Behind the Scenes [Edited Version]

Scene 17

Nagising ako dahil sa hairdryer ni Addy. Ang sakit ng ulo ko. Dahil siguro sa kulang na tulog.

"Good morning, Erika," bati ni Addy.

Napasimangot ako. Ayan nanaman kasi siya, masaya nanaman. Palibhasa masagana ang lovelife. Eh ako? Nganga. Puro pa problema.

Tumayo nalang ako at tumungo sa banyo pagkatapos siyang batiin. Nag-ayos na ako para sa huling araw namin dito. Mamayang hapon, bandang alas tres, closing na ng conference. Gusto ko nang umuwi agad.

We started this weekend with stars in our eyes. Sobrang excited ko pang makita ang mga Nick Joaquin books sa literary booth. But now, because of someone, the stars are gone.

Pagkababa namin ni Addy sa dining hall, binati ako ng nakangiting mukha ni Kevin Montes. Hindi niya alintana na may ibang mga tao sa hall at dapat ay hindi siya ngumingiti. Nakatingin lang siya sa akin habang nakataas ang dalawang platong puno ng pagkain. 

Okay na sana eh. Mapapalagpas ko naman sana ang mga ngiti niya. Pero tumaas ang kilay ko nang makitang katabi niya si Allen sa table.

Sa inis, dinaanan ko lang sila saka tumuloy sa lagayan ng mga plato.

"Love," Kevin called. Ibinaba niya ang mga plato saka ako sinundan. He gripped my hand to stop me. "Kumuha na ako ng pagkain mo."

"I can get one on my own," pagmamatigas ko sabay kalas sa kaniyang hawak.

"Hey, huwag ka nang magalit." Pumunta siya sa harap ko. Someone said, "Excuse me," kaya hinila niya ako papunta sa gilid, malapit sa table nila.

Lumapit si Kevin sa akin sabay bulong, "I haven't told him yet. So, please? Don't be mad at me." Lumayo siya at saka ako tiningnan sa nagmamakaawang mukha.

I don't want to forgive him yet, but my heart feels like it's already stitching its own wounds.

Damn my marupok na heart!

"Kain na tayo?" tanong ulit ni Kevin sabay alalay sa 'kin para maupo sa bakanteng upuan sa kaliwa niya.

Pagkaupo ko, biglang tumayo ang asungot na nakaupo sa kanan niya. "Kukuha lang ako ng tubig," paalam nito.

Umirap nalang ako. "Bakit katabi mo siya?" I whispered to Kevin.

Hindi naman siya sumagot. He just smiled at me. Hinalikan pa niya ang tungki ng ilong ko para siguro manlambing.

Well, may epekto. Pero galit-galitan parin ako.

"Relax, Love. Kinakausap ko lang siya," aniya sabay simula sa pagkain.

Parang sumikip ang dibdib ko sa sinabi niya. Hindi niya parin talaga titigilan si Allen kahit anong sabi ko.

Umiwas nalang ako ng tingin at nagsimula na ring kumain. Maya-maya ay tumayo si Kevin para magbanyo. Napalingon ako nang may basong inilapag sa harap ko. Nang lingunin ko ang pinanggalingan ay nakita kong patay-malisyang bumabalik si Allen sa kaniyang upuan.

Napaisip ako. Ano nanaman kaya ang gimik ng lalaking to?

Nagtagal ang tingin ko sa kaniya, na naputol lamang nang umupo na si Kevin sa gitna namin. Nag-usap silang dalawa kaya napatingin ako ulit sa baso ng blue lemonade sa harap ko. Doon ko napansin na may papel sa ilalim noon.

Can I talk to you? basa ko sa nakasulat.

Napatingin ako sa salarin na nakasilip din pala sa gawi ko. Kumakain si Kevin habang kausap si Fia kaya hindi niya kami napansin.

Umiwas nalang ako ng tingin. Linukot ko ang note saka ipinatong sa mesa. Isinabay ko nalang iyon sa mga basura pagkatapos kumain.

"Erika," rinig kong tawag ni Allen nang mailapag ko ang plato sa tray ng mga hugasan.