Κεφάλαιο 26ο

63 5 12
                                    

Τα βήματα είναι γρήγορα πανω στα ξερά φύλλα και τις πευκοβελόνες του δάσους.

Τρέχει.

Προσπαθεί να γλιτώσει.

Βρίσκει μια κουφάλα στις ρίζες ενός μεγάλου δέντρου και κρύβεται εκεί.

Μια διασκορπισμένα ομάδα Αιρετικών περνά ψάχνοντας.

~~~

Simon's POV

Προχωρώ βαθιά μέσα στο σκοτεινό διάδρομο. Για την ώρα είναι αρκετά ήσυχα.

Δεν μπορεί να τις φαντάστηκα.

Μερικά μέτρα μακριά ακόμη μία λάμπα τρεμοσβήνει. Ομιλίες έρχονται από την αντίθετη κατεύθυνση και πλησιάζουν όλο και περισσότερο.

Τώρα τι κάνω? Αν με πιάσουν?

Για καλή μου τύχη εντοπίζω ένα άνοιγμα στον αριστερό τοίχο. Είναι αρκετά μεγάλο για να μπορέσω να χωρέσω.

Μπαίνω όσο πιο βαθιά μπορώ. Είναι γεμάτο αράχνες εδώ πέρα!

Όχι ότι τις φοβάμαι. Δεν είναι πιο μεγάλες από εμένα.

Από το άνοιγμα βλέπω δύο μαυροφορεμένους άνδρες να κατευθύνονται στην είσοδο απ' όπου μπήκα.

Την γλίτωσα.

Ένα δροσερό αεράκι χτυπά την δεξιά μεριά του λαιμού μου ενώ έχω την ιδέα ότι ο ώμος μου είναι πιο βαρύς από πριν.

Γυρνώντας εκεί συναντώ δύο κατακόκκινα μικρά μάτια να με κοιτούν και να ροκανίζουν κάτι.

"Τ-!" Κρατώ την κραυγή μου καθώς πανικοβάλλομαι.

Φύγε. Φύγε. Φύγε.

"Το άκουσες αυτό?" Οι Αιρετικοί!

Πιάνω τον αηδιαστικό αρουραίο από την ουρά και τον πετάω κάτω. Δεν βγάζω άχνα.

"Τι έγινε?" Ρωτά ο άλλος.

"Έχω την εντύπωση πως..." Τα βήματα ξαναπλησιάζουν.

"Ω, έλα. Ήταν απλά ένας αρουραίος. Πάμε πριν μας καταλάβει ο Μαξ πως λουφάρουμε"

Απομακρύνεται.

Όταν είμαι βέβαιος πως και οι δύο τους έχουν φύγει βγαίνω προσεκτικά από την κρυψώνα μου και συνεχίζω την εξερεύνηση.

Μετά από μια στροφή ο διάδρομος γεμίζει με πόρτες.

"ΑΑΑΑ!"

Η κραυγή!

Γρήγορα προσπαθώ να εντοπίσω από πιο δωμάτιο έρχεται. Τα τρία πρώτα είναι άδεια.

The Chosen(ON HOLD)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα