Just~~~{[Completed]}

Just~ 3

မောင့်ကို အပေါ်ကုတ် ဝတ်ပေးရင်း Chae အမေးထုတ်မိတယ်...။

"မောင်!
ဒီနေ့ နေ့လည် Chae Co. ကို လာခဲ့လို့ရမလား?
မောင်နဲ့ အတူ နေ့လည်စာ စားချင်လို့ "

ငြင်းမှာ ၈၀ရာခိုင်နှုန်းမှန်း chae သိပေမဲ့ အရဲစွန့်ကာ မောင့်ကို မေးကြည့်မိပေမဲ့

"Sorry, Chae မောင်ဒီနေ့ Co. မသွားဘူး
အပြင်သွားစရာရှိနေလို့..
နောက်နေ့ပေါ့...
နောက်နေ့ မောင်ခေါ်ပါ့မယ်... အဲ့ကျမှ စားကျတာပေါ့ "

ထင်တဲ့အတိုင်း မောင်ငြင်းခဲ့ပါတယ်...
Chae ထူးပြီး နာမနေတော့ပါဘူး ။
အမြဲ မောင့် ဥပက္ခာတွေနဲ့ နေသားကျနေပြီပဲလေ..

သူမအဖေရဲ့ကျေးဇူးကိုဆပ်တဲ့အနေနဲ့ သူမကို လက်ထပ်ပေးပြီး စောင့်ရှောက်နေပေးတာပဲ... ဒါကိုပဲ လက်ခံပေးရမှာပေါ့...

ကိစ္စမရှိပါဘူး..မောင်...
Chae အပြင် နောက်တစ်ယောက်မရှိရင်ရပြီ..
အပြင်မှာ ရှုပ်ထွေးပွေလီတဲ့ ကိစ္စတွေမလုပ်ရင် ရပြီ..။ ကျန်တာအကုန် chae ခွင့်လွှတ်တယ်
တစ်ချိနိကျရင်တော့ မောင် အချစ်ကို ရမဲ့သူက chae ဖြစ်နိုင်တယ်မလား မောင်...

%&%&*%&%&

စာသား မပါတဲ့ သံစဉ်ကို နည်းနည်းကျယ်ကျယ်လေးဖွင့်ထားရတာက အရသာတစ်မျိုးပင်... ။
ခံစားချက်ကို ပိုကောင်းမွန်စေလို့ Chanyeol သဘောကျသည်။ ရေချိုးဖို့ bathrobe လဲဝတ်ပြီး အခန်းပတ်နေတာက ဘာလုပ်နေတာမှန်းကို မသိ...။
မကြာခင်မှာ သိလိုက်တော့သည်။
အိမ်ကို လာမဲ့ မဖိတ်ခေါ်ထားတဲ့ ဧည့်သည်တစ်ယောက်ကိုများ စောင့်နေမိတာလား..???

"ရေချိုးတာပဲ ကောင်းပါတယ်..
ကောင်လေးလာရင် အသင့်ဖြစ်တာပေါ့ "

ရေချိုးခန်းဆီအသွားမှာပဲ အိမ်ရှေ့bell ကို နှိပ်လိုက်တဲ့ အသံ...

"ကိုးနာရီ.. ဘယ်သူများလဲ.."

အမေးစကားသာဆိုပေမဲ့ စိတ်ထဲရိပ်မိနေတာမလို့ လူက မြူးကြွကြွနဲ့... ။ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့.. စာအိတ်တစ်အိတ်နဲ့ ရပ်နေတဲ့ မဖိတ်ခေါ်ထားတဲ့ ဧည့်သည်..

ဝင်ပါတောင် မပြောရသေး

လူကို တွန်းတိုက်ပြီး ဝင်သွားတာ သူ့အိမ်ကျနေ ။