စိတ္မခ်ႏိုင္ျခင္းေတြနဲ႔အတူ
တယုတယ ျမတ္ႏိုးရသူကို
မခြဲခြာႏိုင္လြန္းလို႔ ဝမ္းနည္းစြာ
ငိုေႂကြးရင္း လက္ျပေနတဲ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရယ္......
တစ္ေယာက္ေသာသူမ်ား
လာနႈတ္ဆက္ေလမလားဆိုတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးနဲ႔အတူ
လူေတြၾကားထဲ ေဝ့ဝဲလိုက္ရွာေနရင္း
မ်က္ရည္ေတြ ဝဲေနေသာ္လည္း
ျပန္နႈတ္ဆက္ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးရယ္......
ဒီလိုနဲ႔ပဲ အခ်စ္ႀကီးလြန္းခဲ့တဲ့
အခ်စ္ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ဟာ
မလွမပ ဇာတ္သိမ္းသြားခဲ့ရရွာတယ္......
အျပစ္တင္ၾကမယ္ဆို
မဆံုစည္းေစပဲနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ေပးခဲ့တဲ့
ရက္စက္တဲ့ ကံၾကမၼာရယ္.....
သိပ္ခ်စ္တတ္ခဲ့တဲ့ သူတို႔ႏွလံုးသားေတြက္ိုပဲ
အျပစ္ရယ္လို႔ ႐ိုးမယ္ဖြဲ႕ရေတာ့မွာေပါ့.......
အားလံုးက သိပ္ခ်စ္တတ္ခဲ့ၾကတာပဲမလား......
နာက်င္ခဲ့ၾကရေပမယ့္လည္းေပါ့
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
The END~~~~
[Unicode]
အမြဲတမ်း ကျနော့်ရှေ့မှာ မားမားမတ်မတ်
ရပ်တည်ပြီး ကာကွယ်အားပေးတတ်တဲ့
Innie က ကျနော်ကြောင့်နဲ့ဆို
အမြဲ မျက်ရည်လွယ်တတ်တယ်......
မငိုပါနဲ့လို့ မျက်ရည်တွေသုတ်ပေးရင်း
အမြဲ ချော့တတ်တဲ့လူကို တကယ်တမ်း
သူ ငိုနေချိန်မှာ ကျနော်ဘာမှ မလုပ်ပေးနိုင်ခဲ့.....
တရှုံ့ရှုံ့ငိုနေတာလည်း မဟုတ်ပဲ
မျက်ရည်တွေချည်း စီးကျနေတဲ့သူ့ကို
ကြည့်ပြီး ဘေးနားကထိုင်နေတဲ့
ကျနော်လည်း ဘာလုပ်ပေးရမှန်း မသိတော့......
"Boo!!"
မော့ကြည့်လာတဲ့ သူ့မျက်ဝန်းတွေဟာ
နာကျင်မှုအပြည့်နဲ့ နီရဲနေလေတော့
ကျနော်ပါ ရင်ထဲ ဆို့နင့်ရတယ်......
"ခဏလေး အချိန်ယူလိုက်ကြတာပါ
boo ရယ်.....baby တို့ ဝေးသွားကြတာမှ
မဟုတ်ပဲ Baby ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေကို
Boo က လိုက်နာပေးမှာဆို"
သူက စီးကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေကို လက်ခုံနဲ့
ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သုတ်ပစ်လိုက်ရင်း
"မင်း မသိဘူး baby.....
ကိုယ်တို့ခွဲနေရမယ့် အချိန်အတွင်းမှာ
ဘာတွေဖြစ်လာမလဲဆိုတာ မင်းလည်း
မသိဘူး ကိုယ်လည်း မသိဘူး......
ကိုယ် ဘာကို ယုံပြီး စောင့်နေရမှာလဲ"
YOU ARE READING
•~ ENDLESS ~•
Fanfictionလူႀကီး....အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ရယူျခင္းတို႔ ေပးဆပ္ျခင္းတို႔ လူေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျငင္းခုန္ေနၾကခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ကေတာ့ ေသခ်ာေျပာႏိုင္တယ္....အခ်စ္ဆိုတာ လူႀကီး ကိုယ္တိုင္ပါပဲ..... အခ်စ္က အတၱႀကီးသလို ကိုယ္ကလည္း အတၱႀကီးတယ္ ကေလး....အမွန္ဆို မင္းက ကိုယ့္စိတ္...
Final
Start from the beginning
