My biggest fear is sleeping

Κεφάλαιο 20

🌸Vote And Comment🌸

Ανάσα, δεν αναπνέω!

Νιώθω την καρδιά μου να 'πηγαίνει' στην θέση της καθώς ανοίγω τα μάτια μου.  Αμέσως τα χέρια μου ακουμπάνε το στήθος μου στην προσπάθεια να παρω μια ολοκληρωμένη βαθιά ανάσα.

Δεν ανέπνεα, και αυτο είναι τόσο παράξενο.

Καταφέρνω να απαπνεύσω καΘως κλείνω τα μάτια μου και ηρεμώ. Τι συμβαίνει μαζι μου τελευταια;

Πέρνω στα χέρια μου το κεφάλι μου και ανοίγω αργά μεν κουρασμένα τα μάτια μου για να δω που βρίσκομαι. Βρισκόμουν στο δωμάτιο που μέναμε με τον Άλεξ . Μα πως.

Πλέον ανέπνεα κανονικά και γύρισα στην άλλη πλευρά του κρεβατιού. Πήγα να ξαπλώσω άνετα αλλά ένα εμπόδιο βρέθηκε μπροστα μου.

Ο Άλεξ

Χαμογέλασα στην σκέψη οτι βρίσκεται δίπλα μου. Μα αυτό δεν σημαινει ότι θα του συγχωρήσω το ότι δεν μου είχε πει τίποτα και τα οργάνωσε όλα πίσω απο την πλάτη μου με τον πατέρα του.

Χωρίς να το περιμένω σκέψεις, αναμνήσεις, συναισθήματα με κατέκλυσαν στην θύμηση του χθεσινού εφιάλτη μου... δεν νομίζω να καταφέρω να την βγάλω καθαρή από όλο αυτο.

Ήμουν μια κανονική μεσαίας τάξεως κοπέλα η οποία ήταν ξέχνιαστη και άριστη μαθήτρια κολλεγίου. Τα αγόρια δεν ήταν σχεδόν ποτέ στα σχέδια μου. Ήτανε απλά η φίλη μου η Βαλεντίνα και εγώ, η αθώα Ζωή. Η πηγή της ζωής!

Και τώρα, τώρα τι είμαι; Τι θα απογίνω;!

Ένα είναι το σίγουρο, ότι το όνομα μου δεν μου τεριάζει πλέον. Μόνο ζωή δεν έχω.

Αναρωτιέμαι, γιατί πρέπει να τα περάσω όλα αυτά εάν στην τελική δεν είμαι χαρούμενη

Μου λείπει η ανθρωπιά, μπούχτισα δεν αντέχω άλλο!

Μα.. πρέπει να κάνω ακόμη ένα πράγμα. Ακόμη μια καλή πράξη και μετά, θα φύγω..

Θα πάω πίσω στην ζωή μου, στην Ζωή που ήμουν.

Πεταρίζω τα βλέφαρα μου και τον κοίταζω ετσι ήρεμο που είναι. Τόσο γαλήνιος. Τόσο όμορφος όταν κοιμάτε, η ζωή είναι τόσο Άδικη.

Αγγίζω τα μαλλιά του, είναι μαλακά. Πολύ μαλακά για έναν πανέμορφο βρικόλακα.