The Chosen(ON HOLD)

Κεφάλαιο 20ο

24 ώρες πριν

Author's POV

Οι φωνές του Σάιμον έρχονται από την έπαυλη της Λουΐζας. Παρόλα αυτά κάνεις δεν μπορεί να τον ακούσει.

Είναι σκοτεινά.

Κάποιοι θα το ορίζαν ως μπουντρούμι, άλλοι ως δωμάτιο βασανιστηρίων.

Ο Λουδοβίκος φθάνει και πλησιάζει τη Λουΐζα.

«Τι έγινε?» ρωτά τη στιγμή που εμφανίζεται ένας μαυροφορέμενος Αιρετικός.

«Δεν μπορώ να δω τίποτα» εξηγεί παραξενευμένος «Είμαστε σίγουροι πως δεν είναι ένας από εμάς?»

«Αποκλείεται» δηλώνει ακάθεκτη η ηλικιωμένη γυναικά «Αυτή σιγουρά είναι δουλειά του Τζέικ. Ο μικρός με υποπτευόταν από την αρχή» Η Λουΐζα στρέφει το βλέμμα της στον αγαπημένο της.

Τα χαρακτηριστικά του Λουδοβίκου σκληραίνουν. Ο θυμός του τον καταλαμβάνει.

«Έπρεπε να τον είχαμε κανονίσει μαζί με τους γονείς του. Σκέτος μπελάς ο ανιψούλης μου» Αφήνει πίσω τους δυο τους και εισέρχεται στο δωμάτιο οπού τον κρατούν.

Μικρές σταγόνες ιδρώτα και μερικά δαχτυλίδια μαλλιών στολίζουν το πρόσωπο του Σάιμον.

Ανασαίνει βαριά. Πονάει μετά τα όσα έχει υποστεί.

Ο Λουδοβίκος βγάζει το σακάκι του και το δίνει στον άνδρα στη πόρτα. Μαζεύει τα μανίκια του καθώς πλησιάζει τον νεαρό κρατούμενο.

Ο Σάιμον σηκώνει το κεφάλι του κουρασμένος.

«Τι θέλετε από εμένα?» ρωτά με παράπονο και η απάντηση δεν έρχεται ποτέ «Δεν έχω κάνει τίποτα κακό»

Ο Λουδοβίκος τοποθετεί τα χεριά του μπροστά στον νεαρό και λέει μερικά λογία. Η πέτρα που του έδωσε ο Τζέικ φωτίζει αναδύοντας μια κόκκινη λάμψη.

Ο φίλος της Άρια κοιτά σοκαρισμένος. Φοβάται.

Ο μεγάλος άνδρας σταματά και πιάνει το πετράδι. Κλείνοντας το στη χούφτα του εκείνο γίνεται σκόνη. Γυρνά στη Λουΐζα κι εκείνη του νεύει.

«ΟΧΙ!»

Παρόν

Aria's POV

Μπαίνουμε μέσα και σταματώ στη είσοδο του δωμάτιου. Η Λουΐζα απομακρύνεται στον πάγκο με τα βότανα της.

Ο Σάιμον δεν θα το έκανε ποτέ αυτό. Τι στο καλό μπορεί να έγινε?

Σταμάτα μωρή αχάριστη. Ίσως να είναι σοβαρό.