off-road ;; renmin

1.4

jaehyun:
şaka gibi.
ten sana alenen
küfretti ve ağzını
açıp herhangi bir
şey söylemedin

lucas:
ne demesini
bekliyordun
ki?
bunu hak etti.
taeyong'un, ten'in
kardeşi gibi
görüp sevdiği
çocuğa vurduğunu
tekrar söylemek
zorunda kalmayayım
istersen

yuta:
bu çok ağırdı taeyong
cidden bunu yapmamalıydın.

taeyong:
biliyorum...

johnny:
o hâlde ne
yapacağız?
renjun gitti
ve diğer çocuklar da
bundan bahsediyor
onlar bizim
en küçüklerimiz
açıkçası parçalanalım istemiyorum

jaehyun:
bunu kimse istemez ki.
neden bilmiyorum,
sadece son zamanlarda...
dağılmanın eşiğinde
olduğumuzu hissediyorum
bu doğru değil, değil mi?
biz iyiyiz...
öyle değil mi?

taeyong:
bu sorunun cevabını
senin kadar ben de bilmiyorum
benim başımın altından
çıktığını düşünüyorum bazı
şeylerin ama elimden gelen
hiçbir şey yok
bakın ne oldu,
sevdiğim çocuğu kaybettim
küçük kardeşimi kaybettim
grup içi saygınlığımı
bile kaybetmiş olabilirim
içimdeki doğan nefreti
söndüremiyorum
ama bunların olmaya
devam etmesini de
istemiyorum...
lanet olsun.

jungwoo:
edebiyat yapmaya
vaktimizin olduğunu mu
düşünüyorsunuz?
kun kahvaltıya
çağırıyor.
elinizi çabuk tutun.
barış yanlısı
olmaktan başka
çaremiz yok.

lucas:
o haklı,
yaptığın şey(ler)den sonra
bu da biraz şov bence.

jeno:
taeyong hyung
yanlış seçimler yapıyor
olabilir ama
saygınlığını yitirmedi.
o hepimizin ilk tanıdığı kişi,
bizi bir araya getiren kişi.

yuta:
bu konuda konuşması
gereken en son kişinin
sen olduğunu biliyorsun,
değil mi jeno?

johnny:
tamam, beyler.
hepsini yorumsuz geçiyorum
ve aşağıya iniyorum.
ayaklanın artık.