SAE GI POV.
Ik kan niet geloven dat ik op dit moment echt mijn Jungkook terug omhels.
Hij voelt echt.
Hij lijkt echt.
Hij is echt.
Glimlachend kijk ik hem aan.
Ik kijk naar zijn ogen. Zijn zwarte ogen.
Zijn ogen waren toch bruin?
"Jungkook, je ogen-" Jungkook onderbreekt me door zijn vinger op mijn lippen te drukken.
Zijn bunny smile laat me voor de zoveelste keer opnieuw smelten.
"Ik wist dat je ging komen.", zegt hij terwijl hij zijn hoofd in mijn nek begraaft.
Ik blijf stil.
Hij plant een onschuldig kusje in mijn nek voordat hij zichzelf wegtrekt en op de stoel gaat zitten.
"Kom hier.", beveelt hij.
Voorzichtjes ga ik naar hem toe. Hij trekt me op zijn schoot en kijkt me grijnzend aan.
Hij neemt mijn handen vast.
"Leg uit.", gromt hij.
Vragend kijk ik hem aan.
Hij rolt zijn ogen. "Wie is die Nathan?"
Ik grinnik. "Hij is een vriend."
Weeral gromt hij. "Dat zeggen ze allemaal." Opeens realiseer ik me iets. "Wacht, hoe weet jij dat ik Nathan ken?"
"Omdat," hij duwt zijn vinger voorzichtjes op het puntje van mijn neus, "ik in je hoofd zit."
Hij grinnikt.
"En ik ga er nooit meer uit."
-
( ͡° ͜ʖ ͡°)
Prepare yourself.
YOU ARE READING
Behind You. || Jeon Jungkook
Horror"Ik zie je." "Ik sta achter je." Al een tijdje na Jungkook's overlijden volgt zijn stem haar achterna. Na zijn schim te zien in een oude villa, besluit ze om er naartoe te gaan. ~ "En ik heb je helemaal onder controle."
