Yeni Okul (TAMAMLANDI)

19.Bölüm"Şeker Portakalı" (Part1)

Eveeet 19.bölümü partlara ayırmaya karar verdim.Bu part 1 kısmıydı ikincisi yakında gelecektir takipte kalın!Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :D

Karneler nasıl?Takdir?Teşekkür?

Deniz'den

5 gün,koskoca beş gün geçti.Bu lanet hastanede lanet yoğun bakımda beş gün geçirdi.Yorgun gözlerim kapıdan çıkan doktoru bulunca Yosun'un ailesi dahil hepimiz ayağa kalktık.

"Doktor Bey Allah rızası için iyi bir haber verin Yosun'um ne halde?Benim yeşil gözlü kuzum yoğun bakımı haketmiyor."

"Yine dediğim gibi Rana Hanım felç olma riski var ama çok yüksek bir ihtimal değil çünkü vücudu kaç gündür yaptığımız tedavilere tepki vermiyor.Ya da vücudu dayanamayıp hastayı kaybedebiliriz.Şimdilik son kez  vücudunun iyi tepki vermesi için normal odaya alacağız."

Rana teyze ağlayarak Barlas Hocaya sarıldı.Ya ben kime sarılacaktım?

"Deniz."Semra'nın beni dürtmesiyle düşüncelerimden kurtuldum."Bak Barlas hoca bizim eve gitmemizi söylüyor.Ne dersin?"

Onların yüzüne bakacak yüzüm bile kalmamıştı.Ben her ne kadar gerçeği söyleyelim desem de beni dinlememiş Barlas hocaya Yosun'un vurulmasını başka sekilde söylemişlerdi.Buğra ise sanıldığının aksine bağırıp çağırmadı destek oldu.Herkes biliyordu Cumhurbaşkanı dahi gelse kimse Yosun'u fikrinden geri çeviremezdi.Ah deli kız!Sen olmasan ben kime sataşacağım?

"Barlas ho-"Elini kaldırarak susmamı işaret etti."Deniz itiraz kabul etmiyorum polisler bugün gelip ifadenizi almak istediler yorgunsunuz diye onları gönderdim.Şimdi gidip iyice dinlenin yarın tekrar gelirsiniz."El mahkum başımla onaylayıp bizimkilerle hastaneden çıktık.

Herkes şu 5 günde çökmüştü.Özellikle de Ailesi...

Babası;İlk duyduğun da inanmamıştı fakat sonradan fenalıl geçirmişti.Hava alması için Buğra onu bir yerlere götürmüştü.

Annesi;Herkes sussun gözler konuşsundu.Az önce doktorlar konuşana kadar bir kelime bile etmemişti.Tüm duyguları ne yaşadıysa gözlerinde yaşamıştı resmen.

Acı...

Pişmanlık...

Üzüntü...

Sevgi...

Ya ben,ben ne yaşamıştım?Onun için hala neden telaşlandığımı anlamasam da tek bildiğim bir şey var;o da hiçbir şey bilmediğim!

Eve geldiğim de direk kendimi yatağa attım.Kapının çalınmasıyla bakışlarımı kapıya çevirdim.

"Efendim açsınızdı diye düşündüm yemek hazırladım."dediğin de yatakta doğruldum.

"Tamam Serpil ben geliyorum."Başıyla onaylayıp çıkınca üstümü çıkartıp duşa girdim.Tek düşündüğüm o şerefsiz Yusuf'u ve o gizli mesajcıyı bulup geçmişini geleceğine katıp bellemek!

Buğra'dan...
Gözlerim yavaş yavaş açılınca direk saate baktım.

23.14

Bakışlarım anneme dönünce onunda elinde kahve ifadesiz bir şekilde karşısındaki duvara baktığını gördüm.Oturduğum sandalyede yana kayıp annemin yanına gittim.

"Annem...Validem yapma böyle."dediğim de ifadesiz bir şekilde bakıyordu bu sefer duvara değil bana bakıyordu.

"Ne yapmayayım Buğra?"

"Üzülme"

"Üzülmeyeyim."diye fısıldadı.

"Ben üzülmeyeyim de kim üzülsün oğlum?Yosun...Yosun'um kaç kere silahla vuruldu ki  alışayım üzülmeyeyim!Sakin bir hayatımız vardı be yavrum.Ne olduysa bu yeni okula gitmenizle her şey oldu.Neden nasıl vurulduğunu da adam akıllı anlatmıyorsunuz bir şey saklıyorsunuz ve bu canımı çok yakıyor."Sonlara doğru kısılan sesine inat kurumuş dudaklarımla yanaklarından öptüm.

"Validem ne saklayabiliriz senden?Benim canım içerde yaşam mücadelesi verirken ne saklayabiliriz.Her ne yapıyorsam içeride ki canım için yapıyorum!Bunu bil."Bir hışımla ayağa kalkıp dışarı çıktım.Soğuk hava yüzüme çarpınca bir banka oturdum.

Benim suçumdu benim salaklığımdı.Polise gidecektik en kötü ne olurdu?Okul değiştirirdik ama Yosun Hanım 'bo sono sonov vor' diye tutturmasaydı daha iyi olabilirdi.Sıçtığımın Deniz'i,Yosun'u bile oyalamayı başaramamıştı.Ama asıl suç onda da yok bizim ki inatçı olmakta mastır yaptığı için dünya yıkılsa kararından vazgeçmezdi.

Onlara kızmadığıma bakmayın abim şüpheci Memo olduğu için her lafımdan her adımımdan şüpheleniyordu.Telefonuma gelen mesajla mesajlar bölümünü açtım.Erva'mdan gelmişti.

'Mavişim...yanına geleyim hiç bırakmamak üzere sarılayım sana ha...'

5 gündür ilk defa gülümsemem yüzünden yüz kaslarım kasılmıştı.Her gün yanımdaydı Erva, dün annesinin iş olduğubiçin gitmişti.Ama bugün gelmek isteyince kesin bir dille reddetmistim.

'Gelmiyorsun şeker portakalım sakın!ben daha iyiyim bir gelişme olursa haber veririm.'

Şeker Portakalı küçükken sürekli okuduğum bir kitaptı.Üşüdüğümü hissettiğim de ayaklanıp Yosun'un bulunduğu kata çıktım.Abim ve babam da gelmişlerdi.Yavaş adımlarla Yosun'un bulunduğu odanın camından ona baktım.Ruhsuzdu...

En çokta elimden bir şey gelmemesi koyuyordu bana!Siz...siz olsanız ne yapardınız?

Omzuma dokunan elle sağıma baktım abim de camdan içeri bakıyordu.

"Koruyamadınız."dedi fısıltı gibi  çıkan sesiyle.

"Koruyamadım."dedim."Abi tam 5 gün oldu 5 gün!Hala bir yaşam belirtisi göstermemesi hayra alamet değil."bakışlarım abimi bulunca gözlerinin dolduğunu farkettim.

"Buğra,iyileşecek ayağa kalkacak her gün yaptığı gibi evin içinde cırlayacak ,kazaklarımı giydiğin de ben ona kızacağım..."hafifçe gülümsedim.

"O bir ayaklansın lokma dağıtacağım."

"Aklın hala yemekte.Pis boğaz."sırıttım iyi gelmişti gülümsemek.

"Nasıl oldu nasıl vuruldu benim kardeşim Buğra?Hala dediklerine inanamıyorum."

Aha geldik zurnanın zırt dediği yere.Derin nefes aldım.

"Abiciğim dediğim gibi eve gelirken silah sesleri duymuş o yöne ilerlerken kurşun bedenine isabet etmiş."Yemin ediyorum yalan söylemekten çarpılacağım bir gün.

"Araştıracağım o mermi hangi şerefsizin silahından çıkmışsa mermiyi silahla birlikte götüne sokacağım!"

Abimi umursamayıp babamın yanına oturup başımı omzuna koydum.Gözlerim kapanırken son duyduğum babamın sessiz ama acı feryadıydı;

"Sen vurulacağına ben vurulsaydım be kızım!Seni koruyamadım ya babalığımdan utanıyorum vurulsam iyi ki vurulmuşum derdim sonuçta kızımın gözünde kahraman olmak bunu gerektirir."

...

Okunma sayısı az olduğu için  inanın artık yazmak zorlaşıyor.Özelden bölüm atmam için sürekli yazan minnoş okuyucularım olmasa biraz daha geç gelecekti!

19.BÖLÜM PART 1 BEĞENDİNİZ Mİ?

PART 2 'NİN NE ZAMAN GELMESİNİ İSTERSİNİZ?SİZİN YORUMLARINIZ DA ÇOK ÖNEMLİ...