KÖTÜ ÇOCUKLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER -2

ÖLEBİLİRDİN AMA ŞİMDİ DEĞİL

Yerimde sıçradım ve yatakta doğruldum. Berbat bir kabus görmüştüm. Alnım boncuk boncuk terlemişti ve göğsüm şiddetli bir şekilde inip kalkıyordu. Su içmek için mutfağa gitmeliydim.

Pikeyi üzerimden atıp terliklerimi giyip merdivenlere yöneldim. Saat sabahın onuydu. Jimin gittiğinden beri sürekli uyuyup uyanmıştım.

Suyumu içtikten sonra çayı yapmak için ocağa su koydum ve ocağın önünde öylece dalıp gitmişim. Esila'nın bana seslenmesiyle kendime geldim ve sıçrayarak ona döndüm. Yanıma geldi.

"Sen iyi misin?"

"Hayır değilim."

"Son günlerde bir şeyler oluyor sana Arya."

"Farkındayım. Sanırım yavaş yavaş deliriyorum."

"Saçmalama." Omuzumu sıvazladı

"Artık olmayan şeyleri görüyorum Esila. O aldığım notlar, yaşadığım olaylar beni çok kötü etkiledi."

"Hepsini atlatacağız. Geçecek!" şimdi de destek sarılması. Sarılmamız çalan zille erken bitmişti.Esila koşarak kapıya yöneldi ve büyük umutlarla açtı.

Üzgünüm Esila, gelen benim sevgilimdi. Gideli sadece 4-5 saat olmuştu oysa.

Sıkıca sarıldım ve onu daha iyi hissetmeye çalıştım.

"Bugün nasılsın?" sen kesinlikle harika bir arkadaş ve harika bir sevgilisin Park Jimin.

"Seni gördüğüme göre çok çok iyiyim."

"Tamam tamam ben odamdayım. Kahvaltıyı siz hazırlayın." Esila daha fazla romantik dakikalarımıza dayanamadı ve odasına kaçtı. Oysa ilk başlarda biz onları saatlerce dinlemek zorunda kalıyorduk.

"Biliyor musun? Seni çok özledim." Kucakladı ve tezgaha oturttu beni.

"Sadece birkaç saat oldu Jimin." Utanarak gülmüştüm.

"Bana çok uzun geldi." Acı çeker gibi yapıp elini kalbine götürmüştü. Bu üstün oyunculuğu bana kahkaha attırdı evet.

"Sen uyurken yanından kalkıp gitmek çok zordu. Evlenince her gün bunu nasıl yapacağım?" pis pis sırıtarak gözlerini bana dikti. Çok sevimliydin!

"Sen de gitme o zaman." Şirinlik sırası bendeydi. Böyle bir konuşma yapan sevgilileri görsem kusasım gelirdi. Ama söz konusu olan Jiminse çok tatlıydı.

"Bugün okula gitmeyi düşünüyorum." Beni öpeceği sırada onu durdurdum.

"Neden? Bitmedi mi?"

"Bitti ama bir konu hakkında bir hocamla görüşmem gerekiyor." O kadına gününü gösterecektim! Her şeyi annemi arayıp ispiyonlamak kolaydı.

"Hocaların hala üniversite de kaldıklarını sanmıyorum sevgilim."

"Adresini ya da telefonunu alırım bulamazsam."

"Tamam seni bırakırım ben. Jin'in arabasıyla geldim." Araba kaçırma konusunda onun üstüne yoktu. Ya şirkettekilerin ya arkadaşlarının ya da çocukların arabalarını sürekli kaçırıp duruyordu.

Odama gidip hazırlanırken Esila'yı da kahvaltıyı hazırlaması için yönlendirmiştim. Bu sıralar bana iyi davranmaları gerekiyordu çünkü her an ölebilirdim.

Tüm işlerimizi hızlıca halledip, okula gelmiştik bile.

"Benim gelmemi ister misin?" Jimin'in yanında rahatça cırlayamazdım. Hem bu salak kadınla tanışmasını da istemiyordum. Kim bilir ne derdi ya da annemlere ne yetiştirirdi?