Collide

Chapter 7.

Hinatid kami ng driver ni Kade sa Batangas port. From there ay may charter amphibious plane na sumundo sa amin. Kagaya nang dati ay katakot takot na concentration at pagtitimpi ang ginagawa ko kasi nagwawala na naman ang puso ko. Second time na naming magkasama na kaming dalawa lang and that fact alone makes me feel like my stomach's having a party.

I am trying to divert

We landed near the Puerto Galera Yacth Club at 'yung rentalat driver na pina reserve ko ay naghihintay na sa amin. Hinatid nya na muna kami sa Lalaguna Villas. It's a luxury resort, but not that fancy. May mga mas mahal pa pero dito ako na-entice magpa reserve.

Tingin ko ay hindi naman magrerereklamo si Kade. He lets us, his assistants, to do the reservations of the places we go to. Maganda naman kasi talaga doon. In a way ay sarili ko talaga inisip ko dahil nasa bucket list ko na makapunta doon. Actually ay plano ko na mag two days and one night sa Puerto Galerra this coming December. But since nandito na kami, I think kailangan ko mag-isip ng ibang lugar na pupuntahan.

Magkatabi ang villas naming dalawa ni Kade. Wala kaming imikan bukod sa minsan ay nagtatanong sya ng tungkol sa intenirary namin for today. He doesn't want to waste time. He instructed me na magsingit ng at least dalawang schedule the same day na darating kami kahit medyo gabihin pa. I talked to the people we're about to meet with and they agreed with the schedule.

Bukas naman ay tatlo ang kakausapin namin, ganoon rin sa Linggo. Monday ay wala na kaming kakausapin. Actually, hanggangg tanghali lang ang schedule sa Linggo. Kade instructed me on the email he sent na lahat daw ay umaga ko I schedule. Sa dami ng tinawagan ko ay pakiramdam ko nakabisado ko na ang bawat spiel na sinasabi ko sa kanila.

"Meet me at the lobby at two. We'll eat late lunch then we'll meet with Mr. Loyzaga." Malamig na sabi ni Kade bago nakapamulsa na pumasok sa villa nya.

Hindi pa ako nakakasagot ay nakapasok na sya. Mukhang wala pa rin sya sa mood. Sana naman huwag maapektuhan ang ipinunta naming dalawa dito. Not that I think he'll ruin it intentionally, but he might with this attitude. Parang ang dali nyang mairita. I've seen him rolled his eyeballs a few times mula nang papunta pa lang kami sa Batangas Port.

Binilisan ko na lang ang pagpunta sa villa ko

Ah. May isang oras ako para mag relax. Napaisip tuloy ako kung ano ang gagawin ni Kade sa isang oras bago kami magkita sa lobby at kumain.

Mabuti pala at bumili ako ng tinapay sa Batangas bago dumating 'yung charter plane.

Ilang minuto akong nakatitig sa kisame habang naka unan sa mga palad ko at ninanamnam ang malambot na kama. Napabalikwas ako nang tumunog ang cellphone ko. I was expecting Kade, baka kako wala na sya magawa at mas maaga kaming aalis.

But it was Theo. Okay, I wasn't disappointed.

"How are you?" His baritone yet gentle voice greeted me.

"Hello! I am doing good. Ikaw? Kamusta?" I wasn't expecting him to contact me anytime soon because I know he's busy. May gusto syang mapatunayan and honestly, I really admire that character of Theo. Madami syang hawak na business at paalis-alis sya ng Pilipinas, lalo na at hindi naman sya namamalagi dito.

"I'm having a break." And then he chuckled. "Naisip lang kita bigla. I thought I wanted to hear your voice. I hope I am not interrupting anything?"

Humiga ako ulit sa kama na nakangiti. "Nope, not really. I'm on a business trip pero mamaya pa naman meeting namin. I was actually bored."

"Ah," He paused. "You're with Kade Montes, I presume?"

Ako naman ang tumawa. "Who else? He's the boss."