Asya Yüksel, hayallerinin ardından ilerlemeyi tercih etmişti. Tüm zorluklara rağmen Mısır'a gitmeyi başarmıştı. Her şey ilk zamanlar oldukça güzeldi. Ancak karşısına çıkan kişi ile Mısır'da başlayan hikayesi bambaşka yerlere sürüklenmişti.
Şirketin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bu sözler kalbime bir bıçak gibi saplanmıştı. Bir an ne dediğini algılayamamış ve öylece yüzüne bakakalmıştım. Bu sözleri asla ama asla beklemiyordum. Karşımda kibirle sırıtmaya devam ederken, ben afallamanın verdiği etkiyle hayretle ona bakıyordum.
''Siz...ne dediğinizin farkında mısınız?'' dedim sonunda konuşarak. Kafasını aşağıya yukarıya sallarken kahverengi gözlerinde bir şey gördüm. Cesaret ve öfke.
Mohab ile beni tehdit etmişti. Yapıp yapamayacağını bilmiyordum ancak çevremde ki insanlarla beni sınaması büyük bir öfke yaratmıştı içimde. O hakkında ki söylentileri her an doğrularken, hala yüreğim onun aslında bambaşka bir insan olduğunu düşünüyor, belki de düşünmek istiyordu.
Ayağa kalktım ancak sakindim. Gözleri gözlerimeydi. Sırtını koltuğa yaslamış, kafasını hafifçe yukarıya kaldırmıştı.
Tebesüm ederek, ''Bu dediklerinizi duymamış sayacağım Asaf Bey, dosyalarımı alıp gidebilir miyim artık?'' dedim. Öldürmek? Bu ne kadar da çocukcaydı. Öldürmeyi ve ölümü bu kadar basit ve kolay mı zannediyordu bu adam.
Asaf Al Hamad bu sözleri beklemiyordu. Bağırıp çağırmamı, hıçkırıklara boğulup ona itaat edeceğimi düşünmüştü ancak yanıldığını anladığı an da kaşları havaya dikildi ve bu onu daha çok öfkelendirdi.
''Siz dediklerimi duymadınız galiba Asya Hanım'' derken sesi boğuktu. Her an ayağa kalkıp bağırıp çağıracak gibiydi. Kendini tutmaya çalıştı. Yaslandığı sandalyesinde dikleşti. ''Her şey olunca mı sözlerime inanacaksınız. Sizi hiçbir erkekle birlikte görmek istemiyorum.''
Sakince ayağa kalktı. İri ve uzun bir adamdı. ''Eğer görecek olursam sonuçlarına onlar da sizde katlanırsınız. Ha bu arada sizden uzak kalmam gerektiğini ve bana gelmemeniz gerektiğini söylemiştim hatırlıyorsanız''
Gülümsedi ancak bu samimiyetten fazlasıyla uzaktı. Dikkatlice onu dinliyordum. Masanın çevresinden dolaşarak yanıma geldi. Ona doğru dönmedim. Gözlerimi yere indirdim ve içimden sabır diledim. Neden ben? deyip duruyordum her seferinde. Neden ben?
''Asya..'' dedi kısık bir sesle. Adeta adımı fısıldamıştı. Gözlerimi açtım ve ona doğru döndüm. Yüzünde ki tarifsiz duygu karmaşası beni onun gözlerine mühürlemişti bile.
''Sana yenildiğimi bildiğim halde bu sözleri dedim, demek zorundaydım. Anlamadığın ve anlayamayacağın çok şey var. Tek amacım seni diğer kadınlar gibi görerek bana geleceğini düşünmekti. Bunu anladığım an da benim olmuştun bile. Ancak benim olmayanı da kimseye yar edecek değilim. ''
