A diabolik lovers Comedy!!! #WSC

Κεφάλαιο 4 -mini cast!!

Jo's pov

Είδα το φέρετρο και φρικαρα!!! Σιγά μην κοιμόμουν εκεί!!!
Εγώ: *ναζιαρικα* σε παρακαλώ, βρε Subaru, άσε με να κοιμηθώ στο κρεβατάκι μου ( λυπημένα ματάκια)
Subaru:* αρπαζοντας με σα σακί και αφήνοντας με ΜΈΣΑ* Δεν θα πάθεις τίποτα... Ήμουν έτοιμη να με πάρουν τα ζουμια. Καλά, εδώ που τα λέμε δεν ήταν και τόσο χάλια, ήταν πρώτης τάξεως φέρετρο. Τεράστιο, με κάτι μαξιλαρες, με στρώμα κτλ. Αλλά δεν έπαυε να είναι φέρετρο!!!

Subaru's pov

Να δω τώρα τι θα κάνεις μικρό... Για πόσο θα μου πηγαίνεις κόντρα...

Jo's pov

Οι καιροι αλλάζουν, τα χρόνια περνάνε, τα βαμπίρ εκσυγχρονίζονται, αφήνουν τις κάπες, βγαίνουν τα πρωινά, τρώνε σκόρδο,κοιμούνται σε κρεβάτια, κάνουν τατουάζ, έχουν σκουλαρίκια, και ο Subaru ΑΚΌΜΑ κοιμάται σε φέρετρο!!!!! Περίμενα να κοιμηθεί, και όταν ξεράθηκε, βγήκα προσεκτικά. Άρχισα να τραγουδάω σιωπηλά: yes,yes,yes,yes, φτου ξελευθερια!!! Και την στιγμή που πήγα να αγγίξω το χερούλι της πόρτας....
Subaru: για που το βαλες??
Εγώ: Αχ! Με κοψοχολιασες! *Χαμογελώντας ψεύτικα* Απαγορεύεται να πάω στο μπάνιο???
Subaru: γυρνά πίσω, ΑΜΈΣΩΣ!!!
Εγώ: Μα...
Subaru: Μπες μεσααααα!
Εγώ: calm down!!!Τι να έκανα?

Προσπάθησα να κοιμηθώ. Αλήθεια. Αλλά έχω ένα θεματακι... Είμαι κλειστοφοβικη!!!!

Όταν με πήρε ο ύπνος, είδα ένα εφιάλτη. Ήμουν λέει σε ένα φέρετρο, και με θαβανε ζωντανή!!! Ούρλιαζα να με βγάλουν, αλλά δε με άκουγαν!!!

Subaru's pov

Ξύπνησα από τα κλάματα της μικρής. Είδα ότι έκλαιγε στον ύπνο της. Είπα να κοιμηθώ με κορίτσι κι ορίστε τα αποτελέσματα!!!! Την επόμενη φορά, θα την στείλω να κοιμηθεί με τον Laito!!!(αλλο που δεν θα θέλει εκείνος!!!) Είπα να την ξυπνήσω. Ναι, αλλά πώς; Από πού να την πιάσω? Να τη χαιδεψω? Να την αγγίξω? Που είναι ο Laito που ξέρει από αυτά? Της άγγιξα τα μαλλιά, μουρμουριζοντας της: ξυπνααα... Άφηστε με... Βοήθεια... Όχι, παραμιλουσε εκείνη. Νευρίασα! Εγώ προσπαθούσα να την κάνω να συνέλθει και... Α στον ύπνο της τα έλεγε! Την ταρακούνησα λίγο. Αααααααχ, φώναξε και πετάχτηκε.
Εγώ:*προσπαθωντας να ακουστω αδιάφορος αλλά ανυσηχουσα* Τι έπαθες?
Jo: είδα έναν εφιάλτη... Μου τον εξήγησε και ύστερα είπε: έχω κλειστοφοβία...
Εγώ: τώρα μου το λες???
Jo: γιατί με άφησες??? Δίκιο είχε, αλλά σιγά που θα της το έλεγα. Και τώρα τι? Πώς την ηρεμώ? Την χαϊδεύω, την αγκαλιάζω, την φιλάω? Είμαι παντελώς άχρηστος στα γκομενικα. Έτσι μου έρχεται να πάω να κάνω ιδιαίτερα με τον Laito.
Εγώ: έλα εδώ, την τράβηξα στην αγκαλιά μου.
Jo: τι,τι κάνεις?
Εγώ: δε βλέπεις? Σε αγκαλιάζω...
Jo:* προσπαθώντας να αντισταθεί* άσε με, καλα ειμαι...
Την έκλεισα πάνω μου. Ακούμπησε στο στέρνο μου. Κι άρχισε να κλαίει. Της χάιδεψα την πλάτη. ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΕΙ ΚΑΝΑΣ ΒΛΑΜΜΈΝΟΣ ΟΤΙ Μ ΑΡΈΣΕΙ Ή ΚΆΤΙ  ΆΛΛΟ!!!!!!! Να την ηρεμισω ήθελα!!
Jo: σε παρακαλώ άσε με, έκλαιγε. Την έσφιξα πιο πολύ.
Με πονάς, ξεροκαταπιε. Οχου! Προσπάθησα να είμαι ρομαντικός, δεν μου βγαίνει!!!
Εγώ: κοιμήσου, μικρό μου...
Jo: σταματά να μου φέρεσαι έτσι...
Εγώ: πως θες να σου φέρομαι, δηλαδή???
Jo: δε θέλω να είσαι ρομαντικός μαζί μου!!!!! Δεν θέλω να σε έχω ανάγκη!!!!! Θέλω μόνο να με αφήσεις ΉΣΥΧΗ!!!! Το κατάλαβες???? Συνέχισα να την κρατάω, όλο και πιο σφιχτά. Έκλαιγε, αλλά δεν συγκινουμε με αυτά.
Jo: δεν άκουσες???? Καλά λέω ότι δεν έχεις καρδιά!!!!( Μπορεί να κλαίει και να με βρίζει, δηλαδή έλεος!) Με πονάς, παρά πολύ Subaru...