Twijfelend gaat ze het huis terug in.
"Jungkook?", fluistert ze.
Geen antwoord.
"Jungkook?", zegt ze iets luider.
Ze kijkt achter haar en schrikt als Jungkook maar 50 centimeter van haar verwijdert staat.
Jungkook grijpt haar pols vast. "Hoe durf je weg te gaan zonder mijn toestemming?" Zijn grip verstevigt terwijl hij haar tegen de muur duwt. "Vanaf nu doe je niks meer zonder mijn toestemming."
Hij fluistert in haar oor, waardoor een koude rilling door haar heen gaat.
"Ik zie je."
Hij duwt haar op de grond en grijnst. Hij haalt hetzelfde mes als daarjuist uit zijn broekzak.
Een gemene lach zorgt ervoor dat het haar op haar armen en benen recht komen te staan.
"We spelen een spelletje.", fluistert hij.
"Als je stil bent, straf ik je niet. Als je geluid maakt, straf ik je wel."
Sae Gi knikt en bijt op haar lip.
"Draai je om.", beveelt hij.
Sae Gi draait zichzelf om waardoor haar rug zichtbaar is voor Jungkook.
"Shirt omhoog."
Ze trekt haar shirt omhoog en laat een traan vallen.
Jungkook lacht en sleept het mes over haar rug.
Ze doet haar best om stil te zijn, maar de pijn is ondraaglijk.
Ze hapt naar adem als Jungkook gestopt is.
Ze gaat op haar buik liggen en begint te huilen.
"Waarom, Jungkook? WAAROM?!", schreeuwt ze.
-
Hehe
Ik heb weer een maand niet geschreven aan dit boek
Rip
YOU ARE READING
Behind You. || Jeon Jungkook
Horror"Ik zie je." "Ik sta achter je." Al een tijdje na Jungkook's overlijden volgt zijn stem haar achterna. Na zijn schim te zien in een oude villa, besluit ze om er naartoe te gaan. ~ "En ik heb je helemaal onder controle."
