Behind the Scenes [Edited Version]

Scene 1

I didn't plan to be "famous". Hindi ko pinangarap na makilala ng at least kalahati ng student body. But during our first year, at a very unexpected time, a certain political party in our school invited me to run for the College Student Council.

Initially, I agreed to run for Representative. S'yempre, ganoon muna kasi first year palang naman ako.

Pero habang papalapit ang filing ng Certificate of Candidacy candidacy, unti-unting tumataas ang posisyon ko. Until it was the date of filing. Ate Kira, our standard bearer, told me to take the position for Vice President.

"Erika, I want you to be my VP," she said, her hands resting on my shoulders and her eyes staring straight to mine. "Wala na akong ibang gusto pa. Bahala na ang tao. Just promise me you'll do your best."

Gulat at nag-aalinlangan akong tumango. Ginawa ko nalang ang kaya ko.

And surprisingly, I won.

Kaya ngayon, kahit hindi na ako tumakbo sa election last year, may mga tao paring nakakakilala sa 'kin at binabati ako tuwing nagkakasalubong kami.

"Hi, Ms. VP," bati ng isang babaeng schoolmate nang makasalubong ko siya sa hallway ng university. Hanggang ngayon, 'yan parin ang tawag nila sa 'kin kahit iba na ang incumbent VP.

Ngumiti ako pabalik. "Hi."

Then, she turned her gaze to the person walking beside me. Her lips formed a shy smile. "Hi Kevin," bati niya sa katabi ko.

Pero hindi siya pinansin ni Kevin. He kept walking with eyes forward.

I felt sorry for the girl so I gave her an apologetic smile.

Oo nga pala, naisip ko. Isa pa nga pala 'to sa mga dahilan kung bakit hindi ako makalimutan ng tao – si Kevin Montes na laging nasa tabi ko.

Nung first year kami, ina-adopt ako ni Kevin bilang best friend at kaisa-isa niyang kaibigan. Hindi na kami nagkahiwalay at hindi na niya ako pinakawalan simula noon. Kahit pa maraming mga babae (at binabae) ang nakikipagkaibigan sa kaniya, wala siyang ibang hinayaang makalapit nang ganito kundi ako.

Kevin has his reasons.

So now, I am Erika Listaña, the first sophomore elected as Student Council Vice President, more popularly known as "Kevin Montes' girlfriend".

"Ang gwapo talaga noh?" rinig kong bulong ng nadaanan namin. "Kaso suplado."

"S'yempre, hindi ka na papansinin n'yan!" kontra ng kasama niya. "May jowa na oh! Di hamak na mas chesa naman si Ms. Erika sa 'yo."

I am aware na pinag-uusapan kami ng tao. Lagi naman, saan man kami pumunta rito sa campus. Pero naamaze parin ako kasi paniwalang paniwala sila–

Natigil ako sa pag-iisip nang maramdaman ang pagpisil ni Kevin sa kamay ko. Napatingin ako sa kaniya at tumigil kami sa paglalakad. Itinaas ko ang aking mga kilay, nagtatanong.

Unti-unting yumuko si Kevin hanggang sa nasa may tainga ko na ang kaniyang bibig. Naramdaman ko ang kaniyang hininga sa 'king leeg, dahilan para dumaloy ang kuryente mula roon papunta sa kadulu-duluhan ng mga ugat ko.

Bumulong siya, "Teh gurl, saan ang rampa mo?"

Tumikhim ako. Crush nga ng bayan 'tong kasama ko, pero wagas naman maka-"teh gurl" kapag ako lang ang nakakarinig.

I put on a sweet smile despite a tinge of disappointment. Bumulong ako pabalik, "Sa student council office, bakit?"

Somewhere behind me, someone squealed. "Ang cute nila!"

Lalong lumaki ang ngiti ko.

Samantala, nakanguso namang lumayo si Kevin sa akin. He forced a blank expression though I can see through it. Naiimagine kong pinipigilan niyang umirap at magtaray.