Asya Yüksel, hayallerinin ardından ilerlemeyi tercih etmişti. Tüm zorluklara rağmen Mısır'a gitmeyi başarmıştı. Her şey ilk zamanlar oldukça güzeldi. Ancak karşısına çıkan kişi ile Mısır'da başlayan hikayesi bambaşka yerlere sürüklenmişti.
Şirketin...
ASYA, DUBAİ'DE HER ŞEYİ DAHA İYİ ANLAYACAK VE SORGULAYACAK. HER ŞEY BİR OYUN MU YOKSA GERÇEKLER BU KADAR ACI MI?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
KARADENİZ KIZI ASYA EYÜPOĞLU :)
Gaddar bir adamın içinde ki merhamet derinlerde gizlenmişti. Sevgiyi acıyla birleştirmişti. Kime dokunsa canını yakıyordu. Her istediğini elde etmişken onun için artık hiçbir şey imkansız değildi.
O sevgiyi bilmiyordu. Elde etmeyi sevgi sanıyordu. Oysa sevgi ona zarar gelmesin diye kendini kurşunun önüne atan adam da saklıydı. Ama o bunu göremeyecek kadar gözü karaydı!
Asaf Al Hamad karşımda durmuş, uzun süredir yüzüme bakıyordu. Sessizlik ağırca üzerime düşerken içimi çektim derince.
Koyu gözleri yumuşamış, yeşil gözlerimde bir şey arıyordu. Ancak umduğunu bulamamak onu sessizleştirmişti.
''Uçak hazır. Arka taraftan araba ile çıkıp gideceğiz buralardan. Ortalık duruluncaya kadar da gelmeyeceğiz. Ben konuşmayı yapıp seninle araba da buluşacağım''
Bana doğru birkaç adım attı ve durdu. Yüzümde ki yaşları tamamen silmiş, camdan yansıyan aya çevirmiştim bakışlarımı. ''Senin için her şeyden vazgeçebilirim Asya....''
Elini uzattığını görmüştüm ancak ona doğru dönmedim. Gözlerim camdaydı. ''Hadi gidelim''
Sabırla ona doğru dönmemi bekliyordu. Sabrını sınamıyordum sadece yaptığım yanlışı sorguluyordum çaresizce. Bir şans belki vazgeçebilirdim ama ya sonra.. Kendimi kurtarırken, diğer canlara ne olacaktı.
Ben bunları düşünürken ikimizi de dalgınlığımızdan sıyıran bir ses duymuştuk.
İkimizde aynı anda kapıya doğru döndük. Az önce ki sessizlik gitmişti.
Kapının ardından gelen bağırış sesleri bizi oraya doğru yönlendirmişti.
Asaf bana baktığında eş zamanlı olarak bende ona baktım.
Kaşlarını çattı. ''Samia..!'' dedi ve hızla kapıya doğru ilerledi.
Daha fazla beklemeden bende oturduğum koltuktan kalktım ve onun peşinden gittim. Ancak kapıya vardığında durdu ve bana doğru döndü. Bir an da fazlasıyla sinirli bir hale bürünmüştü. ''Sen burada bekle Asya'' dedi gözlerimin içine bakarak. Onu dinlemeyeceğimi biliyordu. Dinlemeyecektim de.
