρά τώρα? Χμ? Η Λουίζα? Η θεία σου? Μήπως ο Γουίλ? Ο..." εδώ μου κάθεται αυτό το όνομα "Σάιμον? Ο φίλος σου από εδώ?"

Η έκφραση του γεμάτη ερωτηματικά. Πόσο στόκος παίζει να είναι για να μην καταλαβαίνει πως πηγαίνω απλώς με τα νερά της?

"Όλοι με την σειρά τους με διακόπτει και πλησιάζει τρίβοντας τα χέρια της στο στέρνο μου "Φίλα με" Όσες φορές και να το έχω ποθησει, αυτή την φορά απλά κάνω πίσω. Η πραγματική Άρια δεν θα ήθελε να το κάνω αυτό.

Για την ακρίβεια θα με χαστουκιζε.

"Μα είναι ντροπή. Τι θα πει ο Ματ που θα παίρνει μάτι?"