အချစ်ကို သူဖန်ဆင်း၏။

Part-26

“အေကာင္းဆံုးေတာ့ ႀကိဳစားေနပါတယ္.။စိတ္ေတာ့မေကာင္းေပမယ့္ လူနာက သိပ္အားရစ၇ာမရွိဘူး.ခင္ဗ်.”

ေသြးလြန္ေနသည္ေႀကာင့္ ေသြးပုလင္းမ်ားျဖင့္ ခြဲခန္းထဲ ၀င္သြားသည့္ သူနာျပဳေတြႏွင့္ ဆရာ၀န္ေတြ ကုိႀကည့္ရင္း ေဆးရံုႀကမ္းခင္းနံရံတြင္ Chanyeol ေျခပစ္လက္ပစ္ထို္င္္္္္္္ခ်ပစ္လိုက္မိသည္.။

ရင္ထဲထိေအာင့္တက္နာက်င္စိတ္ႏွင့္အတူ မ်က္ရည္ေတြကလည္း အေတာမသတ္ႏိုင္.။

အဆံုးထိ ခ်စ္ေပးခဲ့သည္.။

ေနာက္ဆံုးထိ သူ ေပ်ာ္ဖုိ႕သာေတြးေပးခဲ့သည္တဲ့လား.။

သူ႕လက္တြင္ေပေနသည့္ ေသြးတုိ႕ကို ျပန္ႀကည့္ကာ နာနာက်င္က်င္ရယ္လိုက္မိသည္.။

ေတာင္းပန္ပါတယ္…..ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးရယ္.။

သူသာ လူႀကီးမဆန္ခဲ့သူ။  ႏွလံုးသားကုိ အမုန္းတရားေအာက္ျမွဳပ္ႏွံပစ္ခဲ့သူ.။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သူပါေလ.။

“BaekHyunee အေျခအေနေရာ…ဟမ္ Park Chanyeol ငါေမးေနတယ္ေလ.။”

အေလာသံုးဆယ္ေျပးလာေသာ Kim JongIn သည္ ေျခဆင္းထုိင္ကာ မ်က္ရည္လည္ရႊဲႏွင့္ Chanyeol ကုိႀကည့္ကာ BaekHyun အတြက္စိုးစိတ္တုိ႕ေဆာင့္တုိးလာသည္။

“ဘာမွမျဖစ္ဘူး။Hyunee.. Hyunee က ခဏေန ႏိုးလာေတာ့မွာ.။ Hyunee က                                                       ကြ်န္ေတာ့္ကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တာမုိ႕ သူႏိုးထလာမွာ.”

ေျပာရင္းကေန ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုျပန္ျပီမုိ႕ JongIn ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ေမာလူေမာျဖင့္ သူ႕ေဘးနားထုိင္ခ်လိုက္မိသည္.။

“မင္း မခ်စ္ဘူးလုိ႕ ညာခ်င္ေသးလား.???”

“ဟင့္အင္း ~~~ Hyunee ကုိ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တယ္ ။ အရမ္းခ်စ္တယ္.။ေသေလာက္ေအာင္ခ်စ္မိေနတယ္ဗ်ာ.။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို ေသခ်ာေတာင္ ဖြင့္မေျပာရေသးတာ.။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို ၀န္ခံရဦးမွာ.။ ကြ်န္ေတာ့္အမွားေတြကုိ~ေလ.. ။ JongIn Hyung ..သူ႕ --သူ႕ကို ရွင္သန္ေအာင္လုပ္ေပးရမယ္ေနာ္..ဘာခို္င္းခိုင္းလုပ္မွာမို႕ သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ့္ဆီ ျပန္ပို႕ေပးပါေနာ္.”