Please stay...

Hoofdstuk 1

Pov Nola

Het is vandaag vrijdag en dat betekent laatste dag school. Geloof me zo erg vind ik het niet om naar school te gaan, alhoewel ik niet het beste lig in de klas en ik maar een vriendin heb, is thuis nog erger...

Ik zal me even voorstellen, ik ben Nola en ik ben 16 jaar. Ik heb een broer genaamd Luuk en laat ik maar zeggen dat hij me niet bepaald mag... hij ziet me als een kleine opdonder die zijn leven verpest, maar geloof me hij verpest de mijne. Natuurlijk heb ik ook een vader en een moeder, mijn moeder heeft een advocaten bureau en mijn vader is manager van een internationaal bedrijf, oftewel ja we hebben wel wat geld, maar naast dat heb ik eigenlijk niet echt een hele goede band met mijn ouders. Mijn moeder, die is net als mijn broer, ze ziet me als een lastpak. Nola doe dit, Nola doe dat, Nola waarom heb je dit gedaan?! En ga maar zo door, geloof me ik haat mijn moeder niet hoor, dat zou ik nooit kunnen en ook mijn broer niet! Het is alleen dat ik het gevoel krijg dat ik niet welkom ben bij hun. Mijn vader in tegenstelling is de liefste man die er bestaat, ik heb ook eigenlijk alleen maar een goede band met hem. Alleen helaas is mijn vader niet vaak thuis, omdat hij vaak in het buitenland werkt. Ik heb maar een goede vriendin zij heet Amber en is net zoals ik 16 jaar, ik ken haar van school en zo zijn we steeds closer geworden en nu spelen we ook samen volleybal . Op school word ik niet echt gepest, maar je ziet wel duidelijk dat ik ook daar niet welkom ben. Niemand, op Amber na, praat met me. Amber daarin tegen ligt veel beter in de klas, zij kan veel beter opschieten met de anderen en ook nog eens met de 'populaire meiden'. Maar oke genoeg verteld back to the reality.

Als ik uit bed stap en mijn kleding voor vandaag wil uitzoeken, hoor ik mijn moeder alweer van beneden roepen. 'Nola schiet op! Je komt zo nog te laat en ik heb geen zin om je alweer weg te brengen ik heb nog genoeg te doen!' 'JAHA rustig ik kom al hoor!' roep ik terug. Nadat ik ben aangekleed en mezelf een beetje heb gefatsoeneerd strompel ik de trap af met mijn tas. 'Goedemorgen, mam wist je dat je me geen eens hoeft weg te brengen als jij voor mij gewoon een auto koopt, dan kan ik Amber ophalen en ben ik ook nog eens sneller op school', zeg ik. 'Goedemorgen Nola, en ik dacht het even niet eh. Maar even tussendoor je vader, broer en ik zijn vanavond even uiteten, omdat je broer ons meeneemt als bedankje voor zijn nieuwe baan bij mij. Wil jij vanavond voor jezelf zorgen? Ik leg geld op het keukenkastje en als je wilt kan je die Amber uitnodigen?' zegt mijn moeder. Ik mompel een soort van oke en pak een appel uit de fruitschaal. Zo gaat het nou altijd, meestal zijn ze weg op vrijdagen of zaterdagen en mag of kan ik niet mee. En door de weeks werken ze veel en natuurlijk is het soms wel chill als ze er niet zijn, maar soms mis ik het ook wel. Misschien heeft Amber het niet zo breed als ons maar zij heeft wel die familieband, soms ben ik daar best wel jaloers op. Maar ik moet er maar mee dealen, want het werk is nou eenmaal te belangrijk voor hun. Mijn moeder vraagt of ik het wel red om op tijd te komen op school aangezien de tijd. 'SHIT! Oh my god hoe kan dit?! Ik was nog eerder opgestaan ik zweer!' 'Ja ja ga nu maar, ik denk dat Amber al op je staat te wachten' zegt ze.

><

'Hè hè, dat duurde lang', grapt Amber. 'Ja sorry ik zweer ik was echt op tijd opgestaan, maar ik was de tijd gewoon vergeten.' Amber lacht 'Wanneer niet' 'Nou dat valt ook wel weer mee hoor, ik ben negen van de tien keer maar een paar minuutjes te laat', probeer ik mezelf te verdedigen. 'Oke Nola jij je zin, maar laten we nu alsjeblieft sneller fietsen, want met jouw slakkentempo komen we er helaas niet eh'

Na ongeveer 15 minuutjes zijn we op school. 'Welke les hebben we eerst? Want dan kan ik even wat in mijn kluisje stoppen.' vraag ik aan Amber. 'Volgens mij hebben we eerst Engels' Oprecht ik wil niet opscheppen maar ik ben best goed in Engels, misschien komt het ook omdat ik het een leuk vak vind en dus beter me best doe. Maar Amber in tegendeel vindt het wat minder, laat ik zeggen dat ze er niet heel best voor staat en aankomende maandag hebben we een repetitie dus zal ze wel 'ziek' zijn. 'Ohja, Amber bijna vergeten. Mijn ouders zijn vanavond niet thuis dus vind jij het leuk om anders te blijven slapen? Anders zit ik toch maar alleen thuis te eten enzo.' 'Uhm, ja ik denk dat dat wel goed is. Moet het wel even aan mijn ma vragen, maar het mag vast wel' Ondertussen zijn we al bij Engels aangekomen en gaan we zitten. We praten nog een beetje tot dat er een propje naar mijn hoofd word gegooid. Ik kijk om en zie Daan heel leuk *kuch kuch* naar mij glimlachen. Ik maak het briefje open, maar krijg nog geen eens de kans om het te lezen doordat Amber het uit mijn handen trekt. 'Dit moet je niet lezen Nola, trek er niks van aan. Donder op Daan echt serieus ben je nog steeds een kleuter ofzo!' schreeuwt Amber. 'Bedankt, maar ik had het best wel zelf gekund hoor', mompel ik. 'Sorry zei je wat?', vraagt Amber. 'Ja, bedankt' zeg ik maar met een glimlach.

tijd skip na school

'Amber, ga je gelijk mee uit school of moet je eerst nog even langs huis?' 'Ik denk dat ik eerst even langs huis ga, maar daarna kom ik wel gelijk naar je toe oke?' 'Is goed tot zo!' roep ik.

Als ik mijn straat in fiets zie ik een aantal verhuis wagens naast ons huis staan. Ik denk dat vandaag onze nieuwe buren komen. Nou, niet echt buren. We wonen namelijk in een villa wijk. Dus ze zijn wel onze buren alleen zit er behoorlijk veel land tussen dan normaal bij een rijtjes huis. Als ik lang het huis fiets probeer ik te kijken of ik de nieuwe bewoners als zie, maar helaas of ze zijn er nog niet of ze zijn ergens binnen. Ik probeer nog een keer achterom te kijken, maar dat was misschien niet zo slim geweest...

><

Hey, welkom bij het eerste deel van mijn boek, ik hoop dat jullie het een beetje leuk vonden en ik beloof dat one direction in het volgende hoofdstuk zeker in voor komt.

Ook wil ik nog even zeggen dat dit mijn eerste boek is dus tips zijn altijd welkom.

Adiós amigos Xx Me