XIV. Bolum-Icimdeki Bosluk-

116 6 2
                                    

Elrond thranduili yavasca yataga yatirmisti. Yasadigi icin cok sansliydi. Neyseki kucuk yatalarla kurtulmustu. Yatagin basinda oturup ona bakiyordu. Hala uyanmamisti 13 gundur. Elrond sicak ellerini thranduilin sacinda gezdirdi. Daha iyi hissetmesi icin elf iyikestirme buyuleri okudu ona. Bu sirada thranduil gozlerini acti. Etrafa saskin saskin bakti ve sonra elronda bakti.

Sen kimsin ve ben nerdeyim?' Diye ekledi

Elrond sasirdi. "Siz benim lordumsunuz. Burası sizin sarayınız." Dedi

Thranduil anlamamisti. Elrond a bakti .Anilari bombostu.

"Hiçbir şey anımsamıyor musunuz lordum?"dedi elrond.

Thranduil sessiz kaldi ve yanlizca basini salamakla yetindi. Elrond ic cekti.

"Ben bunu bir Galadriel hanıma sorayım." Dedi elrond. Thranduil bir huzursuzluk hissetti ama buna bir anlam verememisti. Galadriel kim anlamamisti. Elrond thranduile soru sorma firsati birakmada odadan gitti.

Galadriel geldi ve thranduile uzun uzun thranduile bakti. Thranduilin bakislari degismisti. Kibirli ifadesi bos bos bakiyordu. Galadriel sorunu hemen anladi ve elronda dondu."thranduil hafizasini kaybetmis. Dustugunde kafasini carpmis herhalde."dedi. Ve odadan uzaklasti.

Elrond uzun uzun thranduile bakti. Aralarinda olan herseyi unutmusmuydu yoksa?? Ya hic hatirlamazsa ne olacak diye dusundu.

Thranduil kolundaki aciyla bagirdi. Elrond hemen dikkatini ona verdi.

Elrond hemen yardima kostu. Thranduilin kolunu acti. "Tam olarak neresi acıyor?" Diye sordu. 'Burasi' dedi.

Elrond sicak ve yumusak ellerini acili yerde gezdirdi. Thranduil irkildi. "Hala acıyor mu lordum?" Dedi sakin sesiyle. Evet dedi thrabduil.

Elrond aciyan yeri optu. Ve thranduil ilac icmis gibi acisi gitti. Bu sifali kisi kim acaba diye dusundu. Ona cok iyi gelmisti. "Peki şimdi?" Diye sordu.

"Sen kimsin!' dedi thranduil saskinca. "Ben sizin şifacınızım." Dedi elrond melodik ses tonuyla. Thranduil mest oldu. Kararli ifadeyle bakiyordu ona elrond buyulu gozlerle.

Yuzleri cok yaklasmisti. Thranduil hatirlamiyordu bu adamda bir seyler hissetti. Ask. Dudaklari degdiginde iclerindeki siddetli firtinanin goturdugu huzur ve sefkat duygusu tatli dalgalarla yumusakca yuzlerine vuruyor gibiydi ve opustuler yani dudaklari bulustu.

Thranduil geri cekildi ve neden boyle yaptigini dusundu. Daha bugun tanismisti onunla. Tanimiyordu onu. Elrond kendini uzgun hissetti. Onu korumasi gerekirken onu hayal kirikligina ugratmisti! Ona yuzuk bile almisti ama verememisti bile! Simdi asla veremicekti! Cevapini verdi.

"Ben sizi rahat bırakayım da istirahat edin..." diyip odadan uzaklasti elrond. Dusunmek icin ormana gitti.

Thranduil bu adama cok baglanmisti ama o bi hickimseydi! Adini bile bilmiyordu! Ama kolundaki yarayi iyilestirmisti.

BAYRAMA OZEL UZUN BOLUMM :))))

Şifalı Eller | ELRONDUILजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें