κεφαλαιο 8

824 82 4
                                    

Vote & Comment💗

Pov Ζωης

Νιωθω παραξενα. Δεν ξερω... Προσπαθω να ανοιξω τα ματια μου αλλα ματαια. Τελικα να καταφερνω και κοιταω γυρω μου. Που ειμαι; Που ειναι ο Αλεξ;

Ακουω ενα γελιο και προσπαθω να δω απο που ακουγεται αυτο το γελιο . Αλλα δεν βλεπω τιποτα. Μονο δεντρα. Τι στο καλο!

"Δεν μπορεις να μου ξεφυγεις τωρα" ακουω καποιον μεσα στο μυαλο μου να μου λεει. Οκ εχω φρικαρει. Απο μεσα μου παρακαλαω να μην ειναι ο Ιθαν.

"Ασε με υσηχη τη θελεις επιτελους απο εμενα"ειπα χαμιλοφωνα και κοιταζα προς τα δεντρα.

"Θα ερθεις μαζι μου"λεει η φωνη μεσα στο κεφαλι μου που λογικα ειναι ο Ιθαν.

"Οχι"φωναζω και βουρκωνω. Δεν θα κανω οτι θελει. Ομως τον ακουω να γελαει λιγο κριπι μπορω να πω.

"Τοτε θα το μετανιωσεις "λεει και ξαφνικα ενας οξυς πονος διαπερναει το σωμα μου. Πεφτω κατω και ακομη κιαν βλεπω τι γινετε δεν μπορω να κουνηθω ή να μιλησω. Ακουω την φωνη του Αλεξ και ελπιδα γεμιζει ολο μου το σωμα. Ελπιζω για το αν θα με σωσει αν θα σωθω απο αυτον τον εφιαλτη . Ναι ετσι θα τον αποκαλω τον  Ιθαν γιατι μονο εφιαλτη μπορει να τον αποκαλεσει κανεις.

Προσπαθω να μην κλεισω τα ματια μου ουτε για ενα δευτερολεπτο γιατι φοβαμε και ποναω τ'αυτοχρονα. Ακουω βηματα να με πλησιαζουν και ενα οπλο να με συναδευει. Δεν μπορω να καταλαβω πληρως τι λενε η τι γινετε. Το κεφαλι μου ποναει τοσο πολυ αλλα πρεπει να μεινω δυνατη και να φυγω απο αυτον. Πρεπει να γλιτωσω. Προσπαθω να συγκεντρωθω στο τι λενε και στο τι γινετε. Δεν θα τα παρατεισω μεχρι να βρω πληρως τις αισθησεις μου. Ξαφνικα νιωθω λιγο παραξενα. Βασικα οχι παραξενα αλλα ποιο ζωντανη απο ποτε. Δεν ξερω τι στο καλο γινετε αλλα νιωθω δυνατη μεσα μου αλλα εξησου αδυνατη εξωτερικα.

Νιωθω τα χερια του Ιθαν να με αφηνουν κατω και πεφτω ατσαλα πανω στο εδαφος. Δεν αντεχω αλλο. Νιωθω εξουθενωμενη. Κλεινω τα ματια μου και ολα ειναι μαυρα.

Ακουω φωνες και καπιους να κλαινε. Τι εγινε; Τι μου συμβαινει; Προσπαθω να ανοιξω τα ματια μου εδω και δεν ξερω και γω ποση ωρα αλλα δεν τα καταφερνω. Ειναι λες και καποιος κραταει τα βλεφαρα των ματιων μου κλειστα και δεν με αφηνει να δω τι γινετε.

Ακουω μια πορτα να ανοιγει και να κλεινει και καποιον να καθεται στην καρεκλα διπλα μου. Ακουω καποιον να κλεει και καταλαβαινω οτι ειναι η Βαλεντινα. Μα τι στο καλο συμβαινει;!

My biggest fear is sleeping Where stories live. Discover now