Kabanata 49: Escaping chaos

1.6K 46 5
                                    

Isang Malakas na Merry Christmas sa inyo mga bebe ko! I am so so so happy that you let the whole family of TNBR to be part of your 2018.

I am sorry for not being able to update this due to my hectic sched, mga bebe. Guys, we are finally road to 200k! Road to 200k! I am very very very proud and thankful to each and everyone of you. Please let me give this update as a present to all of you for being thankful. Iloveyouguysosmuch💜.

••••••


Nang maimulat ko na ang mga mata. Bumungad sa akin ang lugar na kung saan nagising ako kanina. Napa-upo ako. I am still at the car at nakita ko ang kotse na nabasag ko kagabi.

Wala. Walang tao sa loob kundi ako lang. Napa-tingin ako sa paligid at nakita ko ang ma-punong paligid. Tingnan ko ang bag ko at kinuha ang phone ko, it's still 3:30 am. Napaka-aga.

Lumabas ako at nakita ko ang napaka-gandang tanawin. The place? It was filled a trees and the floor was filled by a grass. The view? It was filled of buildings that gives sign na maaaring makita mo ang syudad. I think hindi kami nalalayo sa syudad.

Napa-hawi ang magkabilang kamay ko sa palikat ko ng makaramdam ako ng simoy ng hangin. This place is too cold. Ang lamig.

Kahit na maliit lang ang manggas ng suot kong damit ay hindi iyon sapat para maibsan ang lamig. Ilang sandali ay nakaramdam ako ng bagay na pumatong sa balikat ko na natakpan ang onting lamig.

I turned my head to reach who did that and I saw a man standing at my back who gaves me his sweetest smile before he continue on putting the jacket at my back.

Napa-hakbang ako ng palayo sa kanya. This is fvcking awkward! This is too awkward. I swear this is the most awkward scene for me.

Nakita ko ang pagkunot ng noo niya ng nakita niya akong lumayo sa kanya ng onti.

Umiwas ako ng tingin. "It's—" He cut my words. "You feel awkward don't you?" I nod and put my attention to other things.

I heard him laughed at nagulat ako ng hilain niya ako at iniharap ulit sa may view. I can feel him hugging me at my back. His chin leaned on my shoulder and his hands become my shield as he hug me.

"You don't have to, baby. You won't feel it soon, trust me."He said as I look at him and he just smiled.

"Ang ganda ng view" Pag-iba ko ng topic namin. I can really find things awkward so I am now saving myself. Geez!

I can feel how he put his mouth on my ears and whispered. "You are more beautiful than the view. Believe me, baby."

Naramdaman ko na ang pagpula ng pisngi ko sa sinabi niya. Karupukan mo, Kai!

"X-xander..."

I heard him chuckled as he started to play my fingers at hinawakan iyon. We both look at my hands. Ang isa kong kamay ay natuyo ang sugat pero ramdam ko pa rin ang onting hapdi.

"I hate how you escape with me na parang ayaw mo saken. Your hurt and I hate it. Don't do that again." Ramdam ko ang alala sa boses niya. I just nod at his command at hindi na tumugon ng salita.

Napuno ang katahimikan sa paligid. Ang pag-agos ng hangin, ang pag-galaw ng mga dahon sa puno at ang marahan na pag-sway namin ni Xander ang tanging nararamdaman ko at wala nang iba.

This scene is too at peace and I like it. Sana ganito na lang lagi. Sana laging tahimik. Sana laging kalmado. Sana laging walang problema. Sana...maging totoo ang mga sana ko sa ngayong oras na ito.

The Nerd's Big Revenge Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon