To moje życie, to moja zasada! [CAŁA]

#19 Spotkanie z Kubą

Tydzień później:
Ostatnio Dawid dość ciężko pracuje, ale staram się być do niego bardzo wyrozumiała.

Dostałam SMS od Kuby, szczerze mówiąc, miałam jeszcze jego numer.

Kuba: Cześć, czy możemy się spotkać. Park, godzina 13:30?
Sylwia: Po co?
Kuba: Prosze!
Sylwia: Ok

13:30
-Cześć.-powiedział Kuba kiedy byłam tak blisko jak tylko mogłam
-Hej, co chciałes?-zapytałam siadając na ławce
-Chciałem Ci powiedzieć, ze nie jestem już z Patrycja.-powiedział lekko zmieniając wyraz twarzy
-Yhym... Szkoda-powiedziałam lekko łapiąc go za rękę
-Sylwia... Czy ty jesteś z...?-chciał dokonczyc, jednak ja mu trochę przerwałam
-Tak, jestem z Dawidem-uśmiechnęłam się
-Szczęścia.-powiedział uśmiechając się
-Dziekuje, Kubuś znajdziesz sobie kogoś-przytuliłam go i szybko wyszłam do domu
-Kocham Cię, nadal-wyszeptał jednak nie usłyszałam tego

W domu:
-Dzień dobry, kochanie-powiedział Dawid całując moje usta, nie odpowiedziałam na to
-Ale tu pachnie...-powiedziałam pokazując na kuchnie, w której pachniało makaronem z jasnym sosem
-Makaron... Z sosem grzybowym i szpinak-powiedział uśmiechając się do mnie bardzo szczerze
-Yhym... Mamy gości?-zapytałam spoglądając na różowy płaszcz
-Nie.. To.. Sara ....zapomniała-powiedział Dawid bardzo speszony zabierając płaszcz i chowając go do szafy
-Kręcisz coś, Dawid!-powiedziałam opierając się o ścianę
-Nie, dobra jemy?-zapytał zmieniając temat
-Dawid, czy ty możesz mi wytłumaczyć, jak niby Sara mogła zapomnieć płaszcza, kurwa mać Dawid ogarnij się!-powiedziałam wychodząc trzaskając drzwiami czułam ze Dawid idzie za mną
-Sylwia, czy ty myślisz ze ja cię z nią zdradzam?-zapytał Dawid opierając dłonie o moje ramiona
-chyba tak pomyślałam-powiedziałam opuszczając głowę na dół
-Eh, głuptasie-powiedział przyciągając mnie do siebie i mocno przytulając