Jk: Τι-τι εννοείς ;Με κοιτούσε σοκαρισμένος .
Τ: Βγάλε την μπλούζα σου .
Του είπα απότομα , ενώ αυτός με κοιτούσε ακόμα με απορία .
Jk: Τ-τι;
Τ: Είπα βγάλε την μπλούζα σου .
Του φώναξα , εκείνη την στιγμή δεν μπορούσα να αντιδράσω , ήθελα να μάθω μόνο την αλήθεια και αυτό δεν θα το ανακάλυπτα αλλιώς .
Jk: Taehyung τι έγινε ;
Είχε ασπρίσει όλο του το πρόσωπο . Ναι , ναι τώρα σιγουρεύτηκα , ξέρει , ξέρει και αυτός.
Τ: Απλά κάνε αυτό που σου λέω .
Του είπα όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα . Η φωνή μου έτρεμε ...
Ο Jungkook χωρίς να πει τίποτα άλλο υπάκουσε και έβγαλε την μπλούζα του .
Τ: Γυρνά .
Jk: Taehyung -
Γύρισε και είδα κάτι που δεν περίμενα ποτέ στην ζωή μου να δω , δεν μπορεί να σημάνει ...
'kth'
T: Τι είναι αυτό ;
Jk: Δεν είναι τιπ-
Τ: 'kth' Kim Taehyung ...
Όχι όχι όχι ... ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ; ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ...
Τ: Τ-τι , τι είναι αυτό ;
Δεν μου έλεγε τίποτα ...
Τ: Μιλα μου , πες μου γαμωτο . ΤΙ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑ ;
[...]
(Δεν τα ξαναγράφω , διότι τα ξέρετε)
Jungkook's Pov
Δεν ήθελα να του πω , δεν έπρεπε να του πω . Είναι ευαίσθητος , δεν θα το αντέξει .
...
Το βλέμμα του ήταν κενό , δεν μίλαγε , δεν κουνιόταν , απλά κοιτούσε τον τοίχο πίσω μου .
Jk: Taehyung ...
T: Είμαι φριχτός , απαίσιος ...
Η φωνή του ήταν σιγανή . Με πλήγωνε τόσο πολύ που τα έλεγε όλα αυτά για τον ευατο του .
Jk: Όχι αγάπη μου -
Πήγα να τον αγκαλιάσω , αλλά έκανε δυο βήματα προς τα πίσω ...
Jk: Εγώ το έχω ξεχάσει . Ξέχασε το και εσυ ένταξη ;
Του είπα ήρεμα .
Τ: Εγ-γω δεν θυμάμαι τίποτα , αλήθεια . Μ-μόνο το πρόσωπο σου και από αυτό λίγο . Jungkook πίστεψε με , αν -
Jk: Ξέρω αγάπη μου , ξέρω , σε πιστεύω.
T: Όχι , δ-δεν μπορεί να θέλεις να είσαι μαζί μου μετά από αυτό .
Έπιασε το κεφάλι του και έκανε πιο πολλά βήματα προς τα πίσω ...
Έμοιαζε πραγματικά με τρελο , τα μάτια του ήταν κόκκινα και έκλαιγε .
Jk: Πίστεψε με μπορώ ...
Μερικά δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους και στα δικά μου μάτια ...
Τ: Μείνε εκεί , μην έρθεις άλλο κοντά μου .
Γιατί είναι έτσι . Αφού του εξήγησα ότι εγώ τα ξέχασα όλα ...
Με πονάει να τον βλέπω έτσι , με πονάει να βλέπω τον άνθρωπο που αγαπάω να υποφέρει και να πεθαίνει από τύψεις .
Έτρεξε γρήγορα προς τα πάνω , τον ακολούθησα και εγώ αλλά για κακή μου τύχει , είχε μπει είδη στο δωμάτιο και είχε κλειδώσει την πόρτα .
Φοβάμαι , αν κάνει πάλι κακό στον εαυτό του , αν προσπαθήσει να αυτοκτονήσει .
Jk: Taehyung , αγάπη μου , άνοιξε μου , σε παρακαλώ ...
Δεν πήρα απάντηση πίσω .
Jk: Taehyung δεν θα φύγω μέχρι να μου ανοίξεις ...
Ούτε τώρα ...
Jk: Θα κοιμηθώ εδώ απόψε .
Τ: Φύγε , φύγε , φύγε ...
Έκλαιγε και ούρλιαζε .
Ποσό ήθελα να είμαι δίπλα του , να τον φιλήσω και να τα ξεχάσουμε όλα ...
Γιατί , γιατί να μην μπορούμε να είμαστε μια φορά και εμείς ευτυχισμένοι ;
————————————————————————
kserw einai xalia alla den mporesa na grapsw kati allo :(( methaurio den tha paw sxoleio opote tha mporesw na grapsw kalytera, i promise ✊🏼💜
YOU ARE READING
sᴛᴇᴘ ʙʀᴏᴛʜᴇʀ x ᴠᴋᴏᴏᴋ
Fanfiction🏷 Jk: Γιατί το έκανες εκείνο τότε ; Ειπε και με κράτησε δυνατά από το χέρι Τ: Δεν ξέρω για πιο πράγμα μιλάς .. Είπα και τα πρώτα δάκρυα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους Jk: Έλα τώρα , αρκετό καιρό έκανες τον ανήξερο .. Τ: Σου είπα δεν ξέρω...