Ateş Perisi

Bölüm 30: Cris...

MERHABA ARKADAŞLAR BİLİYORUM ÇOK BEKLETTİM AMA SAĞLIK SORUNLARIM VARDI ÇOK ÜZGÜNÜM. MERAK ETMEYİN TELAFİ EDECEĞİM. BU ARADA BU BÖLÜMÜ RİTA ORA - I WİLL NEVER LET YOU DOWN ŞARKISIYLA BİRLİKTE OKURSANIZ SEVİNİRİM. 

Elimi omzumdaki yaranın üzerinden kaldırdım ve yüzümü buruşturarak kesiği inceledim. Leo Hemen yanımdaki ağaca yaslanarak nefes nefese bana baktı. Gözlerimi kaçırdım ve tshirtümden bir parça kopartarak yaraya sardım. Tanrım !! Bu çok farklıydı. Sadece derin bir kesik değildi. Bize her ne atıyorlarsa o şey tenimi yakıyordu. Sanki yıldırım çarpıyor gibi hissettiriyordu. Evet bu hissei biliyorum. Tanrıları sinirlendirip onların tanrı şimşeklerini üzerime salmalarını sağlıyordum. Her neyse ... Korkarak başımı yaslandığım ağacın yanından çıkarttım. Fenerlerin ışığı gözümü alıyor görüşümü bulanıklaştırıyordu. Konuşmaya hiç fırsatım olmamıştı. Leo'ya:

Alex- Bunlar hangi cehennemden çıktı ! 

Leo sadece başını salladı.

Leo- sonra anlatacağım. Şimdi tek derdimiz: canımızı kurtarmak....!

Bende başımı salladım ve Leo'nun işaretiyle son hız ormanda koşmaya başladık. Hemen yakınıma ir ok saplanınca dönüp bakmamak elde değildi. Belki yardımcı olur diye toprağa saplanmış olan oku çıkarttım ve tekrar koşmaya başladım. Oku tuttuğum andan beri elim uyuşuyordu. Okun etrafında sadece bizim gibilerinin görebileceği türden mavi parıltılar dolanıyordu. Uuyşan elime baktım ve derimin erimekte olduğunu fark edince çığlıklarla küfredip oku yere fırlattım. Tanrım !!! Bunlar neyden yapılmıştı böyle. Kanayan elimi göğsüme bastırdım ve Leo'ya yetiştim. 

Alex- tanrı aşkına ! Fırlattıkları ok derimi eritti. 

Leo- ne ! 

Alex- neyden yapıyorlar bunları !! 

Leo- hızlansak iyi olacak...

En azından kendime yetecek kadar enerji emebilmiştim. Yoksa şu anda yerde sürünüyor olacaktım. Avlanma işimiz tam bitmişti ki onlar çıkageldi. Ve bağırışlar eşliğinde oklarla saldırıya geçtiler.  Kimilerinde 45'lik tabanca bile vardı. Ne yani silah sahibi olmak bu kadar kolay mı olmuştu artık !!!

ALLİSON'IN AĞZINDAN

Allison- ciddi olamazsınız !! Arkadaşımı öldürecek misiniz !! hayır hayır hayır !!!

Babamın o tanıdık tartışma kabul etmiyorum bu konuşmadan sıkılmaya başladım yüz ifadesini görüyordum fakat yılmadım.

Alliison- onları nasıl bulacaksınız !!! takip mi edeceksiniz ? asla olmaz !

Baba- Allison bu güvenliğin için tamam mı ? Onlar bizim düşmanımız anladın mı !! o yüzden şu zırvalıkları bırakabilir misin !!

Allison- sana inanmıyorum baba !! bunu yıllarca benden nasıl saklarsınız.

Babam aile sırrımızı notları gösterdikten sonra açıklamaya karar vermişti. Ailede bir tek ben babam ve kardeşim Jessica kurtulmuştu. Büyük kazadan... bir tek biz sağ çıkabilmiştik. Babam bana yıllarca bunun yangından olduğunu falan söylüyordu...Bunu ailemize periler yapmıştı aslında... Ama yinede arkadaşlarımı öldürmesine göz yumamazdım. Jessica gerçeği biliyormuş. Benden küçük olduğu halde herşey benden saklanmış fakat ona söylenmişti. Jessica'nın kulağının arkasından başkayan ve boynundan sırtına kadar inen bir yanık izi vardı. Yangın kazara değil bir peri yüzünden çıkmıştı meğer....Perilere karşı bir nefret beslemiştim anide içimde... Fakat yinede ailemizi yokeden Alex ve Leo değildi ki...Bilemiyorfum... Kafam çok karışmıştı.