Ik draai me om, maar zie niemand. Maar.. ik hoorde toch een stem?
Ach, laat maar.
"Ik vroeg je iets."
En meteen draai ik mezelf terug om.
Er
Is
Niemand?
"Er is wel degelijk iemand als je wat hoort, prinses." Hij grinnikt. Deze stem klinkt vertrouwd.
Het kan niet. Hij is dood.
"Ja, dat is hij."
Ugh.
Ik ren weg van de plaats waar ik zojuist een minuut lang stomverbaasd een stem hoorde die er niet eens was.
"Ik hou je in de gaten.."
"Ga weg, wie je ook bent." Als een spastische vis die zojuist een vliegende, roze olifant heeft gezien, begin ik rond me te slaan.
Wordt ik nou gek?
"Je kunt niet worden wat je al bent."
"Ga weg!"
Opeens neemt een hand mijn pols vast. "Sae.."
"Ga weg!", roep ik terwijl ik de persoon in zijn gezicht sla.
"Doe rustig, ik ben het. Nathan!", roept hij.
Er verschijnt een grijns op mijn gezicht.
"Sla hem."
Op het moment dat ik Nathan sla, realiseer ik me dat ik dit niet doe.
Ik sloeg hem niet..
"Nathan, het spijt me!", roep ik terwijl ik naast hem ga zitten op de grond. Ik geef hem een knuffel. "Ik weet niet wat er gebeurde."
"Het is oké.", kreunt hij.
"Karma."
YOU ARE READING
Behind You. || Jeon Jungkook
Horror"Ik zie je." "Ik sta achter je." Al een tijdje na Jungkook's overlijden volgt zijn stem haar achterna. Na zijn schim te zien in een oude villa, besluit ze om er naartoe te gaan. ~ "En ik heb je helemaal onder controle."
