O BENİM

Plaj Partisi

‘’Galiba telefonun çalıyor canım.’’ Dedi dayım. Meyve suyu içtiğim bardağı masaya koydum ve dinledim. Evet benim telefonumdu. Ayağa kalktım. Telefona doğru yürürken dayım arkamdan seslendi. ‘’Doydun mu sen?’’ ‘’Eveet.’’ Diye bağırdım yürümeye devam ederken.

-Efendim Ece.

-Naber bebeğim?

-Bebeğim ne yaa? (gülerek)

-Bildiğin bebek ya.

-Niye aradın Ece?

-Ters tarafından kalkmışsın sanırım bugün.

-Söylee.

-Tamam tamam partiye gidiyor muyuz akşam?

Dayım’a bundan bahsetmemiştim. Arkamı dönüp dayıma baktım oda ‘’Ne oldu?’’ der gibi bana baktı.

-Siz gidiyor musunuz?

-Bilmem birazdan Beren’e de sorucam.

-Tamam siz anlaşın beni tekrar ararsınız.

-Tamam ama gel ya plaj partileri güzel olur kızım.

-Bakarız dedim ya Ece!

-Tamam hadi bay.

-bay.

Masaya geri döndüğümde ‘’Ne oldu bakalım?’’ Dedi dayım. ‘’Iı şey akşam plaj partisi varmışta.’’ ‘’Ve sende izin istiyorsun?’’ Diye sözümü kesti dayım. ‘’Aslında öyle. Ama Enver Ağabey’de orada görevli olacak.’’ Rahatlamıştım doğrusu. Gerçi dayım daha önce de dediğim gibi kafa biriydi niye bu kadar çekindim anlamadım. ‘’Tabi git eğlen. Siz gençsiniz.’’ Dedi. İşte duymayı beklediğim cevap! ‘’Sağol dayı.’’ Gülerek karşılık verdi. Telefonun başına geri dönerek Ece’yi aradım.

Telefonu açtı:  

-Alo!

-Geliyor musunuz?

-Ben izin aldım da Beren biraz zorlanıyormuş. Sen?

-Evet geliyorum.

-Beren’de izin alır zaten. Aa hatta dur Beren’de arıyor. Kapat sen sonra konuşuruz.

-Tamam.                                                                                      

Beş dakikaya Ece’den mesaj geldi. ‘’Biz tamamız moruk. Hatta Cem’de geliyormuş.’’ ‘’Harika. Denizden eve gelmeden mi katılırız yoksa evden mi gideriz?’’  Ece’den kısa sürede geri cevap geldi. ‘’Ne acele kızım yaa eve gidelim duş falan alırız sonra yine plaj partisine uygun giyiniriz? Bu arada ne giyeceksin?’’ Of mesaj yazmayı sevmezdim fazla,  bu kız uzun konuşacak sanırım en iyisi ariyim.

-Niye mesaj atmadın?

-Mesajla uğraşmaktansa böyle konuşalım.

-Tamam ne giyecektin demiştim en son.

-Bilemedim ki şimdi. İstanbul da plaj partisi yerine normal partiler olur. Siz daha iyi bilirsiniz sonuçta denize kıyısı olan kasabada siz yaşıyorsunuz.

-Artık sende buradasın kızım. Ama ne yalan söyliyim bende plaj partisine katılmadım hiç.

-Cahil kaldık iyi mi? (Gülerek) 

-Giy uçuş uçuş bişeyler işte.

-Demesi kolay. Neyse birazdan gelinde biraz denizde takılalım.

-Tamam.

Birazdan gelirlerdi bende gidip hazırlaniyim. Yukarı çıktım ve dayımın odamda giysi odası diye ayırdığı küçük kapılı bölümün kapısını açtım. Akşam ne giyebilirdim ki. Tek tek elime alıyordum. Bu… hayır. Bu olmaz. Çok fazla. Of akşam ne giyecektim. Telefona yine mesaj geldi. ‘’Birazdan geliyoruz aşağı insene.’’ Demiş Ece. Ay unuttum daha hazırlanmadım bile. Beni bir telaş aldı. Ama telaşa gerek yokmuş beş dakikaya hazırlandım. Tamam aşağı insem iyi olur. ‘’Dayı ben çıkıyorum.’’ Diye bağırdım. Dayımın nerede olduğunu bilmesem de. Arkadan bir yerden ‘’Tamam.’’ Diye ses geldi. Kapıyı açtığımda kızlar ve Cem’de geliyordu zaten.